Tijdens de WWDC keynote werd onder andere het nieuwe Stage Manager gepresenteerd. Dit idee bestond al heel lang binnen Apple, en lijkt vooral voor iPadOS een uitkomst (in macOS Ventura lijkt het vooral een nuttige aanvulling, maar minder essentieel).

Des te groter was de teleurstelling toen al snel bleek dat Stage Manager alleen maar op iPads met een M1 chip werkt. Want die chip is alleen maar te vinden in de allebei de iPad Pro modellen en de nieuwe iPad Air. Rene Ritchie verwoordde de teleurstelling hierover aan Apple, en kreeg daarna het volgende antwoord:

Invalid Tweet ID
Hieronder de vrije vertaling daarvan:

Stage Manager is een volledig geïntegreerde ervaring die een geheel nieuwe ervaring biedt om met vensters te werken en die ongelooflijk snel en responsief is en gebruikers in staat stelt om 8 apps tegelijk te draaien op de iPad en een extern display met een resolutie tot 6K. Om deze ervaring te kunnen bieden met de directheid die gebruikers verwachten van de iPad, zijn een groot intern geheugen, ongelooflijk snelle opslag en flexibele externe I/O-schermen nodig, en die worden allemaal geleverd door iPads met de M1-chip.

Met andere woorden, Apple wil ook hierbij de maximale ervaring leveren, en die kan eigenlijk alleen maar op iPads met een M1 chip.

Kanttekeningen

Maar daar zijn natuurlijk wel kanttekeningen te plaatsen. Want was het niet mogelijk geweest om Stage Manager zo te maken dat het zich op oudere iPads automatisch zou aanpassen?

Want met 6 of 4 apps tegelijk zouden veel gebruikers met iets oudere iPads vast ook wel blij zijn, en een scherm met een wat lagere resolutie aansturen lijkt ook een prima concessie.



 #iPadPro #iPadAir #iPadOS #StageManager

Apple zal niet laten de consument te overtuigen een nieuwe iPad te kopen.
Dit doet het goed bij aandeelhouders. Winst is nog steeds Apple’s doel.

Eigenaren van laatste model iPads vòor de M1's balen natuurlijk erg. De iPad Air 4 was ook niet goedkoop. Toch erg jammer zo.

Blijft toch vreemd dat bv een 3e generatie iPad Pro Stage Manager niet kan draaien. De chip hiervan was toch de basis voor de eerste Developer Kits Mac Mini, de voorloper van de M1? Die was prima in staat met macOS te multi tasken......

In dit interview geeft Craig Federighi ergens wel aan dat een 'mindere' implementatie op niet-M1 iPads kon, maar niet met de vereisten voor geheugenbeheer en graphics die Apple voor ogen had. Maar harde 'cijfers' ontbreken ook hier.

It’s only the M1 iPads that combined the high DRAM capacity with very high capacity, high performance NAND that allows our virtual memory swap to be super fast, ... we just don’t have that ability on the other systems.
...
And the IO on the M1 supports connectivity that our previous iPads don’t, it can drive 4K, 5K, 6K displays, it can drive them at scaled resolutions. We can’t do that on other iPads.
...
We really designed Stage Manager to take full advantage [of the M1].
...
When you put all this together, we can’t deliver the full Stage Manager experience on any lesser system. ... This is the experience we’re going to carry into the future. We didn’t want to constrain our design to something lesser, we’re setting the benchmark for the future.

Ik heb Craig Federighi best hoog zitten, maar dit blijft een lulverhaal met "the extremely high bar Apple has for interactive responsiveness". Als je een 6K scherm aan je iPad hangt, dan zal je best een M1 nodig hebben. Maar het gros van de iPad-gebruikers heeft geen 6K scherm aan zijn iPad hangen. Vrijwel niemand, waarschijnlijk.


De gebruikers moeten maar flink blijven morren, dan komt er wellicht nog een Stage Manager Lite in een latere iPadOS update.

Ze hadden Stage Manager schaalbaar kunnen maken:

- Resolutiebeperkingen voor externe schermen, schalen (pixel doubling)
- Aantal toepassingen schalen van maximaal 2 naar 6

Ze hadden het gebruik van een extern scherm los kunnen trekken van stage manager en zo zijn er meer oplossingen te bedenken.

Was het 1x, 2x of 3x voorgekomen dat er beslissingen worden genomen die relatief jonge hardware toch al redelijk snel obselete (ouderwets) doen aanvoelen, dan was het te verkroppen geweest. Maar dit is echt inmiddels Apple's keurmerk ...

... De kritiek in Amerika is dan ook niet mals. Daarnaast wijst men ook geregeld naar de concurrentie. Waarom kan een eenvoudige Surface Go met slechts een M3 chip of nog erger, een Pentium Gold chip, wel gewoon 3 schermen tegelijk aansturen met word, excel, powerpoint, outlook, edge en nog andere programma's tegelijk via een dock en 2 schermen tegelijk via de eigen ingebouwde connector?

... Of waarom kun je via Samsung Dex wel op veel eenvoudigere chips een desktop-omgeving maken?

Er zit heel veel moois in het nieuwe iPadOS, iOS en macOS. Maar het is een ware inhaalslag geweest van dingen die al jaren in Android, Windows en in sommige gevallen Linux zat. Juich ik alleenmaar toe, dus vind dat niet ten nadele werken van Apple.

Maar ik heb het gevoel alsof software en apparatuur sneller "aan z'n limiet" zit of "eerder iets niet meer kan" bij Apple dan voorheen. Het is maar een gevoel ...