Zoals hierboven te zien is, laat de file wanneer deze bewerkt is geen cover zien, terwijl dezelfde file (maar dan met de m4a extensie) deze wel laat zien. Ik heb ruim 3.300 files in een directory staan en daar vind ik de covers erg belangrijk van. Weet iemand hoe ik deze wel kan zien in m'n directory's?

Alvast bedankt.

Lijkt een (bekend) MacOS probleem te zijn, zonder oplossing:

https://community.metabrainz.org/t/coverart-and-macos/535387

Zoals hierboven te zien is, laat de file wanneer deze bewerkt is geen cover zien, terwijl dezelfde file (maar dan met de m4a extensie) deze wel laat zien.

Heb je het .m4a bestand bewerkt, en daarna als .flac opgeslagen?

Heb je het .m4a bestand bewerkt, en daarna als .flac opgeslagen?

Nee zeker niet. Gewoon als Flac van CD, maar ook Flac Files die ik binnenhaal zijn zo.

Ik ga het uitleggen. Ik gebruik JetAudio Player op m’n iPhone, die via Google Drive de file streamt via AirPlay 2 naar m’n Sonos installatie. Eerst gebruikte ik hier wav-files voor maar dat gaf op den duur toch problemen in de JetAudio Player, wat resulteerde in het stoppen van de player(app) of hij vloog er uit.

De Flac files draaien voortreffelijk en veel soepeler dan m4a en wav en geven deze problemen niet, dus heb ik gisteren alle wav files geconverteerd naar Flac en daar blijven alle covers zichtbaar van.

Zodra ik edit in een van die files is de cover weg (met welk programma dan ook, ook wanneer ik één letter zou veranderen in de trackingen via de Finder), ontzettend vreemd maar waar. Ik zie hier totaal geen logica …

Geen echte oplossing, maar meer een overweging:

Ik zet persoonlijk altijd alle FLAC-bestanden altijd direct om naar ALAC. Allebei lossless formaten, dus geen verschil in kwaliteit en geen gedoe meer dat Apple iets tegen FLAC lijkt te hebben. Ik gebruik XLD voor het omzetten.

In Apple Music (de app die voorheen iTunes heette) kun je ook al helemaal niks met FLAC....

Toch mag Apple niet bepalen welke extensie ik wil gebruiken. Een hele vreemde zaak moet ik zeggen. De app waar ik m’n muziek op stream gaat niet lekker op m4a en loopt het beste met Flac, terwijl dat een app is die speciaal voor de iPhone gemaakt is en dus goed zou moeten lopen met m4a extensies. Is er helemaal geen app of plug-in voor de Finder die Flac wel accepteert?

De korte versie: irritant als hell ...

De langere versie: ALAC en FLAC zijn beide lossless bestandsformaten. Het is allemaal waar wat hierboven is geschreven; Apple houdt niet van FLAC, nooit gedaan. Ze hebben hun eigen variant: ALAC. Verschillen zijn trouwens niet heel groot, en - met alle respect naar Cupertino - ALAC is in een aantal opzichten inferieur aan FLAC. Compressie-gewijs is het verschil niet heel groot, maar FLAC heeft een beter compressie algoritme dan ALAC. Daarnaast biedt FLAC uitgebreidere Metadata-mogelijkheden dan ALAC.

Daarnaast wordt FLAC ondersteund door heel veel hardware spelers, inclusief een heleboel High Resolution Spelers ... Bij de nieuwere spelers wordt ook ALAC ondersteund, maar minder vaak.

Kortom, het is weer een kwestie van lekker doordauwen en gebruikertje pesten ten faveure van het eigen opgedrongen formaat "ALAC".

