Volgens de SuperDuper mensen (in je link): "A Even Better Solution: iDefrag (and iPartition)" . Ga dat dus maar eens proberen. En zo is het draadje weer rond.  

Dank je wel voor je snelle reactie.

(als je in Disk Utility je schijf selecteert moet er onderaan bij Partitieschema-indeling 'GUID-partitietabel' staan).

Verder is die 'raad' van SuperDuper! 'A Even Better Solution: iDefrag (and iPartition)' absolute flauwekul, als je de data op een lege schijf overzet is daar geen fragmentatie en is iDefrag dan gebruiken dus volkomen onzin.

Ik begrijp uit de raad van SuperDuper! dat je iDefrag gebruikt in plaats van backuppen naar een externe harde schijf gevolgd door de boel weer terugzetten. De raad komt wat mij betreft uit onverdachte hoek. Maar ik ben een doe-het-zelvende leek en laat me graag adviseren.

Overigens werk ik nog met Leopard. Ik doe deze exercitie ook om, na de backup teruggezet (en hopelijk gedefragmenteerd) te hebben te upgraden naar Snow Leopard.

Leja50 om 9:45, 24-02-2011
Dank. Inmiddels dus harde schijf opnieuw geformatteerd volgens het "GUID Partition Table (GPT). Vervolgens weer een 'backup - all files' gemaakt op een externe harde schijf met SuperDuper!
Maar de iMac start nog steeds niet op van de externe harde schijf als ik de iMac laat herstarten en inmiddels de option toets ingedrukt hou. Herstarten met de externe harde schijf via systeemvoorkeuren - opstartschijf en dan de externe harde schijf kiezen lukt wel.
Nu ben ik in verwarring. Kan ik nu de kopie op de externe harde schijf met 'backup - all files' terugzetten naar mijn iMac. Of deugt er toch iets niet in mijn backup? Had ik moeten backuppen met 'Sandbox shared users and applications'?

"Backup - All files" is goed. Die gebruik ik ook.

Dat je kunt opstarten van de externe schijf als je die kiest in de voorkeuren geeft in ieder geval aan dat je een "bootable clone" hebt gemaakt. Alleen vreemd dat het je niet lukt middels de "Option" toets.

Wat essentieel is dat je SuperDuper draait onder OS X die is opgestart vanaf de andere schijf dan die je wilt aanpassen.

Leja50 om 9:45, 24-02-2011

Maar de iMac start nog steeds niet op van de externe harde schijf als ik de iMac laat herstarten en inmiddels de option toets ingedrukt hou. Herstarten met de externe harde schijf via systeemvoorkeuren - opstartschijf en dan de externe harde schijf kiezen lukt wel.

Heb je er een origineel Apple-toetsenbord aanhangen? De option-toets werkt bij mij ook nooit als ik er een niet-apple toetstenbord aanhang (via een oude ps/2->usb converter), maar prima met het Apple toetsenbord.

Overigens werk ik nog met Leopard. Ik doe deze exercitie ook om, na de backup teruggezet (en hopelijk gedefragmenteerd) te hebben te upgraden naar Snow Leopard.

Heeft geen zin om eerst te defragmenteren en dan te upgraden naar Snow Leopard, tenzij je Snow Leopard als een clean install doet en later via de migratie-assistent al je settings/documenten weer vanaf die backup-schijf terugzet.

Je kunt natuurlijk als je dan toch al een backup hebt, gewoon de upgrade naar 10.6 doen en daarna iDefrag er overheen gooien. Ben je ook weer helemaal bij.

Of je een clean install of een upgrade doet is een kwestie van persoonlijke voorkeur. Mijn installatie is al vanaf OSX 10.0 steeds ge-upgrade naar 10.6 met 1 keer een migratie-assistent om alles vanaf mijn powermac naar MacPro te zetten. Nooit gedoe mee gehad....

Leja50 om 19:14, 22-02-2011
Oké, dan moet ik op stap voor een externe harddisk met Firewire.

Volgens de SuperDuper mensen (in je link): "A Even Better Solution: iDefrag (and iPartition)" . Ga dat dus maar eens proberen. En zo is het draadje weer rond.  

