Bekende anekdote:
Zeg tegen een investeerder dat-ie kan investeren in een bedrijf
dat vele decennia bestaat, dat binnen haar sector bijna unaniem
als marktleider wordt beschouwd door analisten en concurrenten,
dat als fabrikant een stevig percentage heeft in de totale verkoop,
dat het wordt geleid door een team van uiterst loyale specialisten,
dat kan rekenen op enorme en meer dan trouwe klantengroepen,
dat absoluut het mooiste 'design' en over-all beste support levert,
dat recente jaren uitstekende omzet- en winstcijfers presenteert,
en dat al vaker heeft aangetoond weinig tot geen last te hebben
van de malaise in de rest van de wereld. De investeerder staat
te popelen. Zegt vervolgens dat het Apple is, en ze twijfelen...
Ik ben geen econoom, geen beurs-specialist, maar ik ken Apple
haar historie en heden wel aardig. Vanuit dat oogpunt meldde ik
dat de 'vrees' die Doctor Apple uitte misschien niet zo terecht is.
Of eigenlijk: dat zijn redenen daarvoor allang aan de hand zijn.
En als ik de koers van Apple bekijk, dan zijn ze lekker lucratief
voor iedereen die hun aandelen enkele jaren heeft gekoesterd.
Het gaat om de prijs van een aandeel (of misschien zelfs optie).
Niet om de waardering van 'de hele mensheid' over dat bedrijf,
niet over producten, niet eens over de omzet, laat staan winst.
Maar gelukkig zijn díe cijfers elk kwartaal ook méér dan okay,
ook t.o.v. andere merken en marktpartijen.
En dat Apple "luxe- en design-artikelen" maakt is juist onjuist.
Design - vooruit. Maar géén "luxe" in de zin van dat je het niet
nodig zou hebben en er ook nog onredelijk veel voor betaalt.
En juist in deze tijd van verklaarde "crisis en recessie" boert
Apple prima en toont Apple de grootste winsten/koersen ooit.
"Opleving voor de dood", opper Doctor Apple - tja, wie weet...
Hij is een doctor, dus weet alles over een gezonde wereld.
Gast
