Wat is jouw 'song der songs'? Het nummer waar je altijd weer op terug kunt grijpen?

Hier mag je ze delen, zonder dat iemand je erop aan kijkt (maar commentaar geven mag uiteraard ook).

Mijn top-twee:

Autumn Leaves - Eva Cassidy



Gethsemane (I Only Want to Say) - Jesus Chris Superstar (Ted Neeley)




Eva ging helaas een beetje vroeg hemelen, dus die heb ik nooit live gezien.

Ted Neeley wel (twee keer).

Leuk topic, waarbij ik dus tot de redelijk onverwachte ontdekking kom dat orange een gevoelige sentimenteel (in de goede zin van het woord) mens is. Leuk.

Ik kan er zelf ook wat van, dus hier een greep uit mijn vele, vele favorieten.

Deze staat wel hoog in mijn top 100.

En deze ook.

Niet letten op de jaren 80 show. En even geduld met het wat mellow begin.

'Starry, Starry Night...' oef... de muziek waarmee mijn zoon in Amerika in het Lucas Oil Stadium heeft gestaan en Nederlands en Europees drum corps kampioen is geworden. Herinneringen...

En verder Yes en Genesis!! Allebei nog live gezien. 

Simon and Garfunkel. 

Oude grunge:

En in het verlengde:

@GeorgeM:
jongen dat is un gelukkie, was dat prentje jaren kwijt,
heb nou weer een heel klein stukkie van die goeie ouwe tijd………..
Ik kreeg meteen kippenvel en heimwee toen ik op play drukte bij de Zuiderzee Ballade.

En hier is de song waar ik zeer warme herinneringen aan heb……

The Four Tops



Zo’n 50 jaar geleden alweer

Yes, Genesis, The Four Tops, allemaal zo in mijn top 100 (en Soundgarden in mijn top 1.000). 

Eigenlijk het hele oeuvre van The Skatalites en Fela Kuti. Maar om jullie de Qual der Wahl te besparen eerst nog wat anders.



Later misschien nog meer.

Haha, vooral die laatste. Yep.
Kan je me 's-nachts voor wakker maken (eh, niet dus).

Mee wakker maken dan. 

En nog eentje uit mijn top 100.

Veel beter dan dit wordt het niet:









Laat ik maar stoppen. Ik kan eeuwig doorgaan . . .

Valt me niks tegen, Ziegler, wat je hier noemt…

Die laatste vier kan ik echt niks mee. 

Die laatste vier kan ik echt niks mee. 

Dat bedoel ik dus.

Die laatste vier kan ik echt niks mee. 

Deze dan:

Alles wat ik in een nummer zoek: emotie, dynamiek, en geweldige gitaarsolo die het (echte) verhaal een extra dimensie geeft.

Omdat Paul Simon in dat andere draadje 'haat kreeg' hier een nummer van Paul Simon. Een van de beste muzikanten die ken. Wat een geweldenaar:



Fantastisch nummer van een fantastisch album.

Nah, ik ben geen fan van die 'world-music'-vibe van Paul.
Ik ken eigenlijk niet één nummer van hem waar ik bijzonder graag naar luister.

Maar dat wil niet zeggen dat het geen top-muzikant is. Puur smaak gerelateerd.

Hier een gave 'world-music'-vibe: