Mmmmm.... toch even wat rechtzetten.
Een meetzoeker is inderdaad een zoeker die naast de lens is geplaatst.
In de camera ingebouwd is een meetzoekercamera gebaseerd op het diepzien, wat ook met onze ogen gebeurt.
Je kijkt door de zoeker, maar ook door een 2e zoeker (de meetzoeker).
Via een prisma, dat gekoppeld is aan de afstandsinstelling van de lens kan je de beelden van de beide zoekers laten samenvallen.
Op het moment van samenvallen, is de afstandsinstelling goed.
Het principe is dus het meten van de afstand door twee afzonderlijke zoekers (waarbij ik onze ogen ook maar even als zoeker betitel).
De meeste meetzoekers werken met twee prisma's, die het beeld halverwege scheiden. Je moet dan de beelden in het verlengde van elkaar plaatsen, door aan de afstandinstelling te draaien. Dat instellen was handig als er een lijn door het beeld loopt: als de lijn doorloopt (b.v. een hek, horizon of een boomtak) is het beeld scherp.
Vroeger kon je zelfs een aparte meetzoeker kopen als die niet in de camera was ingebouwd. Dan had je een soort armelui's meetzoeker.
Het is dus niet zo dat je ook door de lens kijkt, want dan praten we weer over een spiegelreflex, waar ook iets dergelijks was ingebouwd; n.l. het instelprisma, dat was ingebouwd in het matglas, dat bij het zoekerprisma was geplaatst.
Andere spiegelreflexen hadden een instelraster.
Maar tegenwoordig is het bijna allemaal autofocus.
<<edit>> Karel Appel! 
(Bewerkt door Dick de Roos om 14:36, 11-09-2009)
Gast
