Gisteren Fenix op Netflix uitgekeken.

Niet zo goed als Undercover, maar wat mij betreft ook de moeite waard.

Eén kanttekening: jammer genoeg zit er een slechte en nogal ongeloofwaardige scène in de laatste aflevering (eindigt met een dode op de vloer) die beter weggelaten had kunnen worden.

Begonnen aan Servant op Apple TV+. Aparte serie, aparte sfeer, ik denk wel een aanrader.

The Crown Jewels (Kronjuvelerna) met Alicia Vikander op Netflix.

Magere IMDB score, maar dat zegt niet altijd alles, QED.

Een film voor filmhuispubliek. Aanrader.


https://www.netflix.com/title/80022956

The Crown Jewels (Kronjuvelerna) met Alicia Vikander op Netflix.

Magere IMDB score, maar dat zegt niet altijd alles, QED.

Een film voor filmhuispubliek. Aanrader.


https://www.netflix.com/title/80022956

Heb 'm in mijn lijst gezet. Thanks voor de tip.

The 5th Wave

Nu we met z'n allen tussen de tweede en derde golf inzitten, leek het me wel leuk om deze film te kijken. Inclusief dodelijk virus en andere ellende. Omslachtige aliens b.t.w.; als ik het zou organiseren zou ik geen 5 golven nodig hebben. 

Seizoen 3 is net begonnen, seizoenen 1 en 2 staan op Netflix: New Amsterdam. Een "andere" ziekenhuisserie over een directeur in een openbaar ziekenhuis in NY. Aanrader!

Ooit van The New Amsterdam de pilot gezien, en  ik werd meteen kriegel van die veel te hulpvaardige geneesheer-directeur. Ik hoorde dat "How can I help?" net iets te vaak. Zulke engelen bestaan niet. Nou geeft men in geen land zoveel geld uit aan medische kosten als in de VS, en het komt allemaal in de verkeerde zakken terecht, maar die pilot deed 't bij mij niet.

Christiane F. - Wir Kinder von Bahnhof Zoo sloeg tijdens mijn middelbare schooltijd in als een bom. Zowel boek als film. Maar die serie die ze er nu van gemaakt hebben, is wel heel erg losjes daarop gebaseerd. En zo anachronistisch als wat. Dickjockeys* (toen nog voluit geschreven) waren nog niet de halfgoden van nu en de house met alle handjes in de lucht moest ook nog komen. Om maar één voorbeeld te noemen.


*typo, maar te mooi om te corrigeren. 

The last dance op NetFlix. Bijzondere documentaire.

The Crown Jewels (Kronjuvelerna) met Alicia Vikander op Netflix.

Dank voor die tip. Had anders mogelijk weggezapt, en nu met veel plezier helemaal uitgekeken.

Moest even hard nadenken waar ik Alicia Vikander ook alweer van kende, dat bleken de films Ex Machina en The Man From U.N.C.L.E te zijn.

Wonderbroeders
Beetje te veel clichés op een hoop geveegd.
En al hadden ze maar een koster om wat tips gevraagd, dan hadden ze geweten dat de liturgische kleur bij een uitvaart paars is en niet groen.
Maar het is waarschijnlijker dat de filmmakers niet eens beseften dat zoiets bestaat.

Ooit van The New Amsterdam de pilot gezien, en  ik werd meteen kriegel van die veel te hulpvaardige geneesheer-directeur. Ik hoorde dat "How can I help?" net iets te vaak. Zulke engelen bestaan niet. Nou geeft men in geen land zoveel geld uit aan medische kosten als in de VS, en het komt allemaal in de verkeerde zakken terecht, maar die pilot deed 't bij mij niet.

We zijn hiervan al een paar afleveringen verder en het is een boeiende serie. Pilots geven nooit altijd even goed weer hoe goed/slecht serie/film is, vind ik.

Wij delen de mening van trabant. Twee afleveringen van New Amsterdam gezien, hoofdrolspeler nét iets te slick. Nee, dan stukken liever The Knick.


Tip voor in deze verkiezingstijd, voor wie deze serie met de charmante hoofdrolspeelster nog niet gezien heeft: Borgen.