Heb genoeg tests uitgevoerd met ALAC en FLAC om te weten dat het qua kwaliteit daadwerkelijk 0% verschil zit (lossless = lossless), maar zoals geschreven: FLAC biedt iets kleinere bestanden (met zelfde kwaliteit) en als je al reeds gigabytes aand FLAC bestanden hebt, sta je niet te springen om alles doodleuk naar ALAC te converteren. Ken de pijn, maar dat is ook de reden geweest om mijn Muziek-beheer volledig "de Apple af te pleuren". Ben overgestapt op MusicBee op Windows en kan daarmee prima mijn DSDs, FLAC, ALAC, MP3, AAC en hele zooi aan legacy en hedendaagse collectie afspelen. Met nog prima bibliotheek-beheer ook, inclusief ondersteuning voor meerdere bibliotheken op externe media.

Mettertijd zijn er zaken gekomen waar ik de Apple alleen maar meer in kan prijzen, maar ook een aantal domeinen die ik weggetrokken heb van het macOS eco-systeem omdat het te omslachtig werd of ... gewoon inferieur aan andere platforms.

Voor mijn gevoel is dit er één van. Apple Music is geweldig, iTunes (was) een voorbeeld, maar mettertijd is de cloud dominant geworden en de toepassing enkel maar uitgekleed ... Kortom, op een gegeven moment voelde ik me minder en minder thuis inzake muziekbeheer. Heb een kleine bibliotheek van 1,1 TB aan muziek en nog steeds groeiend. Natuurlijk is cloud geweldig handig, maar er zijn vaak genoeg uitvoeringen of speciale edities die hun weg nooit naar de cloud hebben gevonden.

Ikzelf heb nog enige tijd met VLC lopen spelen onder macOS toen ik tegen eenzelfde problematiek aanliep; maar goed, uiteindelijk opgegeven. Verder kun je inderdaad de bibliotheek overzetten naar ALAC. Mogelijk is deze use-case uiteindelijk wel iets wat je verder kunt helpen.

Van FLAC -> ALAC kan zondermeer en ook omgekeerd (in de toekomst) is het mogelijk om weer van ALAC een FLAC te maken, alleen kost het redelijk wat SSD read/writes, rekenkracht en eigenlijk omwille van een testosteron-gevalletje ... Apple had immers best een betere FLAC ondersteuning in macOS kunnen bouwen.

Maar goed, spotlight - om iets te noemen, maakt dan weer veel goed  ... Kortom, ook bij Apple is het een kwestie van plussen en minnen ...

Eigenlijk heel vreemd. Hetzelfde als Apple niks zou hebben met jpeg/jpg en daar hun eigen apeg/apg van zou maken, terwijl jpeg de meest gebruikte extensie is onder de afbeeldingen. Flac is gewoon het meeste gebruikt onder de audioliefhebbers (zij die mp3 luisteren horen niet bij de audioliefhebbers) en Apple ondersteund dit niet.

Op z’n minst merkwaardig te noemen. Een Mac koop je ook omdat deze zo goed met audio/video is. Waarom gaat dit dan niet geregeld worden of is dat nooit al gebeurd?

Iedereen wil z'n stempel op "het web" drukken. Google doet dat volgens mij meer dan Apple, en is bijna altijd succesvol, niet in de laatste plaats dat je er niet omheen kunt: Chrome, Gmail, advertenties, zoeken, ...

Wel ALAC en geen FLAC is een beetje gebruikertje pesten van Apple. Apple is net niet groot genoeg om ALAC de standaard te maken!

Ja dat zal het zijn. Je kunt er beter in mee, dan er tegenin gaan lijkt mij voor Apple. Dit is echt het eerste negatieve wat ik nu tegenkom op m’n Mac. Verder het mooiste systeem wat ik ken, maar dit is wel een dingetje geworden. Ik snap alleen niet dat er niemand opgestaan is die het mogelijk gemaakt heeft om hier een oplossing voor te bieden.

(…)zij die mp3 luisteren horen niet bij de audioliefhebbers(…)

Oh, jawel hoor! Vooral als je wat ouder wordt gaat een mp3’tje er prima in. Maar ook daarvoor eigenlijk wel.

Vreemd dat ALAC files niet lekker draaien en FLAC wel @Systemll, ik zou dan eerder een andere player kiezen. Ik heb jaren geleden al mijn CD’s naar lossless ALAC omgezet en dat streamt hier uitstekend vanaf welke device dan ook.

