@ macFanGuy:
Ik denk dat deze avond erg kort is. Info zal, gezien de uitgebreidheid van de materie, erg sumier zijn.

@ ab:
Sommige mensen kunnen 'zien', sommigen kunnen het leren, anderen leren het nooit. Leren zien is een proces wat jaren kan duren. Ik denk niet dat dit, afgezien van wat compositieregeltjes, in één dag geleerd kan worden. Ik ben dan ook van mening dat we hieraan voorbij moeten gaan. Fotograferen, opslaan, rustig bekijken en dan aanpassen van wat je gefotografeerd hebt is m.i. niet de juiste basis. Dit is m.i. erg 'des digitaals'. M.a.w. wat maakt een fotootje méér uit; als tie niet goed is gooi ik 'm toch weg. Toverwoord zou pre-visualiseren moeten zijn.

@ arjan:
Goed gezegd. Ik kan me daar goed in vinden. Aanvulling (juist omdat je toch weggooit wat niet goed/mooi is) kan zijn de mensen erop te wijzen niet bang te zijn óm te fotograferen. Fotografeer maar raak, het maakt niet uit of je twee of tweehonderd foto's maakt (Eurogewijs gesproken). Je scoringskans (op een geslaagde foto) wordt groter naarmate het aantal opnames groter wordt en sta jezelf toe te experimenteren (standpunt, wel/niet flits, scherptediepte, etc.).

Als je het heel algemeen gaat houden dan kun je in drie uur een leuk verhaaltje vertellen zonder interactie. Wil je echt een dag waarop je wat kunt leren en waarbij je ook een stuk interactie hebt, dan zul je daar meer tijd aan moeten besteden. Het is de bedoeling dat er (ik heb al wat leuke en bekende namen van mensen die hieraan willen meewerken) in ons geval van 09:00 t/m 17:00 uur echt gewerkt gaat worden met praktijkvoorbeelden.

@ Leon:

- Een leuk verhaaltje over een creatief proces werkt niet: absoluut mee eens.
- Leren doe je door te doen; als je met interactie bedoelt dat de deelnemers zelf aan de gang gaan: absoluut mee eens.
- Van 9:00 - 17:00 uur echt werken; luisteren, kijken, fotograferen, mensen over drempels helpen, beoordelen, uitsnijden en wat corrigeren: absoluut mee eens.

In drie uur kun je vrijwel niets: absoluut mee eens. Daarom ook mijn reactie op de verwijzing van Marjolein (en later nog van macFanGuy) naar de avond in Huis ter Heide: het aangekondigde tijdsschema staat verkopers toe hun verhaal te doen. En dát hoef ik niet te horen...

Ik begin jouw kant van het verhaal te snappen ab. Het gaat inderdaad een echte cursus worden waarbij we geen commercieel verhaal gaan houden maar gewoon echt op basis van proberen en doen aan het werk gaan. Natuurlijk probeer ik apparatuur ter beschikking te krijgen voor de mensen die geen eigen digi-cam hebben, en natuurlijk zal ik de voordelen van mijn persoonlijke favoriete merken even kenbaar maken aan de hand van wat praktijkvoorbeelden, maar dat is dan ook alleen maar omdat ik kan aantonen waarom die beter zijn en niet omdat we de spullen "toevallig" ter beschikking krijgen van die partijen. Daarom laat ik ook een paar echte pro's aan het woord die al jaren in het vak zitten om een indicatie te krijgen wat fotografie nu werkelijk is.... KIJKEN (om jou maar even te citeren )

@ Leon:

KIJK, nu beginnen we elkaar te snappen. Gelukkig maar.
Misschien is het verstandig wanneer ik leer me duidelijker uit te drukken.
Ik doe de volgende keer nog meer mijn bets.

Heel veel succes met de organisatie van de fotodag!

Hé MacFreakers!
IK denk dat het een leuke, leerzame (ietwat vermoeiende) dag kan worden. KOMEN DUS!

