In een artikel op de website The Register is te lezen dat Intel, AMD en IBM bezig zijn
met het ontwikkelen van een vloeistofkoeling-systeem voor hun processoren. Vol-
gens deze bedrijven zal de hitteproductie in de toekomst alleen maar toenemen waar-
door er steeds grotere ventilatoren en koelblokken nodig zullen zijn. Denk maar eens
aan de grote heatsinks in de Power Macintosh G5.

De nieuwe processoren zullen een extra laagje bovenop de daadwerkelijke chip krijgen.
In dat laagje zitten honderden microscopisch kleine kanaaltjes waar een vloeistof door-
heen gepompt wordt van- en naar een radiator. Op die manier kan de processor poten-
tieel veel meer warmte afgeven: een conventioneel lucht/water-gekoeld systeem kan
maximaal 250W per cm2 verwerken, terwijl dit nieuwe systeem maar liefst 1000W per
cm2 aankan.

Het artikel vermeldt ook dat Apple al een prototype-systeem heeft gebouwd in samen-
werking met IBM en dat dit nieuwe systeem mogelijk de oplossing zal beteken voor een
PowerBook met een G5 processor. De huidige G5 genereert namelijk teveel warmte voor
een PowerBook, maar met vloeistofkoeling moet de G5 processor in een PowerBook vol-
doende gekoeld kunnen worden zonder dat het moederbord smelt.

Een ander voordeel van deze nieuwe methode is dat het systeem geen bewegende delen
kent, behalve de vloeistof zelf. De pomp maakt namelijk gebruik van elektro-osmose
(het water wordt met behulp van ionen door buisjes tussen een glasplaatje getrokken).
Hierdoor is het koelingssysteem fluisterstil en zeer betrouwbaar.

Wanneer de eerste producten met dit nieuwe koelsysteem op de markt komen is helaas
nog niet bekend.

Ik ben wel benieuwd waar de warmte dan heen gaat, want de vloeistof is enkel een geleider voor de warmte. De warmte wordt weggehaald bij de processor en gaat naar... Laten we hopen niet naar de onderplaat, waar het nu vaak al redelijk warm wordt!

Overigens is koeling van processoren vechten tegen de bierkaai. Ieder systeem om warmte af te voeren (ventilator, vloeistof verplaatsen) kost ook weer energie. Bovendien levert het zelf weer warmte op. Zet maar eens een koelkast open. Wat denk je: wordt de kamer kouder of warmer?

Ziet er toch veelbelovend uit, ik hoop dat het Apple kan helpen in hun strijd om een PowerBook G5.

@ MacDokter: het systeem bevat natuurlijk ook een radiator, anders werkt het natuurlijk niet!  

Heb het er even bijgezet voor de duidelijkheid, thanks.

Mooi. Naast het streven naar de UIM (Ultra Intalligent Machine) is dan dus de USM (Ultra Silent) in ieder gaval geen utopie meer.

Straks krijgen we nog een hele auto-motor in onze Mac. Draait 70000 toeren per minuut…

Intel wou al niet naar 3.6 GHz toe, omdat er anders zoveel lawaai van de ventialtoren afkwam als tich windtunnel G4's.

nou ik geloof dat die PowerBook en Xserve G5 nu toch echt sneller zullen komen.

'k Ben wel effe onder de indruk. Dat zou inderdaad een geweldig staaltje techniek zijn.
Maar een warmte-productie van 1000 watt? Dat is toch heel wat(t).
Stel dat die processor  effectief deze 1000 watt aan warmte gaat produceren, dat wil dus ook zeggen dat die computer meer dan 1000 watt aan electriciteit gaat verbruiken.
Met die warmte-productie kan je een klein kamertje behoorlijk verwarmen in hartje winter.

Heb ik trouwens gemerkt bij de G4/1,42 dual. Ik heb geen verwarming moeten inschakelen. Als mijn mac 24/24 draait, is het behoorlijk warm in mijn computer-kamertje.