Dank je wel voor je snelle reactie.

Kijk daar is iDefrag weer :D

Maar over jou harddisk, ik kan gewoon booten van USB. Je moet wel een partitie makken met de GUID indeling. Ik heb iDefrag en andere tools op een bootable USB stikje van 8 gig staan, werkt ideaal.

(Heeft iemand daar een oplossing voor? Een progje als ThreadDefrag of zo.
Of is een gratis slimmere manier?)  

Ik begon de thread te lezen, en wat ik tot op heden geleerd heb is dat je de gratis probeerversie van iDefrag heel goed gebruiken kunt om eerst even te checken of het inderdaad aan een gedefragmenteerde schijf zou kunnen liggen als je merkt dat je systeem langzamer wordt.

Doctor Apple om 9:56, 14-09-2010

Na enig experimenteer ben ik tot de conclusie gekomen dat hetgeen hier in het forum wordt geroepen (de schijf te kopiëren naar een extern station om vervolgens terug te kopiëren) volledig juist is: het is een perfecte manier om te defragmenteren. Althans, als je je aan de spelregels houdt. En die zijn:

- Schoon je HDD zo veel mogelijk op: ontdoe het van onnodige (cache) bestanden
- Maak vervolgens een kopie (mag dmv een disk-image) van je HDD
- Herstart van een extern (opstart) volume
- Formatteer de (interne?) HDD
- Mount de diskimage
- Kopieer de gehele inhoud VAN DE GEMOUNTE PARTITIE naar de interne schijf

Laatstgenoemde handeling is wezenlijk anders dan het terugzetten van een diskimage naar de interne schijf: in ons geval wordt op file-niveau de inhoud teruggezet: netjes achter elkaar. Het proces kost iets meer tijd, maar ... de schijf is daarmee volledig gedefragmenteerd.
Goedkoop, gemakkelijk en met CarbonCopyCloner / SuperDuper hulpmiddel super eenvoudig.

Doctor Apple om 11:23, 14-09-2010

Wat wel wezenlijk kan schelen is de wijze waarop je de bestanden terugzet (restore). Disk Images (.dmg) zijn meestal raw disk images (block niveau). Het terugzetten van een diskimage zal de structuur van de disk ook terugzetten. Als de schijf gefragmenteerd was ten tijde van de backup, dan wordt deze ook gefragmenteerd terug gezet.

Dus deze stelling van Doctor Apple is heel belangrijk:
Het terugzetten van een diskimage zal de structuur van de disk ook terugzetten. Als de schijf gefragmenteerd was ten tijde van de backup, dan wordt deze ook gefragmenteerd terug gezet[/i]

Maar dan:

Doctor Apple om 22:58, 16-09-2010
Zo maak ik van mijn notebook wekelijks een FULL system backup op een externe FW800 schijf maar dan via 'SuperDuper' in de vorm van een compressed image. Dat gebeurd semi-automatisch (als de machine aanstaat dan gaat er ergens in het weekeinde het proces zelfstandig lopen).

Bij het terugzetten van een dergelijke image is het dolle pret: 50/60GB gaat in ongeveer 20 tot 30 minuten.

Eens in de zoveel tijd wis ik de interne schijf en zet de backup volledig terug. Dit doe ik in de vorm van 'gemount' image om vervolgens op bestandsniveau alles terug te zetten. Hiermee test ik niet alleen de werking van de backup maar ... als alles succesvol is verlopen heb ik een 100% gedefragmenteerde schijf.

TimeMachine draait enkel voor het incidenteel verwijderde mailbericht of andersoortige 'userdata blues'.

Mvg,
Doctor

@Dokter Apple, of wie dit begrijpt:
Die gemounte image, hoe zet je die terug ZONDER de gefragmenteerde structuur van de disk ook terug te zetten?

Poging op het verschil te snappen.
Doctor Apple schreef: 'via 'SuperDuper' in de vorm van een compressed image...'

