Ik sta op het punt een Retina 5k iMac 27" met SSD aan te schaffen.
Voor de opslag denk ik aan een SSD van 256gb of 512gb.

Om de juiste beslissing te maken, wil ik nog een paar dingen weten:

1. Welk(e) merk(en)/type(s) SSD's worden voor deze iMac gebruikt?

2. Hoeveel terrabytes kunnen bovengenoemde SSD's schrijven?

3. Hoe hoog zijn de IOPS?

Voor de zekerheid:
Als processor denk ik aan de i5 3.2ghz.
Die i5 is toch een Skylake? Op cnet en everymac staat van wel. De lokale appelboer dacht van niet en de webshop van icentre geeft aan dat het een 5xxx (Broadwell?) is.

Alvast bedankt en fijne feestdagen.
Wim

1. Er zijn wereldwijd maar een paar producenten van SSD's, het lijstje is dus beperkt! PCI-E ipv SATA is belangrijker dan merk...
2. Aardse bytes of miljarden bytes?  512 GB is een half TB. Maar dat bedoel je vast niet! SSD bits kunnen 100.000-en keer veranderen voordat ze "op" zijn, dus maak je daar geen zorgen over.
3. Hoog!

Maar wat is het doel hiervan? Als je van cijfertjes houdt, maak dan een zelfbouw-pc. Als je een probleemloze computer wilt hebben, koop dan een iMac.

Sinds het 2015 model zit er een Skylake generatie processor in. Waarschijnlijk nog een paar maanden geduld, en er komen nieuwe iMacs met de nieuwste generatie processoren.

Mr Wimpy om 11:59, 23-12-2016

Voor de zekerheid:
Als processor denk ik aan de i5 3.2ghz.
Die i5 is toch een Skylake? Op cnet en everymac staat van wel. De lokale appelboer dacht van niet en de webshop van icentre geeft aan dat het een 5xxx (Broadwell?) is.

http://www.everymac.com/systems/apple/imac/specs/imac-core-i5-3.2-27-inch-aluminum-retina-5k-late-2015-specs.html

Wat MacFrankie (en Everymac) zegt: Skylake.

Ik zou zelf nooit een tweedehands Fusion Drive overnemen van iemand anders. Een harddisk ook niet. Een SSD ook niet. Waarom niet? Heb je al eens nagedacht over de hoeveelheid ergernis die je hebt als een datadrager kapot gaat? Alleen al het vervangen van de hardware is risicovol en lastig en het terugzetten van een backup (als je die hebt en als die compleet is tot op het laatste moment?) is ergerlijk.
Dan koop ik liever nieuw, zeker tegen de huidige lage prijzen.

Of je 2 SSD's in je iMac kan zetten weet ik niet: dan zul je na moeten gaan of je op jouw moederbord een spare SATA aansluiting hebt. Als je die hebt (waarschijnlijk wel, kijk goed bij de juiste filmpjes voor jouw model bij iFixit) is het een kwestie van een SSD inbouwen en ergens wegsteken / wegplakken waar die goed zit, mbv een standaard SATA-kabel (met een uiteinde haaks) en een voedingssplitter. Daarna initialiseren en gebruik nemen.
Ik zou dat echter zelf nooit doen: ik nam gewoon één grotere SSD waar ik alles opzette. En vervolgens een Time Capsule met 1 of 2 externe harddisks (opgeslagen op externe locaties) en een goed backupregime. Dat beschermt voldoende tegen brand, diefstal en encryption malware.  

(Bewerkt door Heintje om 13:36, 29-12-2016)

Een hybride is een harddisk met 8 of 16 GB SSD aan boord én een gespecialiseerde controller om dat te beheren. Een hybride past dan ook in de ruimte van een standaard 2,5" harddisk. Voor het OS is het gewoon een harddisk zoals elke andere. Alleen CCC heeft er een klein probleem mee.

Apple's Fusion drive bestaat uit 2 standaard disks: Een snelle, kleine SSD en een grote, normale harddisk. Het idee is het zelfde, maar het is modulair, je kan dus verschillenden keuzes aanbieden. De controller draait op dat moment onder OSX en niet op de harddisk zelf. Dat maakt dat niet iedere SSD ervoor geschikt is. En dat heeft dan weer te maken met de manier waarop SSD's data wissen. Vermits Apple er geen enkele documentatie voor beschikbaar stelt, kan je 't ook alleen van Apple kopen.

Nadelen van Fusion:

- De recoverability is heel slecht. Als één van de twee disks goed faalt, ben je in principe alles kwijt, net als bij SSD-only.

- Fusion is ook niet geschikt voor audio. Een itunes song spelen lukt natuurlijk wel en ook een gedichtje opnemen met de ingebouwde mic, kan zonder meer. Maar wie denkt er 16 sporen mee op te nemen aan een lage latency, komt van een kale reis thuis. Dat omdat audio software niet kan omgaan met de manier waarop OSX besluit bestanden over de SSD of de HD te verdelen. Ofwel start je DAW met een klein bestand en wordt dat op de SSD geschreven. Maar dat groeit en op een bepaald moment gaat OSX verder op de HD. Resultaat: de latency verandert korstondig van heel klein naar heel groot, om wat later gemiddeld te worden. En dat levert af en toe dropouts in de opname op.

Er zijn ook DIY versies van Fusion in omloop. Die hebben nog meer nadelen.

Wie met zoiets wil spelen, kijkt beter naar ZFS, imho. Maar dat lijkt alleen interessant op de vroegere Mac Pro, want geen enkele andere Mac heeft genoeg plaats voor schijven om ZFS interessant te maken. Of je wacht op het nieuwe schijf formaat van Apple, dat je al kan beta testen onder Sierra.

Misschien was Fusion wel een halfbakken idee tussen het verdwijnen van Apple's ZFS plannen en het uitkomen van Sierra?