<Waarschuwing> Satirische post. Kan sporen van logica, hysterie en kabelgeweld bevatten. </Waarschuwing>
USB-C "inferieur" ... ?
Zeg, zijn de lightning-fans soms pas wakker geworden na tien jaar ingevroren te hebben gelegen naast de restpartij Apple Timecapsules?
Lightning was geen connector. Kom op. Het was de VIP-ingang van een afgetrapte discotheek, zo’n tent waar je veertig euro entree betaalt, om vervolgens een kabeltje te krijgen waar je naar kijkt en denkt: Ja, dit gaat stuk. Dit is al stuk vóór ik ’m überhaupt uit de verpakking haal. Een belofte van exclusiviteit, die uitmondt in pure, kleffe misère en een hoop weggegooid geld. Het rook naar oude sigaretten en het beleid was krom!
En ondertussen, buiten... daar stond USB al tien jaar een soort universele polonaise te organiseren. Een campingfeest der technologie! Gratis toegang, een biertje voor een euro, en niemand die moeilijk doet. Geverfde gloeilampen aan een touwtje, het ziet er niet uit, er is geen luxe, geen glamour... maar godverdoemmij: het werkt. En het past! Je hoeft niet ingewikkeld te doen, niet drie keer te draaien.
USB is die ene vriend die altijd komt helpen met verhuizen, zonder gezeur, en die dan gewoon een biertje drinkt op de stoep. Lightning? Dat is die ene "vriend" die zegt dat ’ie druk is omdat ’ie "een spirituele detoxweekend heeft" in een of ander hutje op de Veluwe welk hij onmogelijk kan afzeggen! Arrogant en totaal nutteloos!
Maar Apple? Apple moest natuurlijk weer doen alsof ze een hogere roeping hadden. Niet gewoon technologie maken ... Welnee, een ideologie. Spiritueel technologisch sekteleiderschap. Recht in je broekzak. "Volg ons, koop onze kabel, voel de verlichting."
Ja hoor. En wij maar betalen.
En dan hoor ik ze alweer hijgen, die Lightning-fundamentalisten:
"Maar USB-C, daar zit zo’n fragiel tongetje in…" ... Ja, dat tongetje. Dat kleine plastic stukje dat breekt als je er net een halve graad verkeerd naar kijkt.
Tja, misschien moet je je telefoon ook niet gebruiken alsof je een spijker in de muur probeert te rammen tijdens een dronken verbouwing. Maar weet je wat pas echt fragiel is? Mensen die een proprietary kabel blijven verdedigen alsof het de laatste vlam van de Westerse beschaving is.
Lightning superieur? Ja, in een ding: de hele wereld verplichten om een extra kabel te kopen die na twee maanden begint te rafelen als een HEMA-sokkenactie. En 480 Mbps? 480! Dat is geen snelheid. Dat is een medische diagnose. Dat is hoe snel mijn tante van 87 haar Sony Cybershot via haar Windows Vista-PC die letterlijk wordt aangedreven door hoop en gebed synchroniseert. Een tragikomedie in bits per seconde.
Maar nu… USB-C.
Eén kabel.
Eén god.
Eén geloof.
Voor mijn PC, mijn Mac, mijn Koreaanse hellewezens, de Samsung Android, mijn iPad en eindelijk (halleluja) die aristocratische iPhone.
Een kabel voor opladen, data, DisplayPort, Thunderbolt, audio over USB, ja zelfs compatible als nood-oplader voor het nachtelijke speleding van vrouwlief, maakt niet uit. Het werkt. Het is universeel. Het is een technologisch orgasme waar zelfs Freek de Jonge even stil van zou worden. (Goed, drie seconden ... Max)
Apple doet nu wel alsof ze USB-C vrijwillig hebben genomen, maar je ziet het aan ze: ze staan erbij als een veganist die stiekem op de achterbank een frikandel speciaal weg zit te lepelen, druipend van de curry, en daarna heel vroom roept: "Het was voor de tofu-ervaring."
Ja hoor, Tim Cook. Doe maar alsof.
Maar goed: weg met die proprietary troep.
Ik heb die Sony-Walkman-stekkers gehaat. Dat Microsoft-Surface-gedrocht met magnetische epilepsie gehaat. En waarom? Omdat al die zogenaamde high-tech exclusieve prinsessen-op-de-erwt gewoon vermomde USB gebruikten! Ze deden alsof ze champagne serveerden, maar het was lauwe sinas in een gouden beker. Pure consumentenpesterij.
Dus ja, mis je Lightning lekker. De holle, makkelijk schoon te maken poort vol technologische traagheid. Ik vier mijn universele vrijheid met een kabel die nergens bang voor is.
Ik koop een dock dat werkt met iPhone, iPad, Samsung, een laptop die weigert rechtop te staan, maakt allemaal niet uit. Want nu mag het. Nu kan het. Zonder Apple’s hooghartige vingertje dat zegt: "Nee hoor, jij moet mijn kabel kopen, want ik ben speciaal"
En laat me duidelijk zijn: in mijn huis zijn meer Lightning-kabels gesneuveld dan dat ik ooit USB-kabels heb weten te martelen. Die dingen breken sneller dan een politieke belofte na verkiezingstijd.
En dan nog even dit, of in oude Apple-stijl gesproken ... One more thing ... :
Die dikke, lompe bult die je soms op dockingstations ziet? Die is voor die andere groep patiënten: de mensen die hun telefoon hebben gestoken in een rubbertas die eruitziet alsof je er een antitankgranaat mee kunt tegenhouden. Niet dat dunne, schattige siliconen condoompje, nee: dit is pure bunkerbouw, een vestingwerk tegen het zachte bestaan.
En ironisch genoeg: zo’n bunker is precies wat voorkomt dat die elegante, compacte, oh-zo-perfecte USB-C-connector – waar we zojuist zo lyrisch over waren – überhaupt nog contact maakt met je heilige telefoon! De opening is te nauw, de bescherming te dik!
Daar sta je dan! Met je universele toekomstkabel in de hand, gered door de technologie, maar verraden door je eigen angst! Gered door Europa, gesaboteerd door de rubberfabrikant! Maar ach, ook aan deze groep patiënten verkoopt diezelfde fabrikant doodleuk zijn eigen, speciaal aangepaste dock. Natuurlijk!
Het is Poëzie. Het is Tragedie. Het is een Klucht.
En daarmee is het laatste woord over die Lightning-miserie gezegd.
Zoals altijd: Volg het verstand, niet de sekte!
Amen. En nu de groeten, vanuit de vrije haven van USB ... ... ... C(onsensus)!
<serieuze modus> het ontwerp is dus om telefoons met en zonder hoes te kunnen opladen </serieuze modus>
Gast
