Kaag doet het netjes, door haar uitspraken van begin dit jaar was dit het enige wat ze kon doen.
One down, many to go...
Maar ze is niet weg, alleen geen minister meer, dus kan ze alle tijd aan de formatie besteden.
Toen de situatie in Afghanistan zo snel verslechterde waren de voortekenen al zichtbaar. Het vingerwijzen begon onmiddellijk. En terecht natuurlijk, het was slecht traag en onsamenhangend beleid. Logisch dus dat ze de consequenties aanvaardde. Alleen was het
kabinetsbeleid.
Dus was zij de enige die de juiste keuze maakte.

Dit is de manier waarop integere consequente mensen handelen. Staan voor je woorden en ze nakomen. Niet dat slappe gedoe zoals Ank Bijleveld en Mark Rutte tentoonspreiden. Andere afweging, het mocht wat.
Sigrid Kaag is hierdoor alleen maar sterker geworden. “Een hele grote Mevrouw” zei de regeringsleider gisteravond.
Het viel me ineens op dat hij, (Mark Rutte), steeds meer gelijkenis gaat vertonen met Smeagol, (Gollum).
De houding van het lichaam, het hoofd en de wrijvende handen.
De moeite die het hem kost om de rug recht te houden, de serviele glimlach en af en toe de woede-uitbarstingen.
Het is geen fraai gezicht alles bijelkaar.