Ehh.. hihi.. hahaHAHAhaa HAHAA HAAHAAAA !!
Sorry Freek, maar dit wordt een leuke discussie.
Ten eerste is het geen rat-race tussen producenten
en hackers - het is een rat-race tussen consumenten
en de gevestigde muziek-orde (daarin heeft Lawrence
groot gelijk en stel jij het verkeerd), die haar rechten
en werkwijzen heus niet zomaar even gaat opgeven.
Ten tweede zijn de voorbeelden heerlijke extremen.
(Maar dat vinden Amerikanen altijd leuk om te doen.)
De Simpsons op de achtergrond in een documentaire
zou als journalistiek element (in NL) toegestaan zijn.
Maar als die documentaire stevig commercieel op de
markt wordt gezet, dan willen Bart en Homer money.
En dan nog: iedere rechten-jurist weet dat je beter
om "clearance" kan vragen i.p.v. domweg negeren.
PS: zou de maker van de documentaire het toestaan
als we die documentaire hier terzijde publiceerden ?
Een heel vergelijkbaar "illustratief" gebruik, toch ?
Maar goed, dan komen we ook bij de essentie van
wat die Lawrence propageert: waarom moet je om
toestemming vragen om cultuur-uitingen te mixen?
Vrij simpel: omdat niet iedereen in onze wereld het
de ander gunt om geld te verdienen aan de creaties
die men heeft gemaakt. Een heel logische gedachte
waar je vroeg of laat achter komt als je iets maakt
en de ander er grof geld mee gaat verdienen.
Onze wereld vol belastingstelsels, culturen per land,
wettenstelsels en softwarematige (on)mogelijkheden
heeft nu eenmaal geen 'reset'-knopje en God heeft
zijn backups uit de zestiger jaren allang weggegooid.
(Al zijn de kopstukken uit die tijd meestal de rijkste
rechtenwolven van nu...)
Het artikel stapelt dus onzin op flauwekul en pas in het
kader onderaan komt een èchte oplossing boven water:
"Muzikanten, kunstenaars, schrijvers en anderen kunnen
hiermee vooraf aangeven dat ze geen bezwaar maken
wanneer hun werk wordt geremixed." (Ik maak gebruik
van het citaatrecht om dit kleine stukje aan te halen.)
Maar zodra een muzikant iets maakt, holt-ie meteen
naar de Buma/Stemra met z'n aanmeldingsformulier...
Vervolgens verpatst-ie z'n rechten aan een uitgevertje,
die zich vervolgens tegen ieder misbruik zal verzetten.
(Zelfs Beatrix kent het telefoonnummer in Hoofddorp.)
Wie moet hier dus beginnen met de cirkel verbreken ?
Het heten immers "rechten" en geen "plichten"...
Tenslotte vind ik het raar dat de auteur toestemming
is gevraagd voor het publiceren van dit (hele) artikel.
Men had toestemming moeten vragen aan Intermediair,
en het maakt geen moer uit wat Lawrence, de schrijver
of Creative Commons van die publicatierechten vindt.
Voor de rest vond ik het een heel vermakelijk artikel,
ideaal voor de zaterdag
