Afgelopen dagen kwamen bij ons drie brieven binnen; afkomstig van resp. de Burgemeester, de Commissaris van de Koning en van het Koninklijk Huis. E.e.a. is gebruikelijk bij
bijzondere jubilea.
Nu geldt bij ons, al sinds wij gehuwd zijn, dat post aan één van ons niet door de ander wordt geopend. Hetzelfde gold voor de kinderen, toen die nog thuis woonden. E.e.a. lijkt een formele zaak, maar iedereen mag bij ons zijn/haar eigen leven leiden. Dat hebben we destijds zo afgesproken.
Alle drie de brieven waren gericht aan:
De heer en mevrouw "Man - Vrouw". Uit privacyoverwegingen vul ik de echte namen niet in. Echter ... er staan duidelijk géén initialen vermeld.
In zo'n situatie gaat zo'n brief dus naar mijn echtgenote!
Immers, de regel is dat "
Man" normaal 'vertaald' wordt naar "
M.I. Man" en "
Vrouw" in "
H.I. Man - Vrouw".
Zonder initialen gaat een brief "Man" dus naar mij. Een brief "Man - Vrouw" per definitie naar mijn echtgenote.
Wat moet ik nu concluderen uit het bovenstaande?
- Bij de Overheden wordt er vanuit gegaan dat binnen één gezin geen sprake is van privacy.
- Men vindt het te veel moeite om de adressering compleet te doen in de vorm:
De heer M.I Man en mevrouw H.I. Man - Vrouw.
- De communicatieafdelingen bij de Overheden nemen aan dat wel duidelijk is dat de brief voor beide bestemd is.
- Er komt helemaal geen mensenhand meer aan te pas bij dit soort brieven. Die worden gegenereerd door een computersysteem. Daar is 'vergeten' om wat voor soort brief het eigenlijk gaat. De formele afzenders weten helemaal niet dat die brieven, nog steeds, verstuurd worden.
Commentaar: sinds jaar en dag is het al zo dat officiële bekendmakingen individueel aan elke betrokken persoon worden gestuurd. Zo krijgt iedereen persoonlijk bericht van de Belastingdienst over zijn/haar te betalen I.B. Ook de 'inentingsbrief' in het kader van Covid wordt aan iedereen apart gestuurd. Daar kunnen dus dagen tussen zitten voor beide bezorgd worden.
Als het dus een brief is, die duidelijk voor beide bestemd is, is er volgens mij sprake van een grote onachtzaamheid. Ach ... het doet er eigenlijk niet toe! Terwijl juist in geval van een bijzondere gelegenheid zo'n formaliteit er natuurlijk wel toe doet.
Wie het weet waarom de betreffende brieven anders worden behandeld mag het zeggen.