Even wat duidelijk maken mbt tot de Macned avond. De Macned avond is geen avond vergelijkbaar met een Cruise over de Rijn. Er worden geen verkooppraatjes gehouden. Snap niet helemaal waaruit dat zou blijken. Er zal niet eens een specifiek merk aanwezig zijn. De namen van de sprekers staan nog niet helemaal vast maar de hoofdpresa zal wel gegeven worden door een professionele fotograaf. Hij zal de mensen de basis principes vertellen over het fotograferen. Deze principes zijn bij velen van ons bekend van horen maar nog niet van zien.

De dag die Leon probeert te organiseren zou voor bijv. voor mij als amateur fotograag heel interessant zijn. "Een dag het veld in" om het maar zo te zeggen. In de praktijk leren. De Macned dag is voor mensen die de overstap naar digitaal zouden willen gaan maken of voor de mensen die net iets meer willen gaan doen met hun gekochte camera. Deze mensen zouden hierna zich snel moeten gaan opgeven voor de Macfreak Foto Dag.

Ik zou pas oordelen als ik er geweest was. En nog iets. Het is wel weer een gezellige avond voor de Mac'ers.

Vond ik net op SpyMac:

Apple offering online photography seminar
Sep 09, 03 | 12:10 pm  —  By Amy Percival

Apple is offering a free online digital photography seminar for professionals and amateurs alike. The seminar discusses common problems experienced by beginners, techniques for improving quality, and tips on organizing and sharing photos.

http://seminars.apple.com/seminarsonline/prophoto/apple/index.html?s=203

Ja!, leuk idee zo'n dag.
Vooral kleurenbeheer vindt ik zeer interessant, dat is zo'n beetje een blinde vlek bij mij.

Het lijkt mij ook heel interessant zo'n fotodag. Ik maak sinds kort wel wat foto's met het toestel van mijn vader, maar wil er toch wat meer over weten hoe je nou een mooi resultaat krijgt ed...
Dus geinteresseerd ben ik sowieso, en ik zal dan ook zeker wel mijn best doen om te komen. (Op vakantie werd ik door vrienden al Geronimus Fotogravicus genoemd, dus ik ben al wel wat aant oefenen geslagen Kijk maar )

en hier

(Bewerkt door Geronimo om 23:29, 9-09-2003)

Ik lees (door drukke omstandigheden) nu pas je reactie, Ab.
Je hebt alles inderdaad keurig voor ons op een rijtje gezet
Moet echter zeggen dat ik nog steeds bij mijn standpunt blijf,
vanwege de nadruk op het digitale (daar begon het toch om).
Maar... er blijkt veel meer behoefte te zijn aan "fotograferen"
in het algemeen, los van het digitale vs. analoge aspect !

Er worden (door anderen) weliswaar onderwerpen aangehaald
die zeker over digitaal (al dan niet vs. analoge techniek) gaan.
Het bekende "maken en meteen kijken" ligt dan voor de hand.
En van jou verwachtte ik dus een groot aantal goeie suggesties
met digitaal als invalshoek. Maar je bleef, overduidelijk terecht
èn met bijval van velen, hameren op het "kijken". Dat mag
In dat kader zijn al jouw en andermans suggesties uitstekend.
We zullen ons best doen om er een goed plan voor te maken.

PS: lees deze (en mijn eerdere) reactie asjeblief met 'smiley',
want ik wil(de) je absoluut niet afkatten of anderszins plagen.
Het verbaast mij alleen hoe gretig mensen meer willen weten
over iets wat we eigenlijk in andere richting verwacht hadden.
(Léon was al snel omgeturnd - ik bleef nog even hangen.)

@ Peter Villevoye:

In mijn optiek mag ieder een eigen mening hebben en daar ook bij blijven. Ik respecteer ieders mening, ook al denk ik ánders over bepaalde zaken.

