Ik volg de ontwikkeling van WatchOS al een tijdje, omdat ik als hardloper drie jaar geleden de keuze moest maken met welk horloge ik verder zou gaan. Vond ik een lastige, omdat privé alles Apple is. Een Apple Watch was dus een logische wens. Heb toen een normale Apple Watch in de praktijk getest en daar kwamen een paar fundamentele zaken uit tevoorschijn:
- Een aanraakscherm is een drama in regen of met bezwete, natte handen;
- Een aanraakscherm is een drama met handschoentjes aan;
- Het aan- en uitzetten van een run betekende navigeren (niet één druk op een knop), dus: drama;
- Samenvatting: hard- én software waren leuk voor af en toe sporten, maar ongeschikt om er serieus mee te hardlopen (lees: marathon trainingen).
De keuze is in het voordeel van Garmin uitgevallen, model Fenix. Vanwege de expliciete oranje band bij de Apple Watch Ultra vermoed ik dat Apple ook precies op die markt van Garmin probeert te mikken, want zo'n oranje band is bij Garmin al heel lang standaard op het vlaggenschip. Elke functie is op de Garmin met een fysieke knop te bereiken die je na verloop van tijd blind op de tast weet te vinden. De software is volledig ingericht op b.v. (het programmeren van) interval trainingen, helling tempo correctie etc. Het platform geeft je helder inzicht in je data en vorderingen. Geen seconde spijt gehad van die keuze.
Sinds de Apple Watch Ultra lonkt Apple weer, want: Apple. En juist daardoor zit ik als serieuze amateur hardloper (67 halve en 4 hele marathons) telkens met verbazing te kijken naar de keuzes die Apple maakt. Het is nog steeds onmogelijk om
altijd door
alle menu's te navigeren en opties te kiezen zonder gebruik van het aanraakscherm - wat dus funest blijft in natte omstandigheden en/of met handschoenen aan. Workout is in feite alleen in staat om een run te registreren (en dat doet hij ook goed), maar niets of weinig te programmeren zoals intervals of blokken training. Het terugzien van data uit trainingen in een prettige context en samenhang zoals Garmin binnen Connect doet, ontbreekt vrijwel volledig. Niet zo vreemd bij de normale Apple Watch, maar bij de Ultra had ik toch wel verwacht dat Apple hier een forse stap zou maken. Maar in feite hebben ze met de Ultra alleen een
heavy duty Apple Watch uitgebracht, vermoedelijk alleen om (met name) Garmin commercieel de pas af te snijden in het duurdere segment.
Terug naar de nieuwe autotrack detect functie. Vanwege bovenstaande ken ik maar bitter weinig hardlopers die op enig niveau die met een Apple Watch lopen. Je ziet vrijwel alleen Garmin en Polar. Nu komt Apple met de autotrack functie. Je moet (in Nederland) lid zijn van een club om gebruik te mogen maken van zo'n baan. Mensen die lid zijn van een club en/of (frequent) gebruik maken van zo'n baan zijn doorgaans geen pure recreatielopers. Veruit de meeste daarvan hebben juist géén Apple Watch. Andersom: de meeste mensen die wél een Apple Watch hebben, komen nooit op zo'n baan.
Dus voor wie is die auto track detect functie nu eigenlijk bedoeld..? Op de altijd aanwezige exemplarische voorbeelden na, geen van beide type gebruikers.
Ik noem dit fenomeen altijd 'spiegeltjes en kraaltjes' marketing (mijn vakgebied). De functie wordt bedacht om een imago neer te zetten, niet om een realistisch gebruiksprobleem op te lossen. Vanuit de organisatie (Apple) en het product (Apple Watch) denkend: vanwege concurrentie, het vergroten van een markt en/of omzet, cross- of upsell etc. Maar niet vanuit de gebruiker, de hardloper.
[ Ger ]