Als je PDF 1.3 nodig hebt (en dat impliceert het SheetCMYK_1v3 profiel)
dan is de 'oude vertrouwde' Distiller-procedure (die alleen PS doorvoert)
misschien geen slechte overweging. Maar veel drukkerijen adviseren dit
profiel omdat ze graag iets roepen wat in hun voordeel werkt. Zo hebben
ze ons ook jarenlang vette tekst vet laten maken door te zeggen dat we
het vette font apart moesten aanroepen i.p.v. simpelweg de Cmd-Shift-B.
Als je je font-families kende en wist dat er een vette font-variant gelieerd
werd aan je normale variant, was er namelijk niet echt iets aan de hand.
(Ook een misverstand wat InDesign bijzonder goed heeft opgelost.)
PDF/x versies 1 en 3 (waar die "standaard" profielen op gebaseerd zijn)
zijn in feite star en conservatief (iedere ouwe RIP moest ze aankunnen).
En drukkers met moderne apparatuur doen daar ook niet meer aan mee.
Overigens is PDF/x intussen zelf de oude bakens al aan het verschuiven
met PDF/x 4, wat prima aansluit op wat InDesign (CS3) kan exporteren.
Net zoals in de IT-wereld, waar veel beheerders het zichzelf eerst liever
makkelijker maken en dan pas hun klanten, hebben drukkers ook soms
de neiging om te snel hun "standaarden" en werkwijzen uit te vaardigen,
zonder hun klanten daar eigenlijk een plezier of dienst mee te bewijzen.
Met de dreiging van een afgekeurde partij drukwerk, stemmen we in ?
VRAAG de drukker 'ns WAAROM ze geen PDF 1.4 (of hoger) aannemen
en of ze ooit eens gaan onderzoeken om met de stroom mee te groeien.
En anders moet je met je tengels van alle leuke dingen zoals schaduwen,
doezeltje, transparantie, direct geplaatste PhotoShop-files etc. afblijven.
Ik weet 't, het is makkelijk zoiets te schrijven (en ik stel 't wat zwart/wit)
als je geen deadline boven je hoofd hebt hangen. Maar vraag er toch om.
Ik hoor vaak van mensen dat ze de discussie hierover aangaan en dat de
drukker dan zegt "O jawel hoor, maar we willen 't simpel voor je houden".
Het zou niet de eerste keer zijn...