Het spanningsveld tussen consumentenbescherming en overregulering is in Europa actueler dan ooit. Dit zien we niet alleen in de technologiesector, maar ook in andere digitale markten. In Nederland bijvoorbeeld zoeken sommige spelers hun toevlucht tot Cruks vrije casino’s, omdat strikte regels in het officiële systeem hun speelervaring te veel beperken. Het laat zien hoe consumenten alternatieven vinden zodra gemak en keuzevrijheid onder druk komen te staan.



Diezelfde dynamiek speelt nu rond Apple. Volgens een bijdrage op Forbes kunnen Europese gebruikers van de nieuwe AirPods Pro 3 geen gebruikmaken van de real-time vertaalfunctie. De oorzaak ligt bij de Digital Markets Act (DMA), een wet die Apple verplicht om zijn ecosysteem open te stellen voor Europese producenten. Op papier klinkt dit als een stap richting meer concurrentie en bescherming van de consument. In werkelijkheid resulteert het erin dat Europese gebruikers juist een van de meest innovatieve functies mislopen.

Forbes stelt dat Apple’s kracht juist ligt in de nauwe samenhang van zijn producten. Door verplichte interoperabiliteit op te leggen, probeert de EU een gesloten systeem open te breken. Maar als dat ten koste gaat van kwaliteit of functionaliteit, zijn het vooral Europese consumenten en bedrijven die de negatieve gevolgen ondervinden. Terwijl klanten elders profiteren van een technologische doorbraak, blijven Europese gebruikers achter met een uitgeklede versie.

Voor een continent met tientallen talen is de gemiste kans extra groot. De vertaalfunctie in de AirPods had niet alleen sociale barrières kunnen slechten, maar ook zakelijke voordelen kunnen opleveren. Europese exporteurs hadden gemakkelijker zaken kunnen doen met internationale partners, en importeurs hadden nieuwe markten sneller kunnen verkennen. Communicatie is een motor van handel en samenwerking, en juist daar legt de DMA nu een rem op.

Het probleem raakt verder dan alleen één product. Het raakt aan de vraag of de EU met dit soort wetgeving haar doel niet voorbijschiet. Regulering kan nuttig zijn om misbruik te voorkomen en monopolies in toom te houden, maar te ver doorgevoerde regels dreigen innovatie de kop in te drukken. Apple ondervindt er enige hinder van, maar kan wereldwijd verder groeien. Voor Europese bedrijven en gebruikers geldt dat niet: zij lopen directe voordelen mis en zien hun concurrentiepositie verzwakken.

Vrije markten werken juist doordat de beste producten en diensten vanzelf hun weg naar de consument vinden, ongeacht hun herkomst. Wanneer regelgeving dit natuurlijke proces verstoort, ontstaat er een kloof tussen wat technisch mogelijk is en wat de gebruiker daadwerkelijk kan benutten. Juist in een tijd waarin technologische vooruitgang de sleutel is tot economische groei, wekt het vragen of Europese regels niet vaker kansen blokkeren dan bescherming bieden.

Tegelijkertijd groeit de spanning tussen bescherming en vooruitgang. Consumenten willen zekerheid, maar ook toegang tot de nieuwste technologie en diensten die hun leven gemakkelijker maken. Wanneer wetgeving dat evenwicht verstoort, ontstaat een situatie waarin de gebruiker achterblijft. De discussie rond Apple en de DMA benadrukt dat Europa zorgvuldig moet afwegen hoe ver regulering mag gaan, zonder de innovatieve kracht waar juist zoveel vraag naar is te ondermijnen.