Het 'maken en meteen kijken' principe blijft natuurlijk het grote voordeel van digitaal fotograferen. Zelfs al 'kijk' je pas nadat een bepaalde actie afgelopen is en je inmiddels al een veertigtal foto's hebt gemaakt. Want dat is een ander voordeel: het kost niets meer of je nou 4 of 400 maal een mooie of leuke foto probeert te maken. Menigeen zit nog een poosje vast aan het 'voorzichtig' en 'zuinig' fotograferen, zich niet realiserend dat veel professionele fotografen (ook analoog) eindeloos veel foto's 'schieten' en eerst achteraf zorgvuldig gaan selecteren en schiften. Ooit heb ik wat dat betreft een fervent studiofotograaf een modefotograaf als 'langzaam filmer' horen betitelen...

O ja: ook wat mij betreft is het zo dat, al komen mijn reacties misschien als zijnde pittig, scherp over, het is nooit mijn bedoeling om wie dan ook te kwetsen of dwars te zitten.
Jouw opmerking aangaande 'smiley' geldt ook (en altijd) voor mij.
Maar soms kan ik wel eens erg koppig zijn, zeker voor zolang ik het idee heb met iets bezig te zijn...

Heel veel succes met de organisatie!

..... dat veel professionele fotografen (ook analoog) eindeloos veel foto's 'schieten' en eerst achteraf zorgvuldig gaan selecteren en schiften.......

Ik heb een paar jaar part-time voor een fotopersburo gefotografeerd; toen nog analoog. De reden voor veel 'schieten' was niet zo zeer om achteraf het 'beste beeld' te selecteren. Ervaren fotografen 'voelen' aan of een beeld goed is op het moment dat dat beeld gemaakt wordt. Veel beelden maken had veel meer met een 'zekerheidsgarantie' te maken i.v.m. kwetsbaarheid van negatieven. Vaak gingen er wel 20 films tegelijk de ontwikkeltank in, en hoe zorgvuldig er ook gewerkt werd er kon altijd wat mis gaan. Films plakten aan elkaar bij ontwikkelen, negatieven vielen op de grond in de doka (en vind dan de film maar eens), etc. Dan is het prettig om een extra beeldje te hebben, om te kunnen gebruiken. Als één film twee goede beelden opleverde was dat voldoende. Vaak werd er ook één film per opdracht gerekend. De kosten van die film zaten in de prijs van de prints; die film kostte dus niets. We deden weleens een wedstrijdje wie de meeste opdrachten op één film kon maken. Dat was wel erg tricky, want als je geen goed beeld had, kon je dus geen print inleveren. Moest je weer bij collega's (potentiële concurrenten) om een beeldje gaan vragen (kreeg je gelukkig altijd wel).
Bijkomend voordeel van veel beelden maken was dat er ook aan anderen dan de opdrachtgever beelden verkocht konden worden. De opdrachtgever kreeg de eerste keus (beste beeld).
Alles viel of stond echter bij het 'kijken'. Je moe(s)t kijken wanneer je een beeld maakte. 'Kijk voordat je knipt'. Alle hulpmiddelen (motordrives, Flashgeheugen ) ten spijt, blijft dit altijd bestaan. Een motordrive is bij uitstek hét instrument om het juiste moment te missen. Dit geldt ook voor de gedachte dat opslag op een digitaal kaartje niets kost. Opslaan en wissen mag dan wel niets kosten, maar de investeringen die je moet doen om digitaal te werken zijn natuurlijk hoog. Reken daarbij de tijd die je nodig hebt om beelden te selecteren en te wissen. Ik vraag me dus af of het niet rendabeler is om ook hier eerst te kijken en dan te knippen. Ik weet het antwoord al; daarbij ben ik bang dat het 'baggergehalte' toeneemt bij de algemeen gehanteerde benadering van digitale fotografie. Ik vraag me ook af of iedereen wel elk 'niet goed beeldje' weggooid.
Een tijdje terug had in een Nikon D100 een paar dagen op zicht. In no-time had ik het kaartje (512 MB)vol. Hardstikke leuk; fotootje maken-schermpje kijken-fotootje maken-etc. Uiteindelijk heb ik twintig beeldje bewaard. Gelukkig hielp de camera met selecteren; die mag je niet uitzetten als er beelden weggeschreven worden naar de kaart, en ook niet de USB-stekker lostrekken zonder te 'unmounten'.......
Samenvattend: Ongeacht het medium eerst kijken dan knippen; kijken is niet in een dag(deel) te leren; MF foto-dag moet zich richten op tecnische zaken; het 'niet-helemaal-juist-voorlichten' in de digitale wereld (i.c. bij de fotohandel) moet maar eens ophouden.

