Terwijl Apple duidelijk kiest om de kwaliteit van iPhone-foto’s vooral te verbeteren in software, kiezen veel andere fabrikanten voor steeds meer pixels. Samsung’s nieuwe Galaxy S20 spant daarbij de kroon, met een 12 MP Ultra Wide, 48 MP Telelens en een groothoek met maar liefst 108 MegaPixels.

De reden dat Apple kiest voor ‘maar’ 12 MP lijkt voor de hand te liggen: als het niet nodig is, waarom zou je dan zoveel MegaPixels gebruiken. Want zoveel pixels betekent natuurlijk ook erg grote bestanden, die daardoor erg veel ruimte innemen. De vraag is daarom dubbel, hoe presteert de S20 ten opzichte van een iPhone 11 Pro en hebben al die extra pixels zin. Daarbij levert de S20 ook de mogelijkheid om ver in te zoomen. Puur optisch is dat 4x, en tot 10x heeft Samsung het over een ‘lossless hybrid optic zoom’, waarbij data van verschillende lenzen gecombineerd wordt. Alles daarboven is vooral marketing.


In het eerste vergelijk hierboven kan je zien dat de camera’s duidelijk verschillend zijn, maar dan vooral doordat er door de fabrikanten verschillende keuze’s gemaakt worden. Zo is de kleurbalans van Samsung altijd wat koeler, waarbij het soms naar blauw uitslaat, terwijl Apple juist voor warmere kleuren kiest. In de balans tussen licht en donker kiest de camera van de S20 vaak voor een wat donkerder versie, waar je in de nabewerking meer aan hebt, terwijl de foto’s van de iPhone 11 Pro voor de meeste mensen waarschijnlijk de beste keuze zullen zijn.

De telelens

In de video hieronder zie je dat de S20 indrukwekkende resultaten behaalt bij 10x zoom, en dat zelfs tot 30x nog steeds prima bruikbare resultaten geeft. Maar alles daarboven is alleen bedoeld voor de momenten dat er geen ander alternatief is, de resultaten zijn dan beslist niet meer om over naar huis te schrijven. Wil je meer lezen over hoe Samsung die 100x zoom voor elkaar krijgt, dat wordt in dit artikel uiteen gezet.


Maar er is meer. Apple’s Smart HDR produceert bijvoorbeeld beter gebalanceerde foto’s, en hetzelfde geldt voor de Night Mode op de iPhone 11 Pro. Samsung’s S20 doet het voor een smartphone helemaal niet slecht met erg weinig licht, maar de iPhone 11 pro presteert onder die omstandigheden echt nog steeds veel beter.

In de eerste video is dat vanaf 3:31 duidelijk te zien, en wordt vooral goed geïllustreerd door de nog steeds prima foto van de iPhone 11 Pro met een belichtingstijd van maar liefst  30 seconden, terwijl de S20 daar zelfs vanaf op statief gemonteerd niet in staat was om een goede foto te maken.

De praktijk

Heel hoge specs maken indruk, zeker bij tech-journalisten. Maar wat je er aan hebt in de praktijk lijkt me het belangrijkst. En daarbij is het schieten onder slechte lichtomstandigheden voor de meeste mensen waarschijnlijk veel belangrijker dan de mogelijk om enorm in te zoomen. Want feestjes, partijen en gezellig samenzijn met weinig licht is iets wat we vaak meemaken, maar hoe vaak willen we iets van heel erg ver dichterbij halen?

De enige artistieke reden om een telelens te gebruiken is om het onderwerp van de achtergrond ‘los’ te maken door onscherpe in diezelfde achtergrond. Iets wat Apple al een tijdje prima onder de knie blijkt te hebben, en juist iets waar Samsung nog in achterloopt, zoals je in de video’s hierboven kan zien. Voor Samsung inmiddels ook minder belangrijk, met de ingebouwde telelens van de S20 krijg je dat effect wel prima voor elkaar.

Meer MegaPixels voor Apple?

Het lijkt voor de hand te liggen dat Apple doorgaat op de ingeslagen weg: zoveel mogelijk kwaliteit halen uit zo min mogelijk MegaPixels. Dat wil niet zeggen dat toekomstige iPhones altijd 12 MP als maximum zullen blijven houden, maar de kans dat we binnenkort een iPhone zullen zien met een camera met zo ontzettend veel MegaPixels staat gelijk aan nul.

Wat wel welkom zou zijn is een groter optisch zoombereik. Zelden essentieel, maar wel handig als je het toevallig nodig hebt.



#iPhone

Het beste is optische zoom: laat de lens het zoomwerk doen.
Digitale zoom werkt als je genoeg pixels hebt, je bent dan eigenlijk gewoon je beeld aan het croppen, je gooit veel pixels aan de randen weg.

Met beide manieren van zoomen heb je beperkingen. Optisch zoomen levert grote lenzenstelsels op, tenzij je de zoomfactor beperkt. Digitaal zoomen werkt heel snel heel veel pixels weg, 2 maal zoom levert een verlies van 75% van je pixels op. 108MP 2 maal zoomen levert een 27MP foto op, nog eens 2 maal zoomen (4 x zoom in totaal dus) levert een foto van net geen 7MP op. En dat met een 108MP sensor!

Voor een telefoon vind ik 12MP voldoende (de gemiddelde spiegelreflex of systeemcamera heeft 16MP tot 24MP), 3 maal optische zoom zou mooi zijn, maar niet als dat zichtbaar slechtere foto's oplevert.

De megapixel discussie loopt al een hele tijd. Deze link is uit 2003.

Verder eens met MacFrankie hierboven.

Wat ik van deze materie begrepen heb is dat het aantal megapixels minder belangrijk is dan de grootte van de sensor. Natuurlijk moet je niet te weinig pixels hebben; je wilt wel enige resolutie (grootte) van je plaatje hebben. Ook met 6 MP kun je heel fantastische foto's maken. Dit is zo'n beetje de resolutie van mijn Nikon D100 uit 2002.

De afmetingen van je sensor zijn belangrijker; hoe groter de sensor hoe minder ruis. Door de lagere ruis kun je op hogere ISO waarden fotograferen met nog goed resultaat. Vertaald betekent dit dat je onder slechte lichtomstandigheden nog goed belichtte foto's kunt maken.

Naar mijn idee is dat ook een van de redenen dat een goede systeem/pro body nog steeds wel wat meer kost dan een smartphone. Neemt natuurlijk niet weg dat de smartphone camera's steeds beter worden. Ook al zijn de "specs" niet top, het is de software welke steeds betere plaatjes weet te maken.