Misschien Roon overwegen… ?

https://roon.app/en/

Juist . Erg tevreden met Roon, en een paar WiiM streamers. Sonos is hier al een paar jaar de deur uit..

Roon is een prima speler. En ALAC is qua beleving echt niet minder dan FLAC, maar iets minder efficient en mist wat tags, daarnaast is het gewoon minder gangbaar. Ook heeft hier Apple mogelijk zelf schuld aan. Tot 2011 vroeg Apple namelijk een fee aan producenten voor de implementatie van ALAC. Toen duidelijk werd dat men niet happig was om ALAC te implementeren, zeker niet voor een product dat redelijk veel leek op FLAC en gratis was, werd ALAC uiteindelijk "Open Source".

Nieuwere spelers ondersteunen vaak ALAC naast FLAC, ook dat is waar. Maar om een hele bibliotheek om te zetten van FLAC naar ALAC ... Het is waar je zin in hebt 🤪 ...

Nog wel een kanttekening inzake ALAC: Spatial Audio with Dolby Atmos ... Apple ondersteund sinds enige tijd deze (3D) technologie in ALAC bestanden, ook zijn Apple Music (streaming) bestanden beschikbaar in Lossless Audio in ALAC-formaat tot wel 24-bit/192kHz.

Overigens zijn de drie veelgebruikte formaten voor "lossless" of "lossless beleving" ALAC, FLAC en MQA.

FLAC en ALAC zijn voor de puristen. Maar is een aanslag op het "netwerk en opslag-budget". MQA is meer voor de "bewuste luisteraar" waarbij de kwaliteit beter moet zijn dan AAC/MP3, maar geen zin heeft in het downloaden van 1GB voor een Album van 70 minuten  ... En dan heb je nog het (verloren) DSD formaat: laatstgenoemde is een briliant audio-formaat, maar nooit echt populair geworden (in mijn beleving). Qua bestandsgrootte zijn er ook de nodige verschillen:

1 Uurtje stereo muziek in de formaten:

    ALAC/FLAC (24-bit/192kHz): ongeveer 3955 MB
    MQA (24-bit/192kHz): ongeveer 1978 MB (met ongeveer 50% compressie)
    DSD64 (1-bit/2.8224 MHz): ongeveer 2422 MB
    MP3 (320 kbps): ongeveer 137 MB
    AAC (256 kbps): ongeveer 110 MB

Tot slot is de mastering (mix) echt bepalend voor de beleving. Ik heb briliant gemiste AACs gehoord die niet onder deden voor een High Resolution beleving, en FLAC/MQA/DSDs gehoord die me deden fronzen waarom ik in hemelsnaam zojuist 4GB voor een album aan data heb gebruikt.

Waar ik het verschil echt in merk is in apparatuur ... Apparatuur die "native" met FLAC/ALAC/MQA of DSD gevoedt kan worden, en over een ware capaciteit beschikt om deze "tot leven te wekken" is echt een andere dimensie. Een beetje het verhaal van "op mijn Full HD monitor zie ik echt nauwelijks beter beeld als ik een 4K of 8K youtube filmpje klik, tov een Full HD filmpje". Precies dat ... Op een gemiddelde Mac of PC zul je weinig verschil merken of je nu een FLAC/ALAC/MP3/AAC/MQA of DSD afspeelt. Totdat je dus specialistische audio spelers gaat gebruiken.

En dan opeens ... kan een FLAC collectie bijzonder waardevol blijken 🤪🙃 ... Voor de Nerds zegmaar ...

Vreemd dat ALAC files niet lekker draaien en FLAC wel @Systemll, ik zou dan eerder een andere player kiezen. Ik heb jaren geleden al mijn CD’s naar lossless ALAC omgezet en dat streamt hier uitstekend vanaf welke device dan ook.

