Dan ben je slim bezig! Maar, let op, ook een harde schijf kan kapot, dus een backup op een tweede harde schijf is aan te bevelen.

Volgens Sony en Panasonic zijn optische media helmaal niet uit de tijd:
http://www.engadget.com/2014/03/10/sony-panasonic-archival-disc/.

Gezien de eisen aan robuustheid en houdbaarheid zullen de prijzen van schijven en spelers wel wat hoger worden dan we nu gewend zijn.

@jtk:
Deze optische schijven zijn van een totaal andere klasse dan de CD's, DVD's en BD's die we nu hebben. Dat zijn, plat gezegd, goedkope consumentenproducten, terwijl Sony en Panasonic het hebben over discs geschikt om data jarenlang te kunnen archiveren: enterprise archival discs dus.

Daarnaast bestaat deze archival disc nog niet, dat duurt nog meer dan een jaar, dus gooi je magnetische opslag er nog niet uit!

De geperste optische schijf voor consumenten is dood. De DVD opvolger BD loopt voor geen meter, alles is (illegale) download of streaming, SACD als opvolger voor CD lijkt leuk, maar als het gros genoegen neemt met 128 kbps MP3's, is dat pure overkill.

Home video's op DVD branden is uit de tijd. Camcorders produceren tegenwoordig Full HD video, en steeds meer mensen hebben een mediaspeler, al dan niet in de tv ingebouwd. BD's branden is geen gemeengoed, en zal het ook nooit worden. De opneembare optische schijf voor consumenten is dus ook dood.

@MacFrankie:

Ik geloof niet dat iemand in deze context er voor pleit nu magnetische opslag weg te doen.

De diverse huidige optische schijven komen aan het einde van hun actieve leven.
Als (inderdaad: àls) de archival disks op de markt komen, doen wat Sony & Panasonic
nu beloven en de prijs van apparatuur en, per TB, van de schijven niet extreem wordt zou ik graag SSD in m'n computer hebben, externe HD's voor on-line back-up en AD's als archief, bijvoorbeeld voor foto's. Nu nemen mijn foto's een fors deel in beslag van m'n externe HD capaciteit en omdat ik ze liever niet kwijt wil moet ik er voortdurend op letten dat de HD's nog gezond zijn. Magnetische schijven zijn niet ideaal voor (lange termijn) archivering en cloud storage in de orde van terabytes is duur.

In een van de commentaren las ik dat de toekomstige AD's met 1TB capaciteit ADHD genoemd worden .

Als de kwaliteit (veel!!!) beter is dan de huidige optische media, en de ADHD (   ) media betaalbaar zijn, doe mij dan ook maar een stapeltje!

Als je het over backups hebt van onvervangbare zaken en je wilt bijna 100% garantie hebben voor het voortbestaan ervan dan zou ik de boel extern hosten. Voordeel is dat de externe partij verantwoordelijk is voor de backup en kwaliteit daarvan.

Daarnaast wil ik even toevoegen dat ik net zo weinig, of net zo veel, vertrouwen heb ik DVD's/CD's als in een HDD/SSD.

Beste is dus een zelf een kopie te bewaren op CD/DVD of HDD en de boel ook extern extern weg te zetten bij een betrouwbare, externe, partij.

Extern hosten? Interessant standpunt…

Mijn standpunt is juist precies andersom: Als je echt bijna 100% garantie wil hebben: regel het dan zelf.

Wat als externe partij:
- een prutser blijkt te zijn
- een foutje maakt
- overgenomen wordt
- failliet gaat
- etc…

Als onderdeel van een totaal backup/archief-plan kun je best ook een deel van de spreiding over verschillende lokaties realiseren bij een externe hoster, maar als iets echt belangrijk voor je is: Regel het zelf en neem je eigen verantwoordelijkheid!
Je kunt natuurlijk naast de 10 kopieën die je zelf bewaart op 3 lokaties ook best nog bij een paar externe partijen je data neerzetten. De uitdaging is alleen: hoe controleer ik dat al die kopieën nog correct werken? Er op vertrouwen dat er geen bitjes omvallen lijkt me wat riskant als je richting 100% garantie wil gaan, dat zul je regelmatig moeten controleren.

Ik begin mij wel een beetje af te vragen over wat voor een soort gegevens we het hebben wanneer we die met 100% zekerheid minstens 30 jaar in perfecte staat willen bewaren. Dat zullen vast niet de vakantiefotootjes of baby's eerste stapjes zijn. Want wanneer daar een bitje in omvalt zul je dat niet eens merken.  

Probleem met omvallende bitjes is dat je het vaak niet doorhebt, maar het kan er ook toe leiden dat het hele bestand niet meer bruikbaar is.

Dat is de ellende van de digitale wereld:

Een papieren foto met een vouw erin of een scheurtje is natuurlijk jammer, maar met een plakbandje repareer je dat weer. Bovendien kun je de foto nog steeds bekijken en is hij dus nog voor >90% "bruikbaar". Nadeel is dan weer dat je doorgaans maar 1 exemplaar hebt (negatieven misschien wel op een 2e lokatie) dat bij brand etc. helemaal weg is.

Een foto-bestand waarvan een paar bitjes omvallen kan betekenen dat er ergens een paar pixels verkeerd getoond worden, maar het kan ook betekenen dat het hele bestand onbruikbaar is. Dan is een bestand dus echt 100% weg.

En hoe belangrijk dingen zijn voor je is voor iedereen anders. Sommige mensen bewaren alles en kunnen dingen slecht weggooien. Anderen hebben daar totaal geen moeite mee.

Zakelijk is het weer heel anders: Je hebt een verplichting om gedurende een x aantal jaren een administratie en boekhouding beschikbaar te houden.

(Overigens heb ik zelf genoeg aan 2 lokaties en een stuk of 3-4 kopieën van voor mij belangrijke zaken. Foto's heb ik iets meer kopieën van. Dat is prima te overzien en te beheren en daar heb ik geen externe partij bij nodig. Gaat er een harde schijf stuk (ja, ik controleer ze allemaal een paar keer per jaar) dan vervang ik die en herstel ik de inhoud)