Ware verdraagzaamheid is een mening kunnen verdragen die absoluut niet de jouwe is. Ik vind de verdraagzaamheid hier ver te zoeken.
En in het algemeen genomen, is de verontwaardiging bij grievende uitspraken buitengewoon selectief. Zeg je bv. "geloven is voor domme, infantiele mensen", dan beledig je grote hoeveelheden mensen vanwege hun eerlijke persoonlijke overtuiging waar geen mens verder last van heeft, maar niemand zal er warm of koud van worden. Je kunt rustig zeggen wat je wilt, en zoals je het wilt.
Maar o wee als je een kritische noot durft te plaatsen bij bepaalde vormen van feminisme, of bij de hoogtij vierende gender-cultus. O wee als je een onschuldig grapje durft te maken over gender-neutrale WC's. Dan word je direct voor het tribunaal van de politieke correctheid gedaagd, en met pek en veren overdekt de tent uit gejaagd.
De westerse maatschappij heeft zich inmiddels in een politiek correct harnas gesjord, waardoor iedereen voortdurend op zijn / haar woorden moet passen, en over allerlei onderwerpen niet meer zegt wat hij /zij denkt, maar wat hij / zij geacht wordt te denken. Dat is een funeste ontwikkeling. En de grote denkfout achter dit alles is dat men denkt dat als uitingen van bepaalde ideeën worden tegengegaan, die ideeën zelf ook verdwijnen. Dat zal niet zo zijn. Integendeel zelfs.
In het algemeen gesproken (en dus uitzonderlijke gevallen daargelaten) is het veel beter iedereen te laten zeggen wat hij / zij denkt, en de discussie aan te gaan. En niet direct te gaan lobbyen voor ontslag, zoals in het onderhavige geval. Mensen die dat doen, tonen aan dat zij geen andere mening dan de hunne kunnen verdragen. En dat is een slechte zaak.