Borgen (op Netflix)

Borgen (op IMDB)

Mennesker i Solen

Oké, hij duurde gelukkig slechts 70 minuten, want waar dit heen ging snap ik nog steeds niet helemaal.

Tip voor in deze verkiezingstijd, voor wie deze serie met de charmante hoofdrolspeelster nog niet gezien heeft: Borgen

In het politieke genre hebben de Britten de afgelopen dertig jaar een paar parels nagelaten. Kan ook niet anders met zo'n voedingsbodem...
Zoals uit de vroege jaren '90 de originele House of Cards met een perfect gecaste Ian Richardson. Meer in de comedyhoek: The Thick of it (Peter Capaldi) en The new Statesman (Rick Mayall).

Toch liever Scandinavisch? Okkupert.

Coming 2 America

Uit een soort misplaatst jeugd(ig)-sentiment gekeken. Vond je ooit Coming to America erg leuk, dan kan je hier vast wel wat (vooral herkenbare) humor uit halen. Maar mijn geheugen is weer opgefrist. Deel 1 (van 33 jaar geleden) vond ik ook niet bijster leuk.

Ik ben ook geen Eddie Murphy fan, met uitzondering van het briljante, compleet over the top, Dolemite Is My Name.

Eddy Murphy heeft een paar briljante films gemaakt (z'n one man shows bijvoorbeeld), maar Coming to America staat inderdaad niet in dat rijtje. Vermakelijk, maar meer niet. Vanaf The Nutty Professor is het helemaal fout gegaan, die film was slecht, en alles daarna was nog slechter (ja, het is bijna niet te geloven, maar met The Nutty Professor had hij nog niet de bodem bereikt, het kon blijkbaar nog lager). Oké, de stem van Donkey, dat deed hij dan weer wel goed.

Maar misschien kan hij nog wel iets. Door z'n verdwenen aanzien had ik Dolemite Is My Name genegeerd, misschien ten onrechte. Binnenkort eens kijken!

Dolemite is my name vond ik dan weer helemaal niks. Maar dat zal wel persoonlijk zijn.

Ik blijf nog het meeste houden van RAW (1987). Die ken ik helemaal van buiten man. Eddieieie, what have you done for me lately  .

Raw en Delirious, inderdaad, z'n one man shows. Die heb ik vroeger vaak gezien!

(Even heel iets anders..) Gisteren gezien. Prachtig!

Afghanistan heeft prachtige -en ongebruikte- bergen. De meeste rijke ouwelullen kopen een jacht, een oude auto of een jonge vrouw, maar er is een Zwitser die twee jonge Afghanen onder zijn hoede neemt en voor de Olympische winterspelen laat trainen.

Where the light shines toont de hoop van een jonge genenatie Afghanen. Zo verloren is dat land nog niet.

(Even heel iets anders..) Gisteren gezien. Prachtig!

Inderdaad erg mooie docu/film, af en toe ligt het sentiment er wel erg dik bovenop maar het blijft fascinerend om te zien.

Een hele andere categorie, maar ook veel sentiment en drama, wederom redelijk traag maar evengoed onderhoudend:

Bliss

Deze film laat me in verwarring achter. Waar heb ik naar gekeken? Interessant concept, dat wel.

Wij zijn gisteren voor de afwisseling aan een serie begonnen op Ziggo: Strike Back. We hadden weer eens zin in iets anders, beetje actie, niet te moeilijk.

Je hoeft je hier geen seconde te vervelen, snelle acties, beetje Homeland maar dan Brits. En natuurlijk cliffhangers zodat je zonder dat je er erg in hebt zo vier afleveringen achter elkaar "wegbinget".

Het genre is wel een beetje wat Koot & Bie vroeger een kneukfilm noemden, op zijn tijd niet verkeerd maar wellicht minder geschikt voor (te) jeugdige kijkers. 

Op aanraden van mijn zoon eens aan The Mandalorian begonnen...
Ik ben opgegroeid met de eerste trilogie en alle uitbreidingen blijven me wel boeien, zo ook deze

Portret van een Oost-Berlijnse kolenhandel, anno 1988.