Eens en dat terwijl de app op een Apple apparaat (iPhone) draait. Echt waar... voorbeeld: Wanneer ik Flac-files achter elkaar afspeel en ik forward naar de next track, loopt het in elkaar over. Doe ik dat met twee m4a files, dan heb ik er ruim een seconde tussenzitten. Maar ook een 2e speler (EverMusic) doet exact hetzelfde. M'n iPhone 15 Pro Max draait alles goed, maar wellicht zou de beta van IOS18 hier een rol in kunnen spelen. Ik ga het straks proberen, want vanavond komt IOS18 uit! Dan zou alles moeten werken, al blijft het vreemd dat ook in een Beta-versie een m4a niet en een Flac-file wel goed loopt.

Ik zit wel vast aan deze speler, omdat deze supersnel alle 3.358 files in de database zet (kwestie van seconden) en deze ook gapless in de auto afspeelt.

Maar even over "Roon"... kom op €15,- per maand ... dat ga ik er nog niet eens extra aan uitgeven. Ik heb al zoveel abonnementen... maar niemand zegt mij dat dit wel werkt, want het probleem zit hem in het feit dat de Finder geen covers (voorvertoning) gaat zien. De kwaliteit van de speler is fantastisch en ook HiRes en hij kan de files van Googel Drive streamen en dat is een must.

Inderdaad is Roon een bijzonder fraaie speler en slikt en speelt alles moeiteloos af. En is meer dan een 'gewone' muziekspeler want er is zeer veel informatie te vinden over artiesten, orkesten en uitvoeringen. Alles wat zo'n beetje met jouw muzieksmaak te vinden is in een overzichtelijke setting. P.S. Roon vindt voor jou automatisch de covers van je muziekfiles. Of je kiest ervoor om je eigen covers te plaatsen. Functionaliteit te over.
Ook Audirvana is een heel fraaie muziekspeler. Beide hebben overigens wel een abbo.
Roon is het meest kostbaar maar wat mij betreft de top.
En als je graag 'sleutelt' aan je muziekfiles qua klank: eqmac. Niet echt mijn 'ding' maar sommige mensen vinden dit heel fijn.

Tot slot is de mastering (mix) echt bepalend voor de beleving. Ik heb briliant gemiste AACs gehoord die niet onder deden voor een High Resolution beleving, en FLAC/MQA/DSDs gehoord die me deden fronzen waarom ik in hemelsnaam zojuist 4GB voor een album aan data heb gebruikt.

Helemaal mee eens!

De audio engineer die de master maakt bepaalt voor 95% hoe iets klinkt, de container slechts 5%, er vanuit gaande dat er niet wordt gekozen voor 128 kbps MP3 of Spotify streaming via 5G formaat. Een goede 256 kbps AAC track kan zeer goed klinken, het is dan echt lastig (zo niet onmogelijk) om het verschil met lossless te horen.

Helemaal mee eens met de laatste twee posters. Het gaat alleen maar om het feit  dat ik non-stop audiofiles afspeel die op m’n Google Drive staan, via m’n iPhone en middels AirPlay2 dit op m’n Sonos/Auto-installatie (Apple play) af wil spelen. Dat werkt dus met Flac-files het allerbeste en vooral het soepelst. Mijn probleem zit hem in het feit dat wanneer ik covers toevoeg via m’n TagEditor ik in de Finder van m’n Mac geen Covers zie (wel in de TagEditor en in de Player op m’n iPhone)

Vreemd genoeg speelt QuickTime wel de Flac-file perfect af!

Om Hi-Res audio af te spelen via m’n Mac gebruik ik “Colibri” een perfecte speler die t/m DSD files af kan spelen. Dát is dus het probleem niet.

Discussie over wat het beste klinkt wil ik geenszins gaan opstarten hier, mede omdat dit zo persoonlijk is en niemand daar echt uit komt. De één vind deze en de ander een andere speler perfect, wat nogmaals de vraag niet is.

