Via deze link kom je in een PDF bestand waar ze uitleggen hoe je een SB600 of SB800 flitser moet/kunt gebruiken. [/news]

edit: Leon was me voor, ik heb weer eens een te lang verhaal te langzaam getypt
Moet toch eens drie vingers leren gebruiken...

(Bewerkt door Liam om 23:51, 31-08-2006)

Marnix, is de onderbelichting wel écht onderbelichting? Zijn de foto's voor wat betreft helderheid wel allemaal goed? Ik moet namelijk al mijn foto's (D100) nog corrigeren op helderheid.
In camera's ingebouwde lichtmeters meten licht wat door het onderwerp weerkaatst wordt. In feit meet je helderheden in het onderwerp. Licht gekleurde onderwerpen zullen méér licht weerkaatsen dan donker gekleurde onderwerpen. Dit wordt door de lichtmeters vaak niet helemaal goed geïnterpreteerd en kan dus van invloed zijn op de belichtingstijd. Of op de flitsduur....
Digitale camera's belichten meestal wat krap om overbelichting van heldere delen te voorkomen. Overbelichte delen zijn wit en helemaal informatieloos. Die zijn ook niet meer op te knappen.

arjan om 0:20, 1-09-2006
Liam, wat een mooie en vooral begrijpelijke uitleg!!!    

Marnix, is de onderbelichting wel écht onderbelichting? Zijn de foto's voor wat betreft helderheid wel allemaal goed? Ik moet namelijk al mijn foto's (D100) nog corrigeren op helderheid.
In camera's ingebouwde lichtmeters meten licht wat door het onderwerp weerkaatst wordt. In feit meet je helderheden in het onderwerp. Licht gekleurde onderwerpen zullen méér licht weerkaatsen dan donker gekleurde onderwerpen. Dit wordt door de lichtmeters vaak niet helemaal goed geïnterpreteerd en kan dus van invloed zijn op de belichtingstijd. Of op de flitsduur....
Digitale camera's belichten meestal wat krap om overbelichting van heldere delen te voorkomen. Overbelichte delen zijn wit en helemaal informatieloos. Die zijn ook niet meer op te knappen.

Om even verder in te gaan op Marnix z'n vraag; een factor die minstens zo belangrijk is, is natuurlijk hoe lichtsterk je objectief is. Hoe groter het diafragma (dus hoe lager de F-waarde) hoe meer licht er in de lens komt. Met name bij binnen-fotografie onder slechte lichtomstandigheden is een F2,8 (of minder) altijd beter. Enkele kit-lenzen beginnen bijvoorbeeld bij F4 (of zelfs F4,5) en zodra je ook maar enigszins inzoomt zit 'ie op F5,6. Dit is voor het goede niet genoeg om met kortere sluitertijden mooie binnenopnamen te maken.

De F-waarde bepaalt hoeveel licht er door de lens naar binnen komt. F1 is daarbij de hoogst haalbare waarde. De F-trap is als volgt opgebouwd: f1; f1,4; f2; f2,8; f4; f5,6; f8; f11; f16; f22; f32. Bij iedere stap hoger vanaf F1 valt er 2x minder licht op de CCD. Je ziet al dat F2,8 dus feitelijk 4x meer licht binnen laat dan F5,6. Hiermee wil ik het belang aangeven van een lichtsterke lens.

Nu kun je dit compenseren (de lichtsterkte van je objectief) door met langere sluitertijden te werken. Dit heeft weer als nadeel dat beweging sneller geregistreerd wordt en je dus beweginsonscherpte kunt krijgen. (N.B. Nikon heeft daar overigens een oplossing voor wat ze VR noemen (Vibratie Reductie)).  De gangbare reeks sluitertijden zijn: 1/2 sec, 1/4, 1/8, 1/15, 1/30, 1/60, 1/125, 1/250, 1/500 en 1/1000. Ook hier geldt, ieder stapje vanaf 1/1000e seconde omhoog laat 2x meer licht binnen.

Daarnaast is de ISO waarde van belang. Hoe hoger die waarde, hoe lichtgevoeliger de CCD reageert. Nadeel van hoge ISO waarden is ruis. Eigenlijk moet je ISO800 of hoger altijd zien te vermijden. ISO100 is prima voor buitenopnamen waarbij veel licht is. ISO 200, 400 en 800 zijn dan weer beter voor matig tot slecht licht.

