Ellen Feiss, toen en nu
Als je al een tijdje meeloopt in de Mac-wereld, of als je geïnteresseerd bent in de historie daarvan, dan is Ellen Feiss voor jou vast een bekende naam. Zij werd voor nerds wereldwijd een bekend persoon toen zij centraal stond in één van de commercials in Apple’s
Switch campagne.
Dat kwam niet alleen door haar onbevangen charme, maar ook doordat het leek alsof ze zo stoned als een garnaal was tijdens de opnames.
In Post-magazine vertelt zij nu
haar verhaal (Pdf, 160 KB), en ze was inderdaad stoned, maar niet op de manier waarop veel mensen indertijd dachten. Want ze was niet alleen hartstikke gaar omdat het na school was en tien uur ’s avonds, maar ze had ook nog
medicijnen genomen tegen haar hooikoorts.
I do admit to looking pretty out of it in that commercial — I think I look horrible. It was after school, but I was the last person to make the commercial, so by the time I made it, it was like 10, so I was really tired.
The funny thing was, I was on drugs! I was on Benedryl, my allergy medication, so I was really out of it anyway. That's why my eyes were all red, because I have seasonal allergies, but no one believes me.
Nadat de commercial hierboven viraal ging namen mensen van Apple contact met haar op, adviseerden haar een agent te nemen (wat ze deed) en nodigden haar uit voor Macworld in juli 2002. Daar ontmoette ze ook Steve Jobs (die haar bij haar voornaam aansprak), maar ze vond het allemaal maar saai.
It seems like the kind of thing where if you're not in the biz... I thought it was the most boring thing.
Ellen Feiss nuOngeveer 21 jaar na die commercial is Ellen Feiss verbonden aan the History of Art Department van de
Ohio State University waar ze les geeft en onderzoek doet. Daar kreeg ze ook haar postdoctoral fellowship in het President's Postdoctoral Scholars Program (PPSP) van de universiteit.
Ellen Feiss, toen en nu
Haar veld is kunst en politiek in het Europa en de VS na 1960, in 2022 promoveerde ze aan de
University of California, Berkeley, de titel van haar dissertatie was “Art in the War on Poverty, 1959-1973”.
En de paper waarover ze sprak in de commercial wat door de PC werd ‘opgegeten’? Dat ging over Chinatown en vorming van Chinatowns in Amerika.
Gast
