Het verhaal van Jan van Es klopt bijna helemaal. Het grootste verschil tussen een gebruik van echte fonts en lettercontouren zit 'm in de 'hints'die in de postscriptfonts verwerkt zitten. (bij gratis fonts kan dit wel ontbreken, 't is een secuur werkje voor de ontwerper/fabrikant)
Simpel gezegd komt het hint-verhaal neer op een soort van anti-aliasing voor printers en belichters. Bij kleine corpsen wordt de letter een ietsje schraler gemaakt dan het origineel (bij normale grootte). Zo voorkom je bijvoorbeeld dichtgelopen letters.
Maak je er lettercontour van, dan wordt de tekst zoals elk ander vectortekening behandeld. De meeste postscript-rips behandelen dan de rechtoe-rechtaan strategie aan, vaak nog eens op een lagere resolutie (aflvakking) dan de werkelijke printresolutie.
Bij een (goede) belichter op 2400/3000 dpi meestal totaal onmerkbaar. Bij laserprinters en copiers vaak wel te zien (net alsof e.e.a. met een ouderwetse 300dpi printer gemaakt is).
Overigens zijn ingevoegde fonts in een eps zonder moeite te transporteren van pc naar mac en vice versa. Alleen later wijzigen van de eps in bijv. Illustrator zal dan niet lukken.