Deze drie zaken zijn direct aan elkaar gerelateerd en bepalen of je onder matige lichtomstandigheden al dan niet een goede opname kunt maken. Speel dus met je diafragma en sluitertijd en probeer in eerste instantie de flits NIET te gebruiken. Zo leer je de camera beter begrijpen namelijk. Als je dat stukje goed doorhebt, dan kun je met invulflitsen gaan werken om de sfeer van de setting te behouden. Laat je camera het licht automatisch meten, noteer die waarden en stel deze handmatig in. Dit is even je uitgangspunt.

Haal je camera van de A (Automatische) stand, zet 'm op M (Manual / Handmatig), laat je flitser even thuis, leer deze begrippen kennen en speel eens met de waarden die je camera daarnet gemeten heeft. Je zult verbaast staan wat je camera allemaal handmatig kan. Daarna kun je gaan spelen met over- en onderbelichting. Da's de volgende stap. Bij mij staat de camera overigens bijna NOOIT op automatisch. Zeker niet bij fotografie onder matige of slechte lichtomstandigheden.

Ik hoop dat ik niet al te technisch ben zo, maar het is nu eenmaal geen makkelijke materie. Gelukkig voor mij (en m'n collega's) is en blijft, ondanks de komst van de digitale camera's, fotografie nog steeds een vak. [/news]

ISO staat bij mij meestal op 400 zodat ik óf een snellere tijd óf een kleiner diafragma kan kiezen. Maar, als het nodig is door de omstandigheden verhoog (zelden verlaag; enkel in studio-omstandigheden met flits) ik dit wel.
Een nóg lichtsterker lens dan 2.8 (2.0) is zelden rendabel. Bovendien zijn deze lenzen moeilijk te vinden en peperduur. Lichtsterke lenzen kenmerken zich door hogere prestatie voor wat betreft contrast en scheidend vermogen op grote (diafragma)openingen.

Leon om 23:28, 31-08-2006

Via deze link kom je in een PDF bestand waar ze uitleggen hoe je een SB600 of SB800 flitser moet/kunt gebruiken.

En vergeet niet dat ze dit soort folders meetsal maken met met wat meer proffesioneel spul dan waar ze reclame voor maken. Dus dat kan ook wel wat zand in de ogen strooien.

Ik flist graag en veel in mijn werk, maar altijd met flitsers die niet aan de camera zitten. Vroeger toen ik begon ook, mijn sb24 los op een statiefje, zelf instellen en met camera verbinden. Later met losse studio fitsers, ook buiten. En  door het veel doen krijg je steeds meer automatismen.

PS :Leon zijn raad is wel het proberen waard. (verdikke het rijmt nog ook zeg)
"Haal je camera van de A (Automatische) stand, zet 'm op M (Manual / Handmatig), laat je flitser even thuis, leer deze begrippen kennen en speel eens met de waarden die je camera daarnet gemeten heeft. Je zult verbaast staan wat je camera allemaal handmatig kan. Daarna kun je gaan spelen met over- en onderbelichting. Da's de volgende stap. Bij mij staat de camera overigens bijna NOOIT op automatisch. Zeker niet bij fotografie onder matige of slechte lichtomstandigheden.“
Dus gastjes, ter is hier nog veel werk aan de winkel, maar alle binst dat ik dat doe, doe ik anders geen kwaad.  
ps 2: Arjan stond jij ook aan de koffiekan tijdens de laatste macfreak dag samen met jazzaddict en te kikke? of was het iemand anders.
ps 3: ik vond onlangs nog een mooi filmke van die dag, ik probeer het te monteren en aan iemand door te sturen. Het gaat over het pc werpen en de prijsuitreiking met een heel mooie speech van Leon denk ik.

