Hou ons op de hoogte, Caramba.
Voor wat het waard is: ik rommel nogal veel met beschadigde Macjes, hobby gewijs.
De oxidatie op jouw plaatjes lijkt erg, maar hoeft niet fataal te zijn.
Als voorbeeld mijn ervaring: ik heb 4 werkende Macjes met vloeistofschade:
- mijn ouwe trouwe Alu PowerBook G4 1,67:
was een wrak, na een val was het CCFL backlight neonlampje gebroken. Heb ik vervangen met afval van een gebroken LCD.
Dat ding had echter ook nog eens een kopje thee over zich heen gehad, maar had al erg lang kunnen drogen voor ik het kreeg.
Is nu verouderd, maar werkt nog steeds.
Jarenlang was het mijn Mac werkpaardje.
- een witte MacBook Core Mono 1,8 GHZ die ook verzopen was met thee:
toen ik die voor dood kreeg had die al erg lang kunnen opdrogen.
Wanneer ik die wilde slopen, toch nog maar eens proberen opstarten, en jawel hoor!
Op netvoeding heeft ie met intensief gebruik 3 jaar gewerkt.
Het laadstroomcircuit van de batterij was evenwel onherroepelijk vernield.
Nu in de kast wegens nieuwer en beter.
- een witte MacBook Core 2 DUO 2,2 GHz, verzopen in sinaassap of zoiets, overgenomen voor een prikkie:
same deal: laadstroomcircuit vernield, nog steeds volledig operationeel en betrouwbaar op netvoeding.
- een late 2008 Unibody MacBook 2,0 GHz, glas Cola binnengezogen langs de ventilatie opening achteraan.
Dit geval houdt me nog steeds bezig, want het is eigenlijk mijn recentste Macje, en ik ben gek van het Unibody design. Bovendien was dit Macje verder in bijna nieuwstaat.
Echter: Cola is een hekele vloeistof, want bevat het uiterst bijtende E338 Orthofosforzuur. Goed voor het menselijk brein/ geheugen naar het schijnt, niet voor etsbare metalen daarentegen.
Een uitstekende roestoplosser, dat wel.
Daarom lag dit Macje bij de hopeloze gevallen, al een jaar of 5. Tot ik het deze maand nog eens ter hand nam, weerom, alvorens het definitief af te breken.
Groot was dus mijn verbazing dat, na het gebruikelijke gepriegel (NV-RAM reset, SMC reset, Safe Boot en wat aandrukken van flatcables) het ding wilde opstarten!
Heeft een week uitstekend gewerkt, spijtig genoeg viel daarna mijn beeld weg. LVDS interne videoconnector is vernield, wellicht door de cola. En een 30 pin ZIF connector solderen is geen pretje.
Wordt vervolgd, want ik wil dat Macje gewoon in gebruik nemen...
Hell, zelfs diens batterij is weer gerecalibreerd en in goede gezondheid ( 205 laadcycli). Verwonderlijk!
Wordt vervolgd: volgende week heb ik een Mini-DisplayPort naar VGA of DVI kabeltje om te zien of die nog naar behoren opstart & een extern scherm kan aandrijven.
Gek, kan je zeggen, maar wellicht niet als je op je werk slechts ouwe Windows 7 laptops voor je neus krijgt...
Geef me dan maar een verouderd Macje op krukken, hoor!
BYOD (Bring Your Own Device)...
Om maar te zeggen: geef de moed nooit op, heb geduld, blijf proberen. Recycle the planet!
P.S.: wat je op je plaatje ziet zijn de gevreesde "tin whiskers", een soort conductieve metaal"schimmel" die het gevolg is van het gebruik van niet-loodhoudend soldeersel. Een ware plaag.
Omwille van diens conductiviteit dient dat grondig te worden verwijderd.
Nog een gelijkaardig 1tje: "What the hell is this on the solder joint?"
Ziezo, weeral een heel opstel. Hopelijk heb je er wat aan.
Succes!
Gast
