@blender, als je nu echt niets anders kan dan onzin verkondigen, hou dan eens je mond, je loopt alleen maar te bashen tegen MS en vooral niets constructiefs komt er uit je woorden....

maar ff antwoord op de vraag over de menu balken: De beslissing om de menu balk bovenin het scherm te plaatsen is gebasseerd op de twee stromingen binnen user experience specialisten.
De ene stroming zegt dat door de balk helemaal bovenaan te plaatsen de virtuele ruimte groter wordt en daardoor makkelijker de knoppen te vinden zijn, de andere stroming is van mening dat het venster zelf de knoppen moet hebben....

Apple is van de eerste stroming uitgegaan, MS van de tweede.

Wat overigens diepere consequenties heeft.. Op Windows is ieder venster een proces, een instantie van het programma. Als je twee word-documenten open hebt, met ieder hun eigen menubalk, draai je eigenlijk twee instanties van Word.

Op de Mac draait het programma maar 1 keer en horen alle vensters bij dezelfde instantie van Word (of welk programma dan ook). Voorbeeld van hoe dit in de praktijk uitwerkt:

Als je op een Mac in het Dock op Word klikt (terwijl het al draait met een aantal open documenten) komt het word-document waaraan je het meest recent hebt gewerkt naar voren.
Als je op Windows een paar word-documenten open hebt staan, en je kiest word in het startmenu, dan opent Windows een nieuwe instantie van Word en krijg je een leeg document voor je neus.

Ow leuk! We gaan het weer over de user interface hebben. Wie kan me zeggen waarom het op de mac dan nog steeds niet mogelijk is een venster voorspelbaar en fatsoenlijk te maximaliseren en om de linker bovenhoek te gebruiken om een applicatievenster groter te maken?
Ik vond OSX al altijd zo op Unix lijken, behalve dan bv deze twee handigheden.

Op ars technica staat en prachtig artikel over de geschiedenis van de windows taakbalk.

Ook wordt deze vergeleken met onze vertrouwde dock.