Tot nu toe gebruikte ik externe schijven van 2TB zonder voeding als time machine. Deze schijven houden het bij mij geen jaar uit, voordat ik problemen krijg met de schijven. Ik weet niet waarom ze kapot gaan, de schijven liggen gewoon op het bureau en vallen ook niet op de grond.
Nu wil ik eentje kopen met een eigen voeding. Ik heb gevonden extern hdds met een of 2 schijven, die men in Raid 0 (striping) of Raid 1 (mirroring) kan gebruiken. Lijkt mij een aardige keuze, alleen is voor mijn netvlies blijven hangen dat een kapotte schijf een goede schijf met foute data kan overschrijven.

Dat zag ik ooit toen hdds van IBM waren en SCSI hadden. Werkt de foutdetectie nu echt beter, zodat Raid 1 echt kan werken?

Tot nu toe was de performance van NAS schijven lager dan van USB 3.0 schijven, ook gebruikt men Gbit Ethernet. Is dat nog zo?

Bedankt voor het meedenken!

Ik zou toch lekker een NAS nemen, ding lekker 24/7 laten snorren en daar automatisch je backups naar toe laten schrijven. Je hebt er zelf geen omkijken naar, kunt er meerdere Macs op laten backuppen én de NAS kan ook nog andere taken doen. Bovendien kun je de schijfgrootte vergroten na verloop van tijd.

Eens met Sypie.

Bijvoorbeeld: Synology DS218j plus 2x WD Red 4TB kost je circa €400.

Eens met Puk en Sypie. Alleen overweeg een DS418j, je hebt dan 2 slots vrij voor een eventuele uitbreiding, de cpu is iets sneller en je hebt een dubbele hoeveelheid  geheugen.

Op een bureau liggen is geen goede omgeving voor een harddisk. Ik denk dat het daaraan ligt.
Als je het zeker wil weten, zou je van zo'n kapotte harddisk de SMART-parameters uit kunnen lezen: vaak staat daarin een clou voor het falen.
Een NAS is in principe een veel betere omgeving voor een harddisk, mits goed geplaatst.

Ik heb gevonden extern hdds met een of 2 schijven, die men in Raid 0 (striping) of Raid 1 (mirroring) kan gebruiken. Lijkt mij een aardige keuze, alleen is voor mijn netvlies blijven hangen dat een kapotte schijf een goede schijf met foute data kan overschrijven.

Dat klopt niet. Een kapotte schijf leidt er niet toe dat de overgebleven schijf met foute data wordt overschreven. Wat wel zo is, is dat al je data bij striping (Raid 0) verloren gaat als één van de disks kapot gaat. Je bent dan niet de helft van je data kwijt als je een stripe over 2 disks hebt, maar alle.

Bij mirroring (Raid 1) heb je altijd een kopietje van de ene disk op de andere. Je levert de helft van je opslagcapaciteit in, maar je data is beter beveiligd. Let op, een mirror maakt backups niet overbodig. Als je per ongeluk een bestand teveel hebt weggegooid, is die meteen op beide disks weg. Je kunt 'm dus niet van de mirror terughalen, een mirror is een mirror, altijd.

Bij meer dan 2 schijven is Raid 5 (of SHR, Synology's Raid 5 achtige implementatie) waarschijnlijk de beste / meest voordelige indeling. Raid 5 met 2 schijven is eigenlijk gelijk aan Raid 1.

Dat zag ik ooit toen hdds van IBM waren en SCSI hadden. Werkt de foutdetectie nu echt beter, zodat Raid 1 echt kan werken?

Waarom zou Raid 1 niet werken?

Tot nu toe was de performance van NAS schijven lager dan van USB 3.0 schijven, ook gebruikt men Gbit Ethernet. Is dat nog zo?

Bewegende harde schijven zijn altijd de bottleneck, SATA-600 (3) en dedicated USB 3 zijn snel genoeg voor een HDD. Gigabit ethernet in theorie ook, alleen dit is een gedeeld medium, de theoretische snelheid wordt vaak niet gehaald. Maar hoe snel moet het zijn? Voor een initiële TimeMachine backup kan het niet snel genoeg zijn, maar voor incrementele backups en bv films streamen volstaat een NAS ruimschoots qua snelheid. Zelfs over wifi.

Ik heb de situatie verder geevalueerd: sommige NASsen hebben te weinig rekenkracht om snel te kunnen schrijven of lezen. Maar het bottleneck zit in mijn powerline adapters: ik haal maar 160Mbit/s en dat is stukken minder dan een extern hdd met USB3.0.