In Superduper! is compressie alleen mogelijk met een 'Read Only Disk Image'. Dan kan ik kiezen voor None, Low, Medium of high.
Bij een Read/Write Sparse Image of Bundle staat het keuzevak van Compression Level grijs gedimd. Niets te kiezen dus.
Als ik zo'n Read Only Disk Image dan aanmaak (ik kies compressie medium) straks dan mount en via schijfhulpprogramma naar de zojuist gewiste HD kopiër zet ik de gefragmenteerde structuur van de disk niet terug?

Oh, wacht misschien snap ik het toch nog,
een .dmg bestand, zoiets kan o.a. gemaakt worden met schijfhulprogramma; als ik dat terugzet, zet ik ook de defragmentatie terug...
Welk image type ik ook kies in Superduper! , het is altijd een sparsebundle, en dat zet de defragmentatie niet terug...
oef, nachtelijk inzicht lijkt me. Tog nog graag een bevestigingske van een wijze macfreaker.

(Bewerkt door boni om 2:55, 16-08-2012)

Quote uit dit draadje:

Pieterr om 7:06, 22-06-2012
SuperDuper ondersteunt alleen file-level copy. CCC doet standaard file-level copy, en kan onder bepaalde voorwaarden ook een block-level copy doen. Als je dmv het maken van een kloon je schijf wilt defragmenteren dien je inderdaad een file-level copy te gebruiken ipv een block-level copy.

Als je SuperDuper gebruikt kan het eigenlijk niet mis gaan.

Dus beiden zijn zeer geschikt voor het defragmenteren van je harde schijf.

Pieterr om 6:50, 16-08-2012
Je maakt het je allemaal wel erg moeilijk, boni.  .

Dit is ook wel een heel lang en heel technisch draadje, waaruit ik toentertijd dus onthouden had, om het simpel te houden, dat het terugzetten van een TM backup na het wissen van de gefragmenteerde schijf ok was. Te weten: fragmentatie word sowieso niet mee terug gezet.

Maar nu zit ik al een tijdje met TM perikelen op men Mac mini. Gisteren weer van hetzelfde: 'Time machine kan de oude bestanden niet verwijderen...' (draadje)
Onbegrijpelijk want op men twee ander Mac's gaat dat gewoon goed.

Dus ik vertrouw TM niet op men Mini, maar wil wel de schijf van de mini is wissen daar die dag en nacht film / torrents staat te downloaden.
Dus ging ik een kloon maken als reserve, en dacht ik aan dit draadje terug en waar ik toen niet goed uit verstond wanneer nu wel of niet de defragmentatie onbedoeld mee terug gezet werd door het gebruik van kloon programma's.

Maar nu is het makkelijk te onthouden:  

Pieterr om 6:50, 16-08-2012

Quote uit dit draadje:

Citaat

Pieterr om 7:06, 22-06-2012
SuperDuper ondersteunt alleen file-level copy. CCC doet standaard file-level copy, en kan onder bepaalde voorwaarden ook een block-level copy doen. Als je dmv het maken van een kloon je schijf wilt defragmenteren dien je inderdaad een file-level copy te gebruiken ipv een block-level copy.

Als je SuperDuper gebruikt kan het eigenlijk niet mis gaan.

Nog gewoon even uit nieuwsgierigheid; In dit draadje waar je naar verwijst:

Pieterr om 6:50, 16-08-2012
Quote uit dit draadje

typt @Godfather dat gebruik van Apple's eigen ingebouwde schijfhulpprogramma ook op bestandsniveau kloont in plaats van op block niveau.

Dus met schijfhulpprogramma kan ik (opgestart vanaf een ander medium) een schijfkopie maken van mijn Mac mini.
Die schijfkopie wordt dan een .dmg bestand. Een diskimage dus, waarvoor @Doktor Apple waarschuwt dat die de structuur van de disk ook zal terugzetten. Als de schijf gefragmenteerd was ten tijde van de backup, dan wordt deze ook gefragmenteerd terug gezet.
Maar dat gebeurt niet bij gebruik van Schijfhulprogramma omdat dat eveneens zoals Superduper! enkel file-level ondersteund?

