De beperkingen zijn bereik en bandbreedte. Verder verschilt ook de frequentie. 802.11g zit op 2,4 GHz, de frequentie die ook gebruikt wordt door Bluetooth, DECT, magnetron, ... 802.11n zit op 5 GHz; in deze frequentieband zit veel minder consumentenelektronica.
Met type g haal je maximaal 54 Mbps, met WPA2 (moet je echt gebruiken) mag je dat halveren. Dat is onder ideale omstandigheden, veel computers in je netwerk vertragen het, een type b apparaat in je netwerk en het wordt helemaal langzaam.
Met type n haal je een theoretisch maximum van 300 Mbps, maar veel routers zijn gelimiteerd op 160 Mbps (de Linksys router heet dan ook WRT160N). Met WPA2 mag je ook dat halveren.
De maximum snelheid van een g netwerk is 27 Mbps onder ideale omstandigheden, maar er hoeft maar iets te gebeuren, en je haalt de 20 Mbps niet. Een provider kan dan ook nooit 20 Mbps garanderen als hij jouw thuissituatie niet kent. Mijn iMac G4 heeft veel minder bereik als bij ons de magnetron aan staat...
De maximum snelheid van een n netwerk is (veelal) 80 Mbps, genoeg om onder vrijwel alle omstandigheden 20 Mbps te garanderen. Mijn iMac Core 2 Duo heeft er geen last van als de magnetron aan staat, en beide iMac's staan tegenover elkaar.
Wifi routers zijn lokkertjes, maar die dingen kosten tegenwoordig niet veel meer (tenzij het een goede is, bv een Linksys WRT4G). Maar voor dat geld krijg je ook niet veel. Ik heb slechte ervaringen met een Netgear router: mijn iMac G4 had vaak een beperkt bereik, mijn Dell Win XP werk laptop kreeg wel een connectie, maar kreeg geen bit van internet. Al mijn netwerk problemen waren ineens verdwenen toen ik die Netgear router omruilde voor een Apple Airport Extreme router!