(Maar wat is het toch mooi, die digifotografie).

@ arjan:

Prima verhaal, dat over het verwerken van negatieven en over het feit dat het daar nog wel eens fout wil gaan. maar ik meen dat dat niet de enige reden is waarom er bij een bepaalde soort fotografie VEEL opnames worden gemaakt.

Ik had het over de modefotografie. Daarbij is het van belang dat de kleding (tegenwoordig is dat wat minder strict) goed-passend, goed-vallend, juist belicht (met wisselende weersomstandigheden -zelfs al ga je naar een 'zon'-land) gefotografeerd wordt. Met een beetje wind is de kans groot dat kleding net niet goed valt of verkeerd opwaait. Daarbij dient ook het model nog op de juiste wijze al dan niet vriendelijk te zijn. Doe je dat met één model, dan is dat wel in de gaten te houden. Moet je echter met meerdere modellen tegelijkertijd (meerdere modellen in één shot) werken dan neemt de kans dat er net iemand verkeerd kijkt, de ogen dicht heeft, een valse plooi door de wind ontstaat, sterk toe. En dán is het handig om uit een ruim aanbod aan opnames te kunnen kiezen. En dán is het goed vooraf met de opdrachtgever juiste afspraken te hebben gemaakt over de ontwikkelkosten.
Overigens heb ik het dan over diamateriaal (tijdschriften) en nooit over negatieven en prints.

Totaal daar tegenover staat bijvoorbeeld de fotografie van statische onderwerpen in de studio. Daar heb je als fotograaf in principe alles in de hand. De compositie, de beelduitsnede, de belichting, wat je maar wilt. Daar maakte je eerst (veelal een hele reeks) polaroids (nu kijk je lekker op de monitor), bepaal je de juiste camera- en lichtinstellingen en dan volgden drie opnames: één juist belicht, één 1/3 stop over- en één 1/3 stop onderbelicht.

ik ben het met je eens waar je het hebt over het 'baggergehalte'.
Ja, dat neemt zeker toe. Weggooien is voor heel veel mensen so wie so moeilijk.
Kijk maar eens wat mensen allemaal in hun huis hebben staan. Het van Jan des Bouvries bekende truttemerul. Veel mensen kunnen maar heel moeilijk iets wegdoen. Maar bij digitale fotografie lijkt me dat niet eens zo erg. Dan hébben mensen maar HD's vol met 'mislukte' foto's. So what.
Beter twintig foto's gemaakt waar er één tussen zit die de moeite alleszins waard is dan 'maar' negentien foto's die eigenlijk allemaal zo de prullenbak in kunnen.
Wedden dat men die negentien foto's allemaal bewaard?
En wedden dat men eerder geneigd is negentien foto's weg te gooien omdat men er één heeft (de twintigste) die 'wel ZÓ goed' is..!

Ik ben en blijf het met de stelling eens: EERST KIJKEN DAN KNIPPEN. En misschien is het wel heel moeilijk mensen te leren kijken, ze te leren zien. Mijn ervaring leert me gelukkig dat, wanneer je mensen die echt geïnteresseerd zijn, steeds weer aangeeft wat er TE ZIEN is, dat die mensen dan meer en meer ook zelf gaan zien en je daarop attent maken.

Ik ben het verschrikkelijk met je eens als je het hebt over het 'niet-helemaal-juist-voorlichten' (bijvoorbeeld in de fotohandel).
H E L E M A A L  M E E   E E N S.
Ik vraag me wel eens af hoe dat toch komt, al die verkeerde voorlichting waar het digitale fotografie betreft. Ik denk dat dat te maken heeft met audio/video- of zelfs witgoedverkopers die van mening zijn dat ze ook wel weten wat fotografie is. Dat is hetzelfde als aan een autoverkoper vragen boten te verkopen (...ach er zit toch ook een motor in, dus...)

