Apps die van deze API gebruik maken moet gemaakt zijn door een officiële gezondheidsinstelling, of een bedrag dat in opdracht daarvan werkt. En die apps mogelijk alleen gebruikt worden voor het de bestrijding van Covid-19.Apps moeten om toestemming van de gebruiker vragen voordat ze de API kunnen gebruiken.Apps moeten om toestemming van de gebruiker vragen voordat een positieve diagnose met een gezondheidsautoriteit gedeeld kan worden.App mogen alleen maar de strict noodzakelijke data verzamelen. Alle andere gebruik van data is niet toegestaan, daaronder vallen bijvoorbeeld ook gerichte advertenties.Apps worden niet toegestaan om de Locatievoorzieningen van iOS te gebruiken.Er mag per land maar één app gebruik maken van de API om adoptie te stimuleren en fragmentatie te voorkomen. Als een land kiest voor een regionale aanpak dan zal dat in samenspraak met Apple en Google moeten gebeuren.
geblokkeerd
(...) je kiest bijvoorbeeld zelf of je hier anderen van op de hoogte stelt, of niet. Het is natuurlijk te hopen dat zoveel mogelijk mensen dit doen, de programmeurs van Apple en Google hebben enorm veel gedaan om dit allemaal zo anoniem mogelijk te maken.
Ten eerste gebeurt alles anoniem en kunnen anderen nooit de identiteit achterhalen van de besmette personen waar ze eventueel mee in contact zijn geweest.
Er is een zeer essentieel probleem met welke app dan ook waarin de "afstand" als graadmeter wordt genomen. Uiteindelijk gaat het om de kans dat je minuscule uitgeademde druppeltjes inademt. En die is natuurlijk van zoveel meer parameters afhankelijk dan de afstand, dat het eigenlijk een gigantisch stompzinnig idee is zo'n app de wereld in te helpen. Luchtdruk, vochtigheid, wind zijn om te beginnen bijzonder bepalende factoren. Binnen, buiten, positie tov elkaar, beweging tov elkaar, praten, diep ademen etc, etc, etc. Kortom, het hele idee is een hoop lucht, zinloze investering, maar vooral een idiote inbreuk op de privacy.
Met het koppelen van veel gegevens (Big Data) kan dat dus wel.
Daarnaast kan ik in zo'n app zelf aangeven dat ik besmet ben. Dat kan ik dus ook doen wanneer daar helemaal geen sprake van is.
Echter gaat het bij een vaststelling of ik in 'contact' ben geweest om een enkele meting en niet om het gemiddelde. Die enkele meting kan nog steeds een foutmarge van enkele honderden procenten hebben of (zoals na een coronatest kan blijken) een false positive of zelfs een false negative zijn. Kortom, ook in die zin heb je er helemaal niets aan. Dit idee kan wat mij betreft dan ook direct de prullenbak in.
Stel ik ben besmet en laat dat via de app weten aan iedereen die volgens mijn app met mij in 'contact' is geweest. Jantje, Pietje, Marietje en Kees kennen elkaar en melden vrijwel direct aan elkaar dat zij met een besmet persoon in contact zijn geweest. Vervolgens begint het speculeren; wie kan dat zijn geweest? De kans dat ze bij mij uitkomen is aanwezig, of ik nu een bekende van ze ben of niet. Dit is natuurlijk slechts een simpel voorbeeldje.
Ik heb werkelijk geen idee hoe de nationale zorginstanties mij een bewijs van besmetting gaan geven die in de app verwerkt moet kunnen worden. Is dat een certificaat van besmetting, een QR code o.i.d. Hoe lang na besmetting gaan ze die leveren of staat voor mij klaar achter mijn DigiD? Hoezo niet privacy cq fraude gevoelig vraag ik mij dan af. Zover ik op dit moment weet zijn er enkele landen die e.e.a. in een centrale database willen gaan opslaan, daar behoort vooralsnog Nederland niet bij.
Statistiek gaat over gemiddelden, foutmarges, significanties enz, enz. Niet over individuele metingen. Je kunt uit een reeks van metingen informatie halen omtrent statistische grootheden. Vanuit een gemiddelde kun je niet de betrouwbaarheid van een individuele meting terugrekenen.
En was het oranjemarcel niet die mijn standpunt stompzinnig noemde?
En voor zover ik weet is kansberekening nog steeds een onderdeel van statistiek, niet?
Met deze opmerking wordt mij wat duidelijker wat jouw kennisniveau over dit onderwerp is. Dank je.