Je kutn natruurlijk ooik een heel andere kant opgaan: een materiaal gebruiken in je chips waarbij het niet uitmaakt hoe warm je computer wordt. Lijkt me net wat voor Apple:

Uit Wired magazine: www.wired.com/wired

Diamond, it turns out, is a geek's best friend. Not only is it the hardest substance known, it also has the highest thermal conductivity - tremendous heat can pass through it without causing damage. Today's speedy microprocessors run hot - at upwards of 200 degrees Fahrenheit. In fact, they can't go much faster without failing. Diamond microchips, on the other hand, could handle much higher temperatures, allowing them to run at speeds that would liquefy ordinary silicon. But manufacturers have been loath even to consider using the precious material, because it has never been possible to produce large diamond wafers affordably. With the arrival of Gemesis, the Florida-based company, and Apollo Diamond, in Boston, that is changing. Both startups plan to use the diamond jewelry business to finance their attempt to reshape the semiconducting world.

Een echte oplossing voor de problemen geeft dit natuurlijk niet: processoren verbruiken teveel stroom! En ook al kunnen ze het gaan koelen, dan heb je toch ook een batterij probleem?

Verder snap ik de problemen niet zo, de 1,8 Ghz G5 gebruikt 42 Watt, dat is toch niet achterlijk veel voor gebruik in een notebook?

Diamant verwerkt in je chips.
Dan gaat het niet meer over megaherzen maar over hoeveel karaat die van jouw heeft.

Otto om 8:34, 8-10-2003
Een echte oplossing voor de problemen geeft dit natuurlijk niet: processoren verbruiken teveel stroom! En ook al kunnen ze het gaan koelen, dan heb je toch ook een batterij probleem?

De hoeveelheid stroom is niet het probleem maar het rendement. Alles wat niet effectief gebruikt wordt, wordt omgezet naar warmte. Dit hangt natuurlijk ook wel samen met de energievraag van CPU's.

Dat is wel waar, maar ook uiteindelijk wordt ook alles wat wel effectief wordt gebruikt omgezet naar warmte (wet van behoud van energie), dus is dat niet het enige probleem. Als het rendement van een processor hoger zou zijn dan zou het vermogen lager worden, maar nog steeds zal alle toegevoerde energie uiteindelijk in warmte worden omgezet.

De grootte van de accu wordt alleen bepaald door het energieverbruik maal de tijd die je hem zonder opladen wilt kunnen gebruiken En natuurlijk ook van de energie-inhoud per volumeeenheid van de accu (die gewoon nog te laag is). Of die energie nu efficiënt gebruikt wordt of niet, maakt niet uit. Er is geen maat te bedenken voor het rendement van een microprocessor (µP) want wat is nu de nuttig gebruikte energie? Uiteindelijk wordt alle energie die aan een µP wordt toegevoerd omgezet in warmte. Alleen bij energieomzetters (b.v. een motor, lamp) kan gesproken worden van een rendement.
Men is bezig een brandstofcel te ontwikkelen voor gebruik in laptops en mobieltjes en zo.
Als de energie dan opraakt spuit je er gewoon een beetje waterstof in! Of een schepje kolen erbij.

Een processor is evengoed een energieomzetter. Er wordt energie gebruikt voor het rekenen die wordt omgezet in warmte en er wordt energie toegevoerd die direct vrijkomt als warmte door lekstroompjes. Je kan de warmte die vrijkomt door het rekenen nuttige energie noemen en de warmte die vrijkomt door lekstroompjes onnuttige energie. In dat opzicht is er dus wel degelijk sprake van rendement.

Ik betwijfel verder of die brandstofcel een succes wordt, aangezien ik denk dat mensen hun notebook liever even aan het stopcontact hangen dan dat ze waterstof moeten meenemen.

Praktisch alle vermogen bij een µP zit in het omschakelen van '1' naar '0' en omgekeerd, het echte rekenwerk dus. Dat geldt trouwens ook voor DRAM-geheugen. In sluimertoestand wordt er niet gerekend of bestuurd en is het opgenomen vermogen verwaarloosbaar.
Dat van die waterstof was natuurlijk een geintje, maar het voordeel van brandstof t.o.v. een accu is de veel hogere energiedichtheid. Dat is ook de reden waarom we nog steeds in auto's met die idioot gecompliceerde en smerige verbrandingsmotor rijden (rendement benzinemotor is ca. 30%, elektromotor 90%).
Mochten die dingen ooit op de markt komen dan zul je dus veel langer met een patroon brandstof (waarschijnlijk geen waterstof, maar een vriendelijker stofje) op je PB kunnen spelen of werken dan met een volgeladen accu bij dezelfde afmetingen.