Is het dan enkel CCC, mits aan te zitten tweaken, zoals Macfrankie typt, dat diskimage bestanden aanmaakt die een block-level copy doen, waardoor de fragmentatie ongewenst mee terug gezet word?

Nu, ik gebruik Superduper! wel alvast.
Zo zet ik nooit fragmentatie meer terug. Hoe ik het ook gebruik of instel!

jaco123 om 21:42, 13-09-2010

Wat ik doe:
- Zodra je vrije ruimte te gefragmenteerd raakt, gewoon lekker iDefrag er overheen gooien...

Het is een beetje druk, dus niet altijd tijd om op MacFreak te zitten. Maar, vandaag even een "gaatje geprikt"

Ik zal proberen om uit te leggen wat de meest gebruikte methoden zijn en waarin deze verschillen. Hoofdelijk zijn er drie manieren om een backup te maken op MacOS X.

1) "Ruwe kopie" op bit-niveau, waarbij elk denkbare stand van zaken op het veilig te stellen medium wordt opgeslagen. Directory, partitietabel, disklabel, permissies, bestanden maar ook het fragmentatieniveau alsmede eventuele verwijderde bestanden, waarvan de verwijzing in de inhoudsopgave is verwijderdt, maar waarvan de data nog gewoon op schijf (of partitie) aanwezig is. Een veel gebruikt middel voor een dergelijke kopie in de unix/linux wereld is het command-line programmatje "dd" (volledige naam van dit programmaatje is data description). Om een voorbeeld te geven van hoe dat werkt:

Het probleem is echter dat een "ruwe kopie" niet altijd wenselijk is. Immers, cache-bestanden en andersoortige tijdelijke bestanden zijn helemaal niet belangrijk om mee te nemen. Net zo min als fragmentatie of reeds verwijderde bestanden.

Daar komen we zo meteen op, maar eerst nog de tweede methode:

2) "Volledige Kopie" lijkt veel op de eerstgenoemde methode, maar ... verschilt in zoverre dat het mogelijk is om gaande het process een aantal zaken weg te laten of juist extra mee te nemen. Een voorbeeld hiervan is het maken van een volledige schijf-image van een hardeschijf (inclusief ALLE partities en partitietabellen) via "Schijf Hulp / Disk Utility". Dit programma schrijft, net als in ons eerste voorbeeld, alle data weg naar het bestand. Maar, het bestand bevat behalve de ruwe kopie ook een heleboel extra informatie omtrent de bron. Verder kan dit bestand ook gecomprimeerd of versleuteld zijn. Met de extra informatie kan ook een bepaald deeld van de diskimage worden teruggezet (zoals een (1) partitie uit een hele reeks). Deze methode biedt ruimte voor bewerking, immers, met de aanvullende data is het ook mogelijk om een "ruwe kopie" als het ware samen te stellen. Iets wat met eerst genoemde methode welliswaar kan, maar een zaak is voor de vergevorderde gebruiker en ... verre van gebruiksvriendelijk.

3) "Bestandsniveau". Een kopie op bestandsniveau kan zowel plaatshebben naar een schijfkopie (diskimage) bestand als naar een archief als een zogenoemde "Tape Archive" (tar) of "Zip". Middels deze methode kun je bestandspermissies meenemen, maar verder wordt de hele "context" niet meegenomen. Met context bedoel ik: partitietabel, bootrecords, directorystructuur, etc.

Als je tot doel hebt de defragmentatie weg te werken dan valt de eerste methode af. Immers, je wilt niet een volwaarde, 100% kopie hebben van het origineel. Je wilt immers van de fragmentatie af.

Blijft over: opslagmethode 2 en 3.

Wat kun je dan het beste doen? Wel, er zijn eigenlijk twee wegen die naar precies dezelfde plek leiden: het niet gefragmenteerde Rome :

A) Jij (of het programma dat je daarvoor gebruikt) maakt een diskimage aan, conform optie 2 en sorteert en selecteerd de bestanden die je wilt kopieren. Het eigenlijke proces heeft veel weg van optie 3 (bestandsniveau) maar met het verschil dat er een "schijfkopie" wordt samengesteld van een partitie, waarbij de bestanden netjes achter elkaar worden weggeschreven. In dat geval zal bij het terugzetten van de "ruwe kopie" (block level), mede dankzij de extra informatie opgenomen in het bestand, geen sprake meer zijn van noemenswaardige fragmentatie.

