De versplintering van Android
Vaak als er over marktaandeel voor mobiel gepraat wordt komen de enorme cijfers van Android op tafel. Maar de vraag die dan vanzelf opdoemt is, wie heeft daar voordeel van? Want als er geen voordeel is, wat heeft een groot marktaandeel dan voor zin?
Om te begrijpen hoe dat werkt kijken we naar de versplintering van Android, en die bestaat uit heel veel ingrediënten. Als eerste is er de versplintering in hardware, omdat Google de regie over Android vanaf het begin al kwijt is komen er constant telefoons op de markt die nooit een upgrade zullen krijgen, waardoor er meestal maar een klein percentage van de Android devices op de meest recente versie draait. Android 5.0 'Lollipop' kwam in december uit, en staat nu op ruim
drie procent van de Android-telefoons.
Ter vergelijk, na een week stond iOS 8
op 46 procent van de iDevices, op dit moment is dat
77 procent.
Daarbij komen natuurlijk de eindeloze opties wat betreft processor, resolutie en noem maar op. Voor een ontwikkelaar is het simpelweg veel lastiger om een app uit te brengen voor Android, want voor welke Android, en met welke specs? Google heeft er veel aan gedaan om dat allemaal zo makkelijk mogelijk te maken, maar al die specs aanpassen kunnen ze natuurlijk niet.
Maar dat is nog niet het hele verhaal, er zijn ook nog verschillende versies van Android in omloop, vijf maar liefst:
1. 'Pure' Android van Google, die zien we op Google's Nexus devices, en hebben alle Google services.
2. 'Aangepaste' Android, zoals we dat zien op Samsung, Sony, LG, etc. Deze versie hebben naast de services van de makers, ook Google services.
3. 'AOSP', Android Open Source Project, ook bekend als Open Android. Hetzelfde als onder nummer 2, maar nu zonder Google's services. Dit zien we in China, en ook de grote fabrikanten als Samsung, Sony, LG, etc. verkopen daar hun toestellen met AOSP. Daaronder valt ook de aangepaste versie van bijvoorbeeld Xiaomi, geen Google services in China, elders wel.
4. ROMs en aangepaste versies van andere partijen, voorbeelden daarvan zijn Xiaomi's MIUI en Cyanogen. Soms wel met Google's services, soms niet.
5. Forked Android, bijvoorbeeld Amazon's Kindle Fire phone. Android is hier helemaal aangepast en Google staat hier niet eens Google services op toe.
Met andere woorden, een landschap dat al enorm versplinterd is, is dat nog verder geraakt door deze onderverdeling. Google investeert veel van het geld om Android verder te ontwikkelen, maar er zijn dus aardig wat versies te vinden waar ze geen cent aan verdienen.
Als we hier het landschap van Apple's iOS mee vergelijken is snel het voordeel voor Apple te zien. In Cupertino hoeven ze hun hoofd veel minder te breken over welke toestellen ze moeten ondersteunen. Tegelijkertijd laat het ook de Achillehiel van Google zien, een groot gedeelte van het geld op mobiele apparaten wordt verdiend in doordat ze de standaard-zoekmachine zijn in Safari in iOS. Niet alleen omdat daar veel geld zit, maar ook omdat de groeimarkt China voor Google bijna helemaal afgesloten is, hun enige grote ingang daar is ook iOS. Mocht Apple voor een andere standaard-zoekmachine kiezen, dan zou dat Google dus veel kunnen kosten.
Kortom, de kaarten liggen een stuk gecompliceerder dan simpele percentages doen vermoeden. Als je meer over dit onderwerp wilt lezen, dan verwijzen we je naar
dit artikel van Benedict Evans.
Gast