En tot slot, ja, het ís toch mooi, die digitale fotografie. En ook voor jou, Arjan, geldt: ik respecteer je mening en je opvattingen en stel daar met een knipoog de mijne tegenover.

Wauw, wat een interessant draadje...

ab,
Ben het wel met je eens, hoor. Alleen dat "achteraf kijken of er wel een goede foto tussen zit" blijf ik een "niet-helemaal-juiste-voorstelling-van-zaken" vinden  
Maar we zitten wel op dezelfde lijn en daar gaat het nu niet over.
Over mode (en reclame)fotografie: is dít nu juist niet een opgeklopte branche? Wat je over kleding en modellen zegt is waar. Er zijn zat truukjes om kleding passend of goed vallend te maken. Met tape, klemmetjes etc. Met tape kan je zelfs de cupsize van vrouwelijke modellen aanpassen. Maar, men wil veel beelden hebben. Vooral dan de opdrachtgever, want dan kan die kiezen. Uit commercieel oogpunt voor de fotograaf niet slecht.....
Ander raar fenomeen is het copyright. Ligt altijd (in principe) bij de fotograaf. Visagisten, kappers, stylistes, art-directors, loopjongens, assistent-fotograaf, kleedsters, modellen, lichtdeskundigen kunnen er allemaal géén aanspraak op maken. Vreemd als je weet dat iedereen z'n best doet.

Ik heb soms het idee dat als er in een apparaatje maar iets zit wat met ééntjes en nulletjes iets doet, het de moeite waard is om aan te schaffen. Het maakt dan niet zo veel uit wat het kost (of hoe lang het meegaat). In de winkel: "Ja maar meneer/mevrouw, het is digtaal....". "Oh, dan wil ik het wel". In de DOS periode (waar ik niets van moest hebben) vroeg ik weleens, aan collega's die thuis een computer hadden, wat ze er mee deden. Vaak konden ze daar niet goed een antwoord op geven. Ja, nou eh, een brief schrijven of een spelletje.... Toen kwam Windows met een grafische interface en heb ik een computer aangeschaft (foute voorlichting hè, maar het is allemaal goed gekomen). Ik vond dat je je tijd beter kon besteden met werken op de computer dan met letters intoetsen en dan maar afwachten of tie iets wil doen.

Tot voor kort peinsde men er toch niet over om een analoge compactcamera voor € 400,= aan te schaffen. Je leek wel gek. Maar, omdat er tegenwoordig 'iets digtaals' in zit vliegen ze als broodjes de deur uit. Extra frutseltjes zoals filmpje en/of geluidopname dragen natuurlijk niets bij aan de fotografie. (VOOR IEDEREEN met zo'n camera: dit is NIET bedoeld om u belachelijk te maken of te krenken; het betreft hier de slechte voorlichting). Ik stond een tijdje terug in een (van origine) fotowinkel in Rotterdam (windowshopping) en ving een gesprek op tussen een klant en verkoper. De klant wilde voor zijn vrouw een digicompact en zelf wilde hij een digitaal alternatief voor zijn analoge Canon EOS (type ???). Nou, zei de verkoper, Canon heeft juist een camera op de markt gebracht met 10 miljoen pixels; de EOS D1s. Dat is wel een goede vervanging.... (scheldmodus)Als je @#%& weet dat deze camera € 6000,= kost, verkoop je dat toch niet aan iemand die leuke fotootjes wil maken. Daarbij heb je helemaal geen 10 MP nodig voor een schitterende A3 print (scheldmodus uit).
Dit soort dingen maken mij razend. Klanten, te goeder trouw, misleiden. Ik vind dat dit in de gehele digitale bussiness veel te veel voorkomt. Het is dan ook jammer als mensen voor veel geld iets gekocht hebben wat achteraf niet de te verwachtte resultaten geeft.
Daarom pleit ik voor betere voorlichting in het algemeen en specifiek voor de Foto-MacFreakers op technisch vlak.