Mijn zoon gebruikt ook externe usb3.0 hdd.

Ik moet nog eens nadenken op een SSD extern een oplossing kan zijn. Op ten duur komt toch een ander iMac, en die zal zeker geen hdd meer hebben.

Alvast bedankt voor het meedenken!

Bewegende harde schijven zijn altijd de bottleneck, SATA-600 (3) en dedicated USB 3 zijn snel genoeg voor een HDD. Gigabit ethernet in theorie ook, alleen dit is een gedeeld medium, de theoretische snelheid wordt vaak niet gehaald.

Uuuh, reken nog even mee. SATA-600 heeft een maximale snelheid van 4,8Gbit/s oftewel 600MB/s.
Gigabit ethernet is - zoals de naam al zegt - slechts 1 Gbit, oftewel 125MB/s.

Een moderne harde schijf haalt makkelijk 150-200MB/s. Daarmee is het netwerk toch echt wel een bottleneck.
Tenzij je een hele trage NAS hebt die het netwerk niet vol kan belasten. Vaak hebben NAS-sen tegenwoordig 2 ethernet-aansluitingen die - mits je een juiste switch gebruikt - gebundeld kunnen worden.

Voor films streamen is dat allemaal niet nodig. Maar om die films erop te kopiëren is het wel fijn dat het gewoon in een paar minuten kan en geen half uur hoeft te duren.

Met dat laatste ben ik het niet helemaal eens: het is natuurlijk lekker als het kopiëren snel gaat, maar nodig is het niet.
Het doel is om e.e.a. goed en betrouwbaar te laten werken en als het functioneel helemaal goed werkt, is alle snelheid daarboven een (soms dure)  luxe.

Voorbeelden:
- wij werken met het hele gezin op een 50/5 Mb internetverbinding. Geen centje pijn.
- het maken van full backups duurt bij mij soms langer dan 2 dagen. Als ze gelukt zijn is die wachttijd (op de achtergrond, alles blijft in die tijd volledig functioneel) geen enkel probleem.
- op mijn stokoude Imac kan ik twee videostreams tegelijkertijd afspelen: als ik tijdens een replay van een televisieuitzending op mijn Imac verplicht door die irritante reclames heen moet, start ik in een andere browser een Youtube filmpje van vaak een uur lengte. Door te switchen van browser en het Youtube filmpje te pauzeren als de reclame voorbij is, besteed ik mijn tijd toch nuttig. En dat allemaal op een ouwe "trage" Imac. 

Snelheid is (boven een bepaald minimum) een luxe waarvoor je moet willen betalen.

Ja, een flinke dosis geduld kan geen kwaad en zoals in dit draadje al eerder aangegeven: Voor streamen heb je niet veel snelheid nodig. Het hoeft niet altijd sneller en meer.

Mijn reactie was meer bedoeld op MacFrankie's opmerking over bottlenecks. Natuurlijk is er altijd een langzaamste onderdeel en sneller dan de langzaamste gaat het nooit. Voor diegenen die sneller willen (en dus op zoek moeten naar de langzaamste component) is het wel goed om het juiste onderdeel te verbeteren.
(en dat is dan soms nog best lastig om uit te vogelen wat de bottleneck is...)

Uuuh, reken nog even mee. SATA-600 heeft een maximale snelheid van 4,8Gbit/s oftewel 600MB/s.
Gigabit ethernet is - zoals de naam al zegt - slechts 1 Gbit, oftewel 125MB/s.

Een moderne harde schijf haalt makkelijk 150-200MB/s. Daarmee is het netwerk toch echt wel een bottleneck.
Tenzij je een hele trage NAS hebt die het netwerk niet vol kan belasten. Vaak hebben NAS-sen tegenwoordig 2 ethernet-aansluitingen die - mits je een juiste switch gebruikt - gebundeld kunnen worden.

Ja ik reken even mee.

Ik heb nergens gezegd dat gigabit ethernet en SATA-600 vergelijkbaar zijn, ik heb alleen gezegd dat ze beide niet de bottleneck zijn. En dat klopt ook voor de meeste klassieke harde schijven. Ja, gigabit ethernet haalt 125 MB/s, en bv een WD Red haalt 150 MB/s. Een WD Red Pro of een WD Black zijn nog sneller, maar veel HDD's halen de 125 MB/s niet. Het gros van de mensheid haalt een USB schijf bij het bedrijf dat die dingen toevallig in de aanbieding heeft. Zet dat af tegen de snelheid die je haalt van een NAS, en je levert weinig tot niks in.