B) Je maakt een schijfkopie aan, waarbij 1 op 1 een kopie wordt gemaakt van de huidige situatie (ruwe kopie). Vervolgens start je op vanaf een andere omgeving (DVD of externe/tweede HDD) waarop je de schijfkopie eerst koppelt (mount) waarop deze verschijnt als een "read only disk image" op je bureaublad. Je formatteerd de doelbewuste schijf en zet vervolgens per bestand (bestandsniveau) de bestanden terug op de doelschijf.

Is er een verschil? In het uiteindelijke resultaat niet echt. Bij optie A heb je te maken met "voorwerk" waarbij je een schijfkopie samensteld welk later zowel op block-niveau als op bestands-niveau teruggezet kan worden. Bij optie maak je eerst een volledige kopie van de omgeving waarna je bij het terugzetten de nodige acties onderneemt om te zorgen dat je teruggezette data niet meer gefragmenteerd op de doelschijf wordt geplaatst.

Dat is het verschil tussen de eerder door mij genoemde manieren.

In het geval van SuperDuper wordt er eerst een diskimage gemaakt (methode 2), waarbij vervolgens het programma in een zekere volgorde de bestanden kopieert naar het doelvolume. Op het moment dat het kopieren is voltooid wordt vervolgens het volume weer "opstartklaar" gemaakt, vervolgens gecomprimeerd en tot slot klaargemaakt voor het snel kunnen terugzetten via Apple Restore of Disk Utility.

Kortom: dit is de methode van veel voorwerk verrichten waarbij het terugzetten zeer snel kan gaan. Door gebruik te maken van compressie kan het terugzetten sneller verlopen, daarnaast kun je op zowel block-niveau als op bestands-niveau de gegevens terugzetten. Een Sparse Image is een bestand dat ten allen tijde bewerkt kan worden (niet schrijfbeveiligd) en waarbij enkel op bestandsniveau teruggezet kan worden.

Het aanmaken van een .DMG via Schijfbeheer/Disk Utility is niet exact hetzelfde als via SuperDuper. SuperDuper voegt nog wat handelingen toe, met als eindproduct een volledig klaar bestand dat direct gebruikt kan worden vanaf de restore partition of MacOS X Installatie USB/DVD.

Carbon Copy Cloner werkt iets anders, er wordt gewerkt met "optie 2" met veel extra informatie over de omgeving, maar ... er wordt een backup op block-niveau gemaakt naar mijn weten. Mogelijk zie ik iets over het hoofd hier over CCC, maar heb geen tijd om de testen. Heb CCC alweer een tijd niet meer gebruikt.

Hoop zo wat meer duidelijkheid geschapen te hebben ...

Doctor Apple om 9:56, 14-09-2010

Na enig experimenteer ben ik tot de conclusie gekomen dat hetgeen hier in het forum wordt geroepen (de schijf te kopiëren naar een extern station om vervolgens terug te kopiëren) volledig juist is: het is een perfecte manier om te defragmenteren. Althans, als je je aan de spelregels houdt. En die zijn:

- Schoon je HDD zo veel mogelijk op: ontdoe het van onnodige (cache) bestanden
- Maak vervolgens een kopie (mag dmv een disk-image) van je HDD
- Herstart van een extern (opstart) volume
- Formatteer de (interne?) HDD
- Mount de diskimage
- Kopieer de gehele inhoud VAN DE GEMOUNTE PARTITIE naar de interne schijf

Laatstgenoemde handeling is wezenlijk anders dan het terugzetten van een diskimage naar de interne schijf: in ons geval wordt op file-niveau de inhoud teruggezet: netjes achter elkaar. Het proces kost iets meer tijd, maar ... de schijf is daarmee volledig gedefragmenteerd.
Goedkoop, gemakkelijk en met CarbonCopyCloner / SuperDuper hulpmiddel super eenvoudig.