(Net printjes (ook deelvergrotingen) gemaakt van 'image-samples' van de nieuwe Nikon D2H met maar 4 MP. Ik denk dat deze het wel gaat worden; hoewel een D100 en een nieuw PoBO ook wel leuk is)

(Bewerkt door arjan om 18:17, 13-09-2003)

@ Arjan,

Oké dan! Heel goed!

En dat van die winkels, jíj hebt dit verhaal zelfs nog bij een (van origine) fotowinkel en dan word je met soort kul geconfronteerd. Moet je eens in een níet van origine fotowinkel naar een camera vragen... Heb ik wel eens gedaan. In eerste instantie probeert de verkoper in te schatten wat je te besteden hebt. In tweede instantie praten ze dáár dan een camera bij. Ach, weten zij veel.

En ook de kopers lijken niet te beseffen dat je voor een leuke boot niet de Mercedes-dealer moet binnenstappen. Of een fiets bij het tuincentrum. En dan staan de kopers de verkopers ok nog eens met open mond aan te staren omdat hij er zoveel van af weet...
En nou is het vervelende dat dat heel nu en dan nog eens aardig klopt ook.

Maar ík ga voor een camera naar een goede fotozaak. Probleem is alleen: zijn die er nog?

't Blijft een leuk draadje, hier op MacFreak.

Hé Leon, heb je nog meer van dit soort aankeilers?

.....goede fotozaak. Probleem is alleen: zijn die er nog?

Soms net zo moeilijk te vinden als een Apple dealer; hoewel sommige beiden doen. Maar dan meer fotospullen als Apples.

Zomaar wat overpeinzingen over kopers/verkopers in de branche.

Het gekke is, dat veel mensen een "specialist" zelden vertrouwen,
net zoals Mac-gebruikers hun dealer altijd van graaien verdenken.
Omgekeerd vertrouwen veel dealers hun klanten ook niet meer...

Ik heb dat gemerkt toen ik niet meer voor een Apple-dealer werkte:
mensen geloofden me eerst nooit en trokken alles wat ik zei in twijfel,
want "jij werkt hier, dus je zit waarschijnlijk prijs op te voeren". Toen ik
er niet meer werkte gaf ik dezelfde adviezen en slikte men het acuut.
Of op beurzen: werk je toevallig op de Adobe-stand, vragen ze je wat
ik vind van Macromedia; geef ik DreamWeaver les, vragen ze wat ik
vind van GoLive. mensen zijn van nature wantrouwig over verkopers.

Kijk, als je voor 'n grote foto- of reclamestudio regelmatig binnenloopt
bij een leverancier van bijv. computers die ook wat camera's erbij doet
of eentje die gespecialiseerd is in fotografie en tevens Macs verkoopt,
of eentje die het begrepen heeft en van beide markten goed thuis is,
dan bouw je een relatie met zo'n bedrijf op. Dan ga je erover praten.
Misschien prik je dan wel eens door die "verkoop-façade" heen.

Maar de meeste mensen zullen in een andere positie verkeren.
Ze kopen hooguit 1x in de vele jaren een nieuwe (digitale) camera,
kennen nauwelijks fotozaken, laat staan de mensen die daar werken,
krijgen een 'opgefokt' gevoel als ze in de vitrine de prijskaartjes zien,
laten zich van voor tot achter adviseren en kopen 'm dan bij Dixons
(want daar was-ie 3 tientjes goedkoper - we blijven Hollanders...)
"Zie je wel dat het goedkoper kan dan bij die fotozaak ?"

Ander scenario: ze huldigen het credo "alles van één leverancier",
en hebben de pech dat hun computerboer niks weet van camera's
of omgekeerd. Ze doen maar wat en ze kopen maar wat, laten zich
vanalles aanpraten en denken dat ze in 1 middag kunnen doorzien
hoe 20 merken door jarenlange marketing-ervaring 200 modellen
aan de massa slijten. (Ik word al duizelig als ik de vitrines zie !)

