Om iets grafisch op een iPad (of andere tablet) te laten zien of lezen heb je de keuze uit PDFs, ePubs en verder een heleboel andere bestandsformaten.
PDFs kan je lezen met de app "iBook" van Apple (ze verschijnen in de aparte collectie "PDF") of andere PDF-readers zoals GoodReader (heel handig voor het redigeren van PDFs). Een PDF kan niet veel interactie of andere media bevatten, want is daar eigenlijk nooit voor bedoeld geweest. Soms zie je dat uitgevers PDFs in een apart app-jasje laten verpakken en combineren met meer functies (kiosk, online nieuws, etc.) dan krijg je verrijkte PDF-viewers zoals die van Zinio, Magzine, iPers, Volkskrant, etc.
De ePubs kan je ook met de iBook-app lezen, maar die staan dan in de collectie "Boeken". Beetje verwarrend, vind ik ook, want een PDF kan ook een "boek" zijn, maar allez. Verder zijn er nog diverse andere ePub-readers zoals Stanza of Kindle. Eigenlijk zijn het als ZIP verpakte mini-websites. Typisch genoeg bieden ePubs je als ontwerper weinig zekerheid over de exact getoonde vorm en typografie. Er kan een beetje interactie in, en (later) wat meer soorten media, wees dus voorzichtig ermee.
Dan Adobe's Content Viewer: deze is bedoeld voor "folio"-bestanden, die je op een heel andere manier vanuit InDesign moet maken (met de Folio Builder). Deze horen in de categorie "overige", al wil Adobe natuurlijk graag dat dit ook een populaire standaard wordt. Folio's bieden een uiterst betrouwbare grafische weergave en aanvullende media en interactie. De Content Viewer wordt door uitgeverijen ook gebruikt als basis voor hun eigen folio-uitgaven, zoals de Wired en Dzone.
De termen "digital edition", "eMagazine", tablet publication" of wat ze ook allemaal verzinnen, is dus niets meer dan marketingtaal. Laat je daar niet door in de war brengen.
Gast
