Afgelopen weekend verraste ZorinOS mij positief. Deze Ierse, op Ubuntu gebaseerde distributie oogt af, werkt stabiel en blinkt uit in eenvoud. Dit staat in schril contrast met Windows 11 en macOS, die steeds meer aanvoelen als logge, onhandelbare gedrochten.
Ik omarm AI zeker als hulpmiddel voor creativiteit en dataverwerking, maar ik eis controle. Ik wil specifieke componenten kunnen uitschakelen en alleen tools gebruiken die ik zelf selecteer, zonder dat deze mij worden opgedrongen. Vanuit mijn professionele achtergrond heb ik namelijk een gefundeerd wantrouwen richting overheden en techreuzen, inclusief Apple. Daarom minimaliseer ik mijn cloud-gebruik en kies ik selectief welke diensten ik mijn data toevertrouw.
Daarnaast stoort de inefficiëntie mij. Huidige besturingssystemen vreten resources voor functies die ik niet nodig heb, terwijl software ook op oudere hardware met specifieke kwaliteiten soepel zou moeten draaien. Ook Apple's duurzaamheidsclaims overtuigen niet: een iPad is na vijf jaar vaak 'op', terwijl Windows-tablets veel langer meegaan. Let wel: softwarematig.
Ik haak dan ook af bij Apple's huidige koers. De innovatie lijkt verdwenen en de producten zijn slechts een echo uit het verleden. Hoewel ik verwacht dat ze binnenkort met een 'Surface-achtig' apparaat of 5G-MacBook komen, is dat wellicht te weinig. Met sterke concurrentie van software als Ardour, Bitwig en DaVinci Resolve kan een premium merk zich geen zwakke OS-introducties meer veroorloven.
Misschien is een flinke beurscorrectie nodig om Apple te dwingen zichzelf opnieuw uit te vinden. Of het vertrekt van Tim.