Citaat van @svstevmll "(zij die mp3 luisteren horen niet bij de audioliefhebbers) .
Typisch een opmerking van iemand die alles van muziek denkt te weten. Muziek gaat om de inhoud meneer, en niet alleen om de techniek. Dat is maar een middel. Ik had een buurman die op het conservatorium zat. Alle akkoorden wist, een fantastische techniek had, maar wat hij produceerde (het juiste woord!) was gortdroog en had geen ziel. Een zeer bekende jazzdrummer die ik goed ken zegt altijd "speel eerst maar eens de blues met één vinger".

Dit is helemaal niet vreemd, als je de achtergronden kent van de FLAC-codering! 

De FLAC-codering heeft helemaal niets te maken met Apple, hooguit dat een Apple computer ze misschien kan afspelen.

De FLAC-codering is een lossless codering. Dat betekent dat als je de muziek van een CD neemt en die door een FLAC-encoder haalt, je die FLAC-bestanden weer helemaal kunt decoderen naar een bit-gelijk origineel audiobestand.
Oftewel:
- Origineel audiobestand => coderen met een FLAC-encoder en het FLAC-bestand gewoon afspelen met exact dezelfde audiokwaliteit als het originele bestand.
- als je een FLAC-bestand afspeelt, wordt het achter de schermen meestal éérst uitgepakt naar het originele bestand en dát wordt afgespeeld.

Een goede analogie is dat je een plaatje of een ander bestand "Zip't" en als een qua bestandsgrootte  kleiner bestand opslaat. Op elk moment is zo'n bestand te "unzippen" waardoor je het bit-gelijke originele bestand terugkrijgt (dus bv. het originele plaatje in de originele kwaliteit).

En waarom is het "logisch" dat een FLAC-bestand geen voorvertoning (cover) laat zien? Omdat bij het rippen alléén de audiobestanden worden meegenomen! Op een CD stonden namelijk alléén audiobestanden, géén Coverbestand, géén aanvullende info over de componist, uitvoerende etc. Die informatie komt dus na het zippen/imzippen dus ook niet "magisch" tevoorschijn. En je hebt dus géén coverinfo etc.

Nou zijn er programma's die aan kenmerken van de geripte CD (dus de FLAC-bestanden) afhankelijk van hoe ze werden geript. tóch kunnen zien om welke CD het waarschijnlijk ging. Ze vergelijken bv. de titels van de nummers met een database op internet en komen dan met een waarschijnlijke CD-titel met een bijbehorend plaatje. Daarom werd in het verleden op Windows computers bij in FLAC geripte bestanden soms tóch informatie over de CD getoond, info die afkomstig was uit de database op internet die dat afspeelprogramma raadpleegde.

Maar het begrip "CD" is zo langzamerhand achterhaald, de FLAC-codering óók: de reden dat FLAC-codering bestond was namelijk dat opslagmedia (harddisks en USB-sticks) duur waren en een beperkte grootte hadden (bv. 300 GB voor een harddisk), waardoor er slechts een beperkt aantal CD's op konden worden bewaard in de originele bestandsgrootte (toen na rippen WAV, de FLAC-versie daarvan is ongeveer 3/4 zo groot).
Momenteel kosten harddisks geen drol meer en ze zijn zo groot dat je zelf meestal niet eens genoeg CD's bezit om ze te vullen.
En sinds de streamingdiensten een hoge vlucht hebben genomen is FLAC een vrijwel achterhaald begrip zonder nog veel bestaansrecht.

Citaat van @svstevmll "(zij die mp3 luisteren horen niet bij de audioliefhebbers) .
Typisch een opmerking van iemand die alles van muziek denkt te weten….

