Ik wil me wat verdiepen in fotografie en heb een Canon EOS 400D aangekocht met een Canon EF-S 18-55mm 1:3.5-5.6 II en een Canon EF 55-200mm 1:4.5-5.6 II USM.

Ik moet nog veel leren  maar kan me best vinden als ik in de "P"-stand foto's neem, dan kan ik in RAW opslaan, mijn eigen focus-punten kiezen ..enz. (begin ik te leren  )

Echter snap ik nog niet veel van belichting en moet ik in de "P"-stand dus zelf nog mijn ISO waarde instellen.

Mijn vraag is nu: (het kan een domme vraag lijken maar ik moet het dus echt nog allemaal leren)

Ik moet een bepaalde waarde hebben in mijn viewfinder-view om mijn ISO waarde hoger of lager te zetten:

Kan er mij iemand zeggen welke waarde ik minimum moet hebben en welke waarde dit is in de viewfinder-view? (is dit de shutter speed  )

alvast bedankt voor de nuttige antwoorden

Ik denk dat je een stuk verder bent na het lezen van het review op dpreview. Op pagina 8 zie je onderstaand plaatje waarbij de iso op 100 staat. Met de knop ISO en een draaiwiel zul je de waarde wel kunnen veranderen. Waardes tussen 100 en 400 kun je altijd gebruiken, daarboven krijg je een (klein beetje) ruis.

(Bewerkt door MacDokter om 17:27, 29-10-2006)

In mijn handleiding staat er iets over vermeld maar ik begrijp het niet:

Welke waarde moet ik hebben met mijn 18-55mm en met mijn 55-200mm en waar kan ik dat juist aflezen?

Bedankt !!

Wanneer de sluitertijd te lang wordt, zal anders eerst de lens (diafragma) verder open moeten.
Hiervoor zijn geen vaste waarden te geven, omdat deze lenzen bij verschillende zoomstanden verschillende maximale lensopeningen hebben.

Er zijn dus die drie factoren: ISO, lensopening en sluitertijd, die samen voor de juiste belichting zorgen. En de zoomstand (maximale lensopening) is een extra beperkende factor.

Dus: bij minder licht moet de sluitertijd langer worden, of de lensopening groter, of de ISO-waarde hoger (of een combinatie). Op P kiest de camera de eerste twee, de laatste moet je zelf verhogen als dat nodig is.

Hopelijk heb ik je vraag goed begrepen (en beantwoord)?

(Bewerkt door Panico om 18:08, 29-10-2006)

Zou voor mij makelijker zijn moest ik juist weten hoe dit te berekenen en waar te kijken .. dan heb ik een indicatie wat de waarde moet zijn en hoe hoog ik mijn ISO moet zetten.

Zoals MacDocter aangeeft kun je tussen 100 en 400 zonder probleem gebruiken. Maak je binnen opnamen dat is het aan te raden 800 of meer te gebruiken.

Wanneer de getallen dus beginnen te knipperen zet je de ISO 1 stap hoger en kijk je weer of ze nog steeds knipperen.

Dit moet je dus proefondervindelijk uitzoeken want is afhankelijk van de hoeveelheid licht en de lenzen die je gebruikt.

William B om 18:38, 29-10-2006
Daarom kies ik (voorlopig) de stand P omdat ie nog veel zelf berekend. Echter moet ik zelf nog de ISO waarde kiezen en ik begrijp niet goed welke waarde ik moet kiezen (200 - 400 - ...)

Altijd zo laag mogelijk, dat voorkomt ruis - bij ISO 400 zie je ook op een moderne Canon nog steeds duidelijker ruis dan bij 100.

Zet 'm standaard best op ISO 100 of eventueel 200 (laagste mogelijkheid bij mijn Nikon D100)

Tenzij je er creatief gebruik van gaat maken, is de ISO omhoog trekken een soort laatste redmiddel om zoveel mogelijk uit het weinige beschikbare licht te halen.