Tuurlijk, ik pleit graag voor een goede foto- annex computerzaak,
maar tussen weten, zeggen en werkelijk doen zit een groot verschil.
Toen in de zestiger jaren enkele warenhuizen gingen onderzoeken
of mensen gecharmeerd waren van zelfbedieningswinkels, was de
unanieme reactie van respondenten: "nee hoor, zó onpersoonlijk".
Gelukkig zette 1 bedrijf hun nieuwe formule tòch door en scoorde.
Mensen vertonen graag preferent gedrag: "tuurlijk ga ik naar een
fotozaak, tuurlijk heb ik wat extra geld over voor goede service".
Maar ze wachten toch maar even op het krantje van MediaMarkt...

Maar goed, gelukkig belanden ze dan bij MacFreak en kunnen ze
alsnog inhalen wat een goede fotozaak of een bevriende fotograaf
had kunnen vertellen. En waarschijnlijk ook nog voor niks

@ Peter Villevoye:

Mooi geschreven.
Klopt!

Laatste alinea: perfect (als iets perfect kan zijn...).

Leon heeft helemaal in het begin van dit draadje gevraagd om eens wat "werk" te laten zien.  Wel nu afgelopen zondag heb ik met het mooie weer het paard van mijn stiefdochter gaan fotograferen.  Ik ben een absolute nobody op het gebied van fotografie hoor.  Ik heb nog maar een maand of twee een eigen camera (Nikon CoolPix 3100).  Mag ik dan eens vragen dat de meer ervaren mensen hier naartoe kijken en wat tips gegeven, in de zin van "de meest voorkomende fout" en dergelijke?

De foto's staan er niet geschaald op (rechtstreeks uit de camera zonder PS handelingen of wat weet ik meer) dus het kan wel ff scrollen worden voor de mensen met een kleinere beeldbuis (zoals ik).  De reden hiervoor is dat mijn stiefdochter ze zo kan afhalen en niet gelijk met een verkleining zit.

De foto's staan hier!

Don't shoot me, ik ben maar een beginneling

De foto's zullen hier slechts tijdelijk staan (een week of twee of afhankelijk van ander "werk") omdat ik soms de ruimte nodig heb voor andere foto's.

(Bewerkt door Corrado om 13:20, 15-09-2003)

reactie van mij op beginbericht (geen zin om het merendeel van de rest van die lappen tekst te lezen, sorry hoor):

mijn werk: http://marcof.net

lijkt me wel leuk, zo'n MFoto dag, maar ik zal er niet zijn, vanwege foto bezigheden die al mijn vrije tijd opslorpen ondertussen.
misschien een tip: digitaal fotograferen is anders dan analoog fotograferen. iedereen (bla) zegt wel dat digitaal zo makkelijk is, maar om echt goed een digi foto te maken is toch behoorlijk wat werk nodig. Zo is juiste belichting cruciaal, nog sterker dan bij dias, en alles luistert net andersom dan bij analoog vaak. zo is (onopzettelijk) overbelichten dodelijk, geven felle kleuren grote verzadigingsproblemen, witbalans, RAW formaten, enz..
het post processing is ook iets wat vaak onderschat wordt, en net zoveel tijd kost dan een goed doka avontuur.

geen idee hoe je dat in een dagje verwerkt krijgt

@Corrado: denk toch dat je de foto's er (ook) wat kleiner op moet zetten en dan het liefst aanklikbaar, want dit is zo niet te doen. Het duurt zo veels te lang voordat je ze binnen hebt.
Heb de eerste twee foto's bekeken en daardoor alleen nog maar de achterzijde van de paarden gezien.

dat is 't mooiste van een paard, daar zit de motor  

Nou geloof ik dat je je vergist Natalia, daar zit de uitlaat, tenzij het een paard met straalaandrijving is...

neenee Oop Ab, neenee!

Maar goed, Leon, wanneer is de speciale MacFreak foto-dag??
En nee, ik ben niet ongeduldig.