Het direct aanspreken van een schijf vs. het via SMB benaderen van een schijf heeft (bij kleine files) vaak een groter effect.

Een SSD rechtstreeks aansluiten (USB 3.1, TB) is altijd het beste.

@MacFrankie: Dank voor je toelichting.

Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een harde schijf heb gekocht die geen 125MB/s aankon, vandaar mijn verbazing.

Maar je hebt gelijk: Er zijn ook mensen die daar bij een aanschaf niet op letten en gewoon kopen wat er toevallig in de winkel ligt. Daar zullen best ook nog langzamere schijven tussen zitten. Dan heb je uiteraard gelijk en is de harde schijf de bottleneck.

En uiteraard presteert een rechtstreeks aangesloten apparaat beter dan een netwerk-schijf (tenzij je in de high-end 10Gbit, of fiber-optics netwerken terecht komt, maar dat lijkt me voor de zelf voor de prosumer nauwelijks relevant).

Goedemorgen mensen,

ik was even werken en niet thuis. Ik doe echt alleen backups op mijn externe harde schijf. In tegenstelling tot jullie zit ik maar een keer per week achter de computer, de rest gaat via iPad of iPhone.

Ik heb een late 2013 met 21” staan. Dan kan ik het beste usb 3.0 of 3.1 pakken. Een backup gebeurt bij mij eens per maand en duurt een hele nacht. Backuppen in de background doe ik niet, omdat de computer toch meestal uit staat.

Alvast bedankt voor het meedenken!

Beste Hans,

Een maandelijkse backup doe je handmatig, en kun je vergeten, waardoor je geen backup hebt. En als je harde schijf een minuut voor de geplande backup crasht, dan ben je een maand werk kwijt. Plus, als je jouw werkwijze van backups aanhoudt, dan heb je 2 externe schijven nodig, want als je harde schijf het tijdens een backup begeeft, heb je helemaal geen backup meer.

Mijn advies: sluit een externe harde schijf aan op de USB poort (let op dat-ie minstens USB 3.0 is) en laat het backuppen over aan TimeMachine. De eerste backup duurt lang, daarna merk je niet dat er een backup wordt gemaakt, je hoeft je Mac niet elke maand een nacht aan te laten staan, je kunt het niet vergeten, je raakt maximaal een uur werk kwijt, je kunt je eigen fouten ongedaan maken door terug te bladeren in de geschiedenis, ...

Succes!

@HansAnders:
Een backup is het kopiëren van alle/delen van je data naar een tweede medium.
Een image is een bestand waaruit de complete inrichting van de disk kan worden teruggezet zoals dat was op het tijdstip waarop die image werd gemaakt.

Je zit maar één keer per week achter je iMac en maakt elke maand een full backup. Waarom?
- je zou elk kwartaal (of elk jaar) een full backup kunnen maken met er tussendoor elke maand een incremental backup: elk bestand heeft een verborgen bitje wat wordt gereset door een backup: zo weet de backup software welke bestanden wel/niet zijn bewerkt/veranderd sinds de vorige backup.
- ik vermoed dat jij helemaal geen backups maakt, maar dat jij elke maand een full image van je hele Imac maakt!

Wat jij nodig hebt, is een goed (uitgevoerde) backupstrategie!
Varianten:
1. periodiek een full backup maken en met Time Machine de dagelijkse wijzigingen bijhouden (= incrementals)
2. elk kwartaal een full backup maken die je offline en niet in je eigen huis veilig bewaart en dagelijks een incremental maken op een extern harddiskje.

Wat ik zelf doe?
Ik heb o.a. alle foto's en filmpjes e.d. van mijn kinderen permanent aan mijn Imac hangen, dus:
- elk kwartaal een full backup van al mijn data op een set van drie harddisks, waarvan er twee niet in mijn huis verblijven: telkens wordt de oudste backup overschreven.
- via Time Machine worden al mijn dagelijkse datawijzigingen bijgehouden.
- ik maak geen full images, bij problemen staat het OS High Sierra er in een half uurtje weer op, waarna ik alles inhaal met Time Machine (en in nood vanaf de backupdisks).

Ik maak een keer per maand een backup van mijn iPhone en van het iPhone van mijn vrouw op de iMac met iTunes. Verder heb ik 2 backup schijven. In de oneven manden maak ik een full backup op schijf A, en in de even manden een full backup op schijf B. Met incrementele backups heb ik het nooit werkend gekregen.

Images maak ik niet. Ik vertrouw erop dat ik mijn gegevens via de time machine terug kan zetten.

Bedankt voor het meedenken!