PDF aanleveren zou MAKKELIJK moeten zijn...

Maar goed, niet voor niets heeft Adobe daar 7 jaren
geleden enorm ruzie over zitten maken met Quark
(met InDesign als gevolg...)
De meeste misverstanden ontstaan doordat makers
van digitale print-media denken dat er "een lijstje" is
van hoe 't nou precies moet. Dat is dus helaas niet zo.
Bijna iedere drukkerij of drukwerk-intermediair heeft
wel weer zijn eigen vereisten met eigen tips en trucs.
Kijk maar naar de voorbeelden die hierboven staan.
De term "Certified" is ook niet één bepaald bestand,
maar de opzet dàt je afspreekt hoe je iets aanlevert
(waarbij je de vereisten van de drukkerij aanhoudt).
Is daaraan voldaan, dan noemen we dat "Certified".
Het gaat er dus om dàt je je aan de vereisten houdt
en niet wàt die vereisten (per drukkerij) precies zijn.
Software (zoals Enfocus) maakt dus niet één bestand
volgens één wereldwijd vaststaande set van vereisten,
maar versoepelt het aangeven en aanhouden van alle
al dan niet gewenste instellingen voor allerlei criteria.
Je gaat dus met Enfocus jouw PDF testen op validiteit
tegenover de lijst van PDF-vereisten voor drukkerij X.
Enfocus geeft dan aan wat er dan al dan niet mis is.
En om daar toch wat extra eenheid in aan te brengen,
houden sommige drukkerijen soms de instellingen aan
zoals die bijv. door een instituut als 't OPPO is bepaald.
Maar daar valt uiteraard en direct van af te wijken.
En Enfocus staat (als software) ook weer op de helling,
doordat Papa Adobe zelf in Acrobat 6 met "preflighting"
begonnen is (op basis van Callas-software en "PDF-X").
Ach ja, dat houdt de mensch bezig...