Ik denk dat het begint bij het begin:
1. - Is het een Prive telefoon waarvan gevraagd wordt om deze zakelijk te gebruiken? (BYOD)
2. - Is het een Zakelijke telefoon waarvan jij het beheer voert, maar wel getekend hebt om te voldoen aan de bedrijfsrichtlijnen, of
3. - Is het een Zakelijke telefoon waarvan jij het gebruiksrecht hebt en meer niet
In het tweede en derde geval namelijk, is de telefoon een bedrijfsmiddel dan is het aannemelijk te maken dat deze ingezet moet worden voor bedrijfseconomische redenen en dientengevolge ook valt onder verschillende richtlijnen binnen de onderneming. Dat betekend ook het voldoen aan richtlijnen ten aanzien van het borgen van de informatiebeveiliging van de onderneming, borgen van de wettelijke bepalingen rondom veiligheid, privacy enzovoorts ...
In het derde geval kun je veel minder met de telefoon (bijvoorbeeld omdat deze middels MDM wordt beheerd), in het tweede geval kun je veel meer of zelfs alles - maar juridisch wordt daarmee (deels) de verantwoordelijkheid verlegd, maar is het effect hetzelfde ...
Een veel gehoord misverstand is dat "de Baas" geen recht heeft om een PC, Notebook of Telefoon te scannen. Welnu, in binnen en buitenland snijd dat geen hout. Zodra iets gerekend mag worden tot een bedrijfsmiddel (eigendom van een organisatie), dan heeft deze het recht het middel als zodanig - binnen de geldende wettelijke kaders - te beheren, beschermen en bovenal af te mogen dwingen dat deze wordt ingezet in het kader waartoe deze bestemd is, namelijk: WERK ...
Er zijn diverse richtljinen voor ondernemingen waarbij zij de veiligheid van gegevens moeten kunnen borgen. In sommige gevallen betekend dit 1) weten waar het apparaat zich bevindt, 2) het apparaat onklaar kunnen maken (wipen of killswitch) waarbij de data geborgd blijft ...
In dat kader is de eerste optie (BYOD) ook niet volledig vrijgesteld van een mogelijke wipe. Wat in het eerste geval wel zou moeten is een richtlijn door het bedrijf uitgeven waarbij je wordt gewezen op de voordelen van de inzet van je eigen toestel (veelal geldelijke vergoeding), maar ook op de verplichtingen en risico's ...
Daarbij heb ik (te vaak) meegemaakt dat men gebruikers niet had ingelicht dat het gebruik van de Exchange omgeving (zakelijke email) ook kan inhouden dat de remote wipe wordt geactiveerd ... Ook had men niet uitgelegd hoe je een BACKUP moet maken ...
In een bepaald geval niet al te lang geleden ging er wat mis op de server van een zekere klant en een klein deel van de accounts werd als gecomprimiteerd beschouwd. Gevolg? Automatische lockdown van de accounts en een remote wipe instructie VIA EXCHANGE ... En je voelt hem al ... Weg data, weg foto's ...
En BACKUPS? Nah, non existent natuurlijk ... Kost te veel moeite, tijd, opslag kost geld ... Kortom, veel hoofdpijn voor dat betreffende bedrijf ...
Maar anderzijds, ook een rare houding bij gebruikers. In het geval van je eigen toestel ben jij verantwoordelijk voor de backup van JOU data.
Maar om terug te komen op het geval 'mag mijn werkgever' ... In het geval van de EIGEN TELEFOON en deze beschikbaar stellen aan de werkgever (BYOD) is het weer anders. Daar is de controle (an sich) beperkt tot het werkdomein (vaak email of een 'gecontaineriseerde' omgeving) ...
Wat wel blijft is de mogelijkheid tot het wipen van het toestel. Immers, als jou (prive) telefoon wordt gestolen moet het mogelijk zijn om de data te wissen ... Voor jou, maar ook voor jou werkgever ... Dat zijn vaak de kleine lettertjes.