Doctor Apple om 11:23, 14-09-2010

Wat wel wezenlijk kan schelen is de wijze waarop je de bestanden terugzet (restore). Disk Images (.dmg) zijn meestal raw disk images (block niveau). Het terugzetten van een diskimage zal de structuur van de disk ook terugzetten. Als de schijf gefragmenteerd was ten tijde van de backup, dan wordt deze ook gefragmenteerd terug gezet.

Dus deze stelling van Doctor Apple is heel belangrijk:
Het terugzetten van een diskimage zal de structuur van de disk ook terugzetten. Als de schijf gefragmenteerd was ten tijde van de backup, dan wordt deze ook gefragmenteerd terug gezet[/i]

Maar dan:

Doctor Apple om 22:58, 16-09-2010
Zo maak ik van mijn notebook wekelijks een FULL system backup op een externe FW800 schijf maar dan via 'SuperDuper' in de vorm van een compressed image. Dat gebeurd semi-automatisch (als de machine aanstaat dan gaat er ergens in het weekeinde het proces zelfstandig lopen).

Bij het terugzetten van een dergelijke image is het dolle pret: 50/60GB gaat in ongeveer 20 tot 30 minuten.

Eens in de zoveel tijd wis ik de interne schijf en zet de backup volledig terug. Dit doe ik in de vorm van 'gemount' image om vervolgens op bestandsniveau alles terug te zetten. Hiermee test ik niet alleen de werking van de backup maar ... als alles succesvol is verlopen heb ik een 100% gedefragmenteerde schijf.

@Dokter Apple, of wie dit begrijpt:
Die gemounte image, hoe zet je die terug ZONDER de gefragmenteerde structuur van de disk ook terug te zetten?

Poging op het verschil te snappen.
Doctor Apple schreef: 'via 'SuperDuper' in de vorm van een compressed image...'

In Superduper! is compressie alleen mogelijk met een 'Read Only Disk Image'. Dan kan ik kiezen voor None, Low, Medium of high.
Bij een Read/Write Sparse Image of Bundle staat het keuzevak van Compression Level grijs gedimd. Niets te kiezen dus.
Als ik zo'n Read Only Disk Image dan aanmaak (ik kies compressie medium) straks dan mount en via schijfhulpprogramma naar de zojuist gewiste HD kopiër zet ik de gefragmenteerde structuur van de disk niet terug?

Oh, wacht misschien snap ik het toch nog,
een .dmg bestand, zoiets kan o.a. gemaakt worden met schijfhulprogramma; als ik dat terugzet, zet ik ook de defragmentatie terug...
Welk image type ik ook kies in Superduper! , het is altijd een sparsebundle, en dat zet de defragmentatie niet terug...
oef, nachtelijk inzicht lijkt me. Tog nog graag een bevestigingske van een wijze macfreaker.

(Bewerkt door boni om 2:55, 16-08-2012)

Met vriendelijke groet,

Doctor

Nu het me duidelijk is hoe een gedefragmenteerde HD best hersteld kan worden (via file-level cloning dus > Superduper! is your friend) was ik nog effe aan het googlen over wanneer block-level cloning dan word gebruikt.
Heel artikel over gevonden voor wie het wil weten:
C:net reviews > Differences between file-level and block-level cloning.

(Bewerkt door boni om 16:02, 16-08-2012)

Een vergelijk met Superduper op een aantal punten waarin dit ook naar voren komt kun je nalezen op http://www.finetunedmac.com/forums/ubbthreads.php?ubb=showflat&Number=17719
Kijk dan met name naar de bijdrage van 'ganbustein' en volgende.

CCC (carbon copy clone) zet die recovery partitie terug, Superduper! niet.
Bij deze laatste moet je dus OS X achteraf nog over de superduper clone installeren.
Bron: Does SD! clone the new Recovery HD partition in Lion?

boni om 19:14, 16-08-2012

Bij deze laatste moet je dus OS X achteraf nog over de superduper clone installeren.