[img=right]http://www.macfreak.org/base/data/news/images/column.gif[/img]'Sex sells' is de leuze van de marketeer, die verkopen belangrijker vindt dan het product zelf. Daar heeft hij natuurlijk (gedeeltelijk) gelijk is. Gedeeltelijk omdat mannen
anders reageren op seksueel getinte advertenties dan vrouwen.
Dat heeft ongetwijfeld te maken met de biologische verschillen tussen de twee bevolkingshelften. Volgens een onderzoek uit 2005 denkt een man ongeveer 150 keer per dag aan seks en een vrouw gemiddeld maar 30 keer.
De autoindustrie heeft dat goed begrepen. Reclame die je op mannen richt moet je dus 'opleuken' met een paar, liefst schaars geklede, dames en je hebt meteen de aandacht.
Bij de computerindustrie ligt dat echter wat anders.
Wil je hier de aandacht dan bereik je dat niet door met schaars geklede dames te gaan pronken want op internet krijgt dat al gauw wat ranzige trekjes.
Nee, op internet bereik je dat door een 'hot' merk te betrekken bij je berichtgeving.
Dat werd op treffende wijze geïllustreerd door Jon Ellch en David Maynor in hun Black Hat presentatie
Hijacking a Macbook in 60 Seconds or Less in 2006.
Daarin claimde zij een MacBook binnen 60 seconden te kunnen hacken door middel van een lek in de WiFi drivers.
Achteraf bleek dat het niet om een lek in de Airport drivers te gaan, maar om een 3rd party WiFi kaart met bijbehorende drivers, die voor de gelegenheid in een MacBook was geprikt.
En omdat de 'heren' dus een MacBook gebruikten en in hun berichtgeving de suggestie wekten dat iedere MacBook te hacken was ging dit bericht als een lopend vuurtje de (internet) wereld rond.
Apple is nu eenmaal hot en genereert dus -als een schaars geklede dame- aandacht.
Destijds waren er maar
weinig publicisten die deze berichten niet voor zoete koek aannamen, maar, zoals het hoort, serieuze journalistiek bedreven.
De meesten echter, papegaaiden keurig na wat ze hoorden en op het webfilmpje te zien kregen.
Wat zou het ook, zelfs als het niet waar zou zijn, het ging over Apple en veiligheid, dus de webhits waren verzekerd en de Google-clicks kassa rinkelde. Het devies was en is: aansluiten bij de hype van het moment.
Dezelfde papegaaienziekte steekt periodiek de kop op. Laatst nog met het gedoe rond de
firewall van Apple. En daarvoor met het zogenaamde
eerste virus.
Dat was wel even lachen: een echt virus voor OSX: het maakte gebruik van een lek in het systeem dat al een half jaar daarvoor door Apple was gedicht. En dan nog moest je handmatig van alles downloaden en opstarten en je wachtwoord ingeven....
Maar de '
serieuze journalistiek' dook er op als een bus toeristen op het Anne Frank huis.
En ik betrap deze 'serieuze journalistiek' er trouwens vaker op dat het liever elkaar en
persberichten overschrijft, dan zelf te onderzoeken wat er nu
echt aan de hand is. Als ze maar het woord 'Apple' in vette letters in de kop van het artikel kwijt kunnen, wordt de inhoud al gauw minder belangrijk.
We zullen moeten leren leven met deze papegaaienziekte en met het gegeven dat een heleboel Google hits nog niet betekent dat een onzinnig onderwerp daarmee ook waar wordt.
Door het 'ijzeren geheugen' van internet zal het overigens wel steeds lastiger worden om de waarheid boven tafel te houden.
Als onze eigen herinnering vervaagt en de eerste twee bladzijden Google hits alleen maar van elkaar gekopieerde sensatie berichten oplevert, krijgen de schrijvers van deze berichten toch nog posthuum het gelijk aan hun zijde.
De waarheid wordt met de tijd ingehaald door een vlucht papegaaien. We nemen ze op dit moment misschien niet al te serieus, maar hun gekwetter zal veel langer nagalmen dan wij ons nu beseffen.
Gast
