Zeer zeker. Heb enige weken terug nog een Lenovo ThinkStation mini workstation omgeturnd tot Hackintosh. Vooral uit interesse om eens goed te verdiepen in de werking van de werking, wat het nu precies doet, hoe het in elkaar steekt, etc.
Gelukkig gezegend met redelijke IT kennis (vele computertalen, inclusief machinetaal), beveiligingskennis alsmede begrip hoe de zaken op verschillende zaken in elkaar steken.
Ik heb de computer vergeleken met mijn Mac Mini 2018, heb met Clover gespeeld alsook Open Core. Meerdere combinaties uitgeprobeerd. Vervolgens stap voor stap op verschillende niveaus gekeken naar de werking.
Van HW -> UEFI -> EFI Bootloader -> Kernel -> OS.
Hierbij getest met macOS Mojave, Catalina en Big Sur. FileVault getest, multiboot (Linux en Windows naast macOS), upgrades getest, grafische kaarten, audio ondersteuning, USB-C ondersteuning, digitale audio spelers, video cameras, externe modems, ben eigenlijk redelijk los gegaan

Maar goed, is voor een deel van mijn werk (beveiliging) ook nodig om te begrijpen hoe de zaken werken.
De ervaring tot nu toe: ben (weer) gaan houden van mijn Mac Mini. Maar de kleine ThinkStation gaf de Apple toch geregeld een grote schop na. Performantie-technisch, maar ook eigenlijk in flexibiliteit.
Op een gegeven moment bedacht ik me dat het wel handig was een tweede SSD te hebben voor enkel experimenten. Onderkant openschuiven, NVMe kaartje erin steken en klaar was ik. Bij de Mac Mini toch een iets ander verhaal.
Het process om een werkende "Hackintosh" te krijgen heb ik eerst via Windows en daarna via Linux bewandeld. Werkte vanuit beide OS'en prima, maar vanuit Linux was het wat makkelijker. De instructies waren (voor mij) prima en het ging allemaal wat sneller onder Linux omdat je gemakkelijk hardware kunt detecteren en rapporten kunt genereren met alle data. Onder Windows is dat toch wat meer klikken ...
EFI is een raamwerk voor het opstarten van computers waarbij het eigen besturingssysteem onafhankelijk werkt. Het enige wat nodig is, is of een driver voor het bestandssysteem (bijvoorbeeld APFS, NTFS, BtrFS of wat dan ook), informatie om "hoe als doorgeefluik naar de hardware" toe te opereren, alsmede de informatiestroom opzetten voor de kernel om de regie over te kunnen nemen.
Ik ben geen gekkigheden tegengekomen in Open Core. De Tools waren echt top. Waar ik wel wat raars ben tegengekomen was in een van de 'plugins' (Open Core compatible extensie, maar niet van Open Core). De reviews van de broncode gaven ook geen direct beeld van rare dingen.
Nadat alles geladen is wordt de macOS check om te verifiëren of er een genuine Apple ROM in de computer omzijlt en wordt het OS gevoed met Apple-HW-specifieke data, zoals een serienummer, etc. Maar, installeer je het op een echte Mac (wat ook kan) hoeft dat natuurlijk niet.
Wat wel belangrijk was om de handmatig configuratie-regels in te kloppen in Open Core. Maar dat was een werkje van 10/20 minuten. Daarna een groot feest!
Audio: 90% werkend, de audio-kaart in het werkstation is een 7.1 kaart en ik had problemen met het stereo-beeld. Dit is gefixt met het aanpassen van 1 nummer in de firmware. Verder werkte echt 100% alles. Gewoon bizar. Ik kon alle software die ik ooit had gekocht gewoon installeren en snelheidsvergelijkingen houden tussen de mac Mini en de Lenovo (voordeel Lenovo). Wat alleen resoluut niet werkte: nVidia videokaarten. Maar goed, dat mag duidelijk zijn gelet op de "relatie" die de ondernemingen hebben.
Echter, een propere Radeon kaart in het werkstation en de machine draaide (met zelfde CPU) rondjes om de Mac Mini. En de SSD snelheden! Wauw ... De Mac Mini was snel, maar met de nieuwste Samsung 1TB M.2 PCIe Gen4 NVMe 980 PRO ... Man-o-man ... bloedsnel.
Na enige tijd de machine weer volledig gewist en de oorspronkelijke configuratie op geladen: Windows 10 + Linux. Maar ik ben eerlijk als er momenten waren dat ik toch weer enigszins twijfelde.
Daarop een test gedaan met een Dell en Lenovo notebook, de Dell was een ware ramp; de Lenovo een succes, met dien verstande dat de interne microfoon niet werkte, 1 van de 3 USB poorten niet werkte en de interne LTE (4G) kaart niet herkend werd. De rest werkte perfect, zelfs het dockingstation werd perfect herkend. Maar hier was audio het probleem (niet kunnen opnemen).
Het volgende experiment is het installeren van Open Core op (precies zoals de topic starter dat aangaf) niet (meer) ondersteunde Macs.
Maar heb momenteel hier geen tijd voor. Verder was ik wat teleurgesteld in macOS Big Sur. Mogelijk ben ik op een verzadigingspunt aangekomen. Heb echt veel OS'en en computers mogen verslijten. Maar Big Sur deed me denken aan een dinkey toy computer OS en een "iPad-ificatie" van macOS. Voor sommigen overigens een heel goede ontwikkelingen.
Ik werd er onrustig van. Minder goed leesbaarbare fonts, verschillende (low level) zaken die niet zo goed werkten (backup, bestandsnamen, slaapstand, etc). Dus mac Mini is ook teruggezet naar macOS Catalina.
Het kost even wat energie, maar valt eigenlijk allemaal best mee. Vanuit een technisch-perspectief vond ik het een leerzaam traject. Vanuit een ethisch perspectief soms wat moeilijk te verkroppen, immers, macOS is niet bestemd voor PC's. Maar goed, macOS op een niet ondersteunde Mac, daar heb ik minder moeite mee.
Groet!
Doctor