In P ga je zien dat - samen met een steeds klein wordende f (daalt tot de minimale waarde voor je lenzen : 3.5 of 4.5 ) - ook de sluitersnelheid steeds trager wordt tot je bewegingsonscherpte gaat krijgen (en uiteindelijk een onderbelichtingswaarschuwing)

Neem als beginner maar 1 over 2x de brandpuntsaftand van je lens als sluitertijd : dus 1/400 s bij 200mm. Rekent ook iets makkelijker dan 1,6 ...

Is je diafragma (bijna) volledig open (kleinste getal) en kom je nog niet aan een deftige sluitertijd, dan is het hoog tijd om de ISO waarde op te trekken (ten koste van ruis) .

Moderne camera's nemen zeer goede foto's in P - maar alle instellingen variëren dan wel ...
Lastig als je er wat van wil opsteken.

Als je belichting beter wil gaan begrijpen, kan je beter experimenteren
* ofwel met vast diafragma (A - traditioneel zit je altijd goed scherp op 8  )
* ofwel  vaste sluitertijd (S - 2x de brandpuntsafstand van je lens)

Je zal dan direct het effect zien van het spelen met een andere variabele zoals de ISO waarde, of de sluitertijd bij A (en diafragma in S)

In de "kuiken"-foto zie je een reeks balkjes gemarkeerd "exposure level", van -2 tot + 2
Je camera gaat daar aangeven hoe "goed" je belichting naar zijn inschatting is :
Op "0" heb je dan instellingen gekozen die - hoewel ze ervan kunnen verschillen - hetzelfde belichtingsresultaat leveren als wat je camera er zelf van gemaakt had.

Zit de exposure level meting aan de min  kant, dan kan je het volgende doen :
* tragere sluitertijd - als dat niet tot bewegingsonscherpte leidt
* diafragma verder open (lager getal) - ten koste van de scherpte
* iso waarde verhogen - ten koste van ruis (en vroeger korrelgrootte)
afhankelijk van wat er mogelijk is .

Tenzij je "artistieke" effecten nastreeft, is bovenstaande gelijk ook zowat de traditionele volgorde van aanpassen.

(Bewerkt door 1S om 21:18, 29-10-2006)

(Bewerkt door 1S om 21:19, 29-10-2006)

Voor de berekening:
Je kan de ISO pas 'terugrekenen' als je alle variabelen kent:
Lichtwaarde (wordt gemeten door de camera)
(Grootste) Lensopening
(Langste) Sluitertijd

De lichtwaarde wordt in P direct omgezet in een combinatie van sluitertijd en diafragma (lensopening) en kent dus grenzen, zoals ik hierboven in een eerdere post al aangaf.

Als de lichtwaarde (hoeveelheid licht) verandert, en verder niets, dus niet zoomen o.i.d., en je wilt (of kunt) niets veranderen aan sluitertijd en diafragma, dan pas zou je de ISO moeten gaan aanpassen.

Als de camera aangeeft dat je -1 belicht (dus 1 stop onder de ideale belichting) moet je de ISO verdubbelen.
Belicht je -2, dan ISO x4 (twee keer verdubbelen).

Bij voorbeeld: ISO 100 en belichting -1 dan ISO naar 200 zetten; bij -2 naar ISO 400.

Omdat je maar kunt kiezen uit een zeer beperkt aantal ISO-waarden (een stuk of drie, als je geen ruis wilt), begrijp ik niet goed waarom je dit zou willen veranderen bij iedere opname.
Je doet dit m.i. pas als laatste redmiddel, dus als er heel weinig licht is bij voorbeeld.

Zoals hierboven al is aangegeven zou je eens moeten experimenteren met de andere (automatische) belichtingsstanden, de sluitertijdenvoorkeuze (T) en diafragmavoorkeuze (A=aperture) en zo een beter inzicht krijgen in de werking van de camera.
Succes!

(Bewerkt door Panico om 11:13, 30-10-2006)

Voordat je begint over deze basisprincipes en alle andere zou ik je aanraden een boek over (digitale) (speiegelreflex)fotografie te kopen. In vrijwel elk fotografieboek kom je deze vragen tegen.
Niet om arro te doen overigens, ik lees zelf ook graag over het onderwerp en naast de basisprincipes staan er in fotografieboeken 'loads' andere leuke en goed weetjes!