Ik weet inderdaad heel erg veel van muziek, de techniek, het schrijven en maken ervan. Ik zei al geen discussie hierover te willen starten, want hier komt niemand uit. Bij een mp3 gaat zo verschrikkelijk veel data (dynamiek) verkoren dat naar mijn mening dit absoluut niet oké klinkt, zoals het verschil tussen Spotify en Apple Music/Tidal

Citaat van @svstevmll "(zij die mp3 luisteren horen niet bij de audioliefhebbers) .
Typisch een opmerking van iemand die alles van muziek denkt te weten. Muziek gaat om de inhoud meneer, en niet alleen om de techniek. Dat is maar een middel. Ik had een buurman die op het conservatorium zat. Alle akkoorden wist, een fantastische techniek had, maar wat hij produceerde (het juiste woord!) was gortdroog en had geen ziel. Een zeer bekende jazzdrummer die ik goed ken zegt altijd "speel eerst maar eens de blues met één vinger".

Hier ben ik het grosso modo mee eens: ik heb een uitstekende audio-installatie en ik stream mijn muziek tegenwoordig vanaf een betaald Qobuz abonnement. Ik heb al mijn CD's nog én ik heb ze allemaal (en nog wel wat meer ook) geript op harddisk staan.
Ik had een hele goede, stinkend dure CD-speler van Naim en die is er nu niet meer. Ik heb namelijk exact dezelfde bestanden (toen ging dat nog ...*) op CD en gestreamd vergeleken en op de tussenliggende connecties (lees: kabels) na, hoorde ik (zoals het hoort) geen enkel verschil.
Vermeldenswaard is óók dat ik toentertijd na het hierboven genoemde vergelijk) mijn eigen muziek vanaf een door de streamer geïndexeerde harddisk afspeelde, waardoor ik dat 1 op 1 kon vergelijken met dezelfde versie muziek vanaf streamingdienst.
Afijn, ik stream nu alleen nog maar, ik doe niets meer met die harddisk en ook niets meer met mijn uitgebreide CD-verzameling (buiten er met nostalgie naar kijken, evenals maar mijn grote platenverzameling).

* Streamingdiensten hebben een nadeel: ze vervangen vroegere bestanden "in CD-kwaliteit" vaak door "verbeterde bestanden": geremasterd / Highres bestanden. Dat heeft als onaangenaam bijverschijnsel dat je "een vroegere CD opzet" in de verwachting bepaalde muziek te horen te krijgen, terwijl je ongevraagd een "verbeterde versie" ervan te horen krijgt met vaak een andere uitvoering waardoor je niet hoort wat je verwachtte.

En nu eindelijk MP3:
- er zijn uitstekend klinkende MP3 bestanden die een hele goede codering bevatten van een vertrouwd muziekstuk: je hoort dan niet/nauwelijks dat het geen bit-gelijke codering is, maar een (beperkt) lossy codering
- er zijn Highres bestanden die een of andere shitversie van een nummer of CD bevatten. Voorbeelden: Highres bestanden van artiesten die nooit (of in baggerkwaliteit) op CD zijn verschenen. Je hoort dan voornamelijk "de baggerkwaliteit"
- en alles er tussenin.

Mij boeit het niet wat de bestandsextensie is, ik draai wat ik leuke muziek vind en/of wat goed klinkt, alles door elkaar. Dat is het voordeel van playlists en favorieten: daarmee scheid je het kaf van het koren.   

En ik pretendeer niets, ik heb alleen behoorlijk wat ervaring met deze hobby.   

Mijn tip is: zorg voor een uitstekende streamer met een fijne app die dat bedient én een goede weergaveketen ("audio installatie") en bepaal zelf al luisterend wat je prettig vind klinken.

Ach, het komt erop neer (ik dramatiseer een beetje  ), dat je ook een traan in je ogen kunt krijgen bij het beluisteren van een mp3-bestand (variërend van 8 tot 320 bitrate). Het zal me worst zijn wat het bestand is,.aac.adts.aifc.aiff.aif.amr.au.dct.flacfree.gsm.m3u.m4a.m4r.mov.mp3.mpc.ogg.opus.pls.raw.rss.spx.vox.wav.wma.wp, als de muziek maar een ziel heeft.
Eerst waren de lp's helemaal niets, want de cd was alles, maar de laatste tijd komt de vinyl lp weer op zetten. En zo blijf je aan de gang, en is de beleving zoek. De perfectie kan ontzettend saai zijn.