Marnix Imac om 13:44, 1-09-2006

Ik werk steeds op het P programma welke iso stel ik dan best in? 200-400-800 of 1600 als standaard instelling

Flits je in P-mode? Dan kan dat een oorzaak zijn van onderbelichting. Het programma limiteert de reeks beschikbare sluitertijden en lensopeningen. Beter is bijvoorbeeld diafragmavoorkeuze, zodat je ook werkelijk grote openingen kunt gebruiken. Verder moet je de camera zo instellen dat 'ie ook langere sluitertijden kan kiezen; weet niet hoe dat moet op een D50, maar geloof wel dat dat kan, zie de gebruiksaanwijzing.
Als je dit doet zul je wellicht merken dat de ingeflitste onderwerpen wat overbelicht raken; stel dan de belichtingscompensatie van je flitser in op bijvoorbeeld -1. Stel de flitser ook in op TTL ipv TTL BL, want dat geeft onvoorspelbare resultaten (tip met dank aan Thom Hogan

Als je echt vaak te weinig flitslicht hebt zou je kunnen overwegen een SB-800 aan te schaffen; die is wat krachtiger. Bovendien kan je dan je SB-600 gebruiken als tweede lichtbron; de twee flitsers kunnen met elkaar communiceren en elkaar perfect aanvullen!

jullie die veel fotograferen in moeilijke omstandigheden, gebruiken jullie dan een ander gevoeliger lensje (een 1:0 of zoiets) om dit en mijn probleem op te lossen?

Nou, 1,2 is wel het allerlichtsterkst wat momenteel te krijgen is, en het gebruik van zo'n grote opening betekent automatisch heel weinig scheptediepte, wat niet handig is voor reportage. Wel voor portretten, maar daarvoor gebruik je niet zo gauw een opsteekflitsertje...

Goos

ad 2: Nu wordt het pas echt leuk! Theaterfotografie is onlosmakelijk verbonden aan de suggestie die de theatermaker wenst te wekken. Eén van de spelers is de belichter. Een andere speler is ons oog.
Als je een tijdje in een kamer gaat zitten die uitsluitend wordt verlicht door magenta licht,
en je gaat vervolgens naar een vertrek met een raam op de buitenwereld, dan zul je die buitenwereld in eerste instantie veel te groen zien. Jouw oog heeft een tijdje zitten lezen bij magenta licht en heeft een correctie toegepast waardoor wit papier weer als wit overkomt. Loop je naar een ander vertrek waar het magenta afwezig is dan kan je oog die correctie niet snel genoeg terugdraaien en zie je alles nog even mèt magenta-correctie: dus groen. Als een theatermaker een scene uitsluitend rood laat verlichten zul je dat aanvankelijk ook zo ervaren, maar als het wat langer duurt en je oog geen referentie voor echt wit (of andere kleuren) kan ontdekken, dan zal de ingebouwde kleurcorrectie van je hersenen in werking treden. Je brein gaat alles terugbrengen naar wat het gewend is. Een uitsluitend rood belichte scene zal de fotograaf er achteraf toe bewegen een kleurcorrectie toe te passen die de zaak weer wat naar een 'acceptabele' kleurballans trekt. Hij ziet tijdens de kleurcorrecties immers niet alleen de rood verlichte foto, maar ook allerlei 'normaal' verlichte voorwerpen rondom zijn Mac. Anders wordt het wanneer de belichter aan de ene kant rood licht toepast en aan de andere kant bijvoorbeeld blauw. Het oog heeft dan geen kans meer het ene uit te filteren zonder het andere te overdrijven en zal het waarschijnlijk accepteren zoals het wordt aangeboden.
Voor jouw camera geldt hetzelfde: zet je die op Auto, zoals jouw oog ook staat ingesteld, dan zal de kleurballans bij een overheersend gekleurde belichting zoveel mogelijk worden gecorrigeerd. Bij meerdere kleuren zal het apparaat er al meer moeite mee hebben. Hou wel rekening met vertraging, bijna net zoals die van het oog.
Zet je de camera op P, een instelling die jouw oog ten enenmale mist, dan doe je er in dit voorbeeld het beste aan de kleurballans op kunstlicht te zetten, want dat is het soort licht dat in het theater wordt toegepast. Dat jij dan later de neiging zult hebben om toneelbeelden met uitsluitend rood licht enigszins te corrigeren is een natuurlijke zaak.
Ik zou kiezen voor P, temeer omdat m'n camera daarbij z'n ISO-instelling vasthoudt

(Bewerkt door Liam om 23:42, 19-09-2006)