iTunes vond ik vanaf de allereerste versie een ramp. ik kan er niet mee werken. toch gebruik ik het, omdat ik geen alternatief heb, zo integraal is dat programma nu.
Ik gebruik mijn ingevoerde muziek uitsluitend als achtergrond shuffle muziek, of gebruik sommige afspeellijsten. Het gedeelte van mijn muziekverzameling dat in iTunes zit is derhalve populaire muziek, en wat jazz. Losse nummers dus, en iTunes als een grote emmer waar alles in zit. Een wel heel postmoderne benadering. Anything goes. Maar klassiek, hele concerten en opera's blijven op hun plastic schijfjes. ITunes kan daar niet mee overweg.
Waarom worden bijvoorbeeld radiostations als "nummer" gezien? waarom krijgen boeken, films en PDF's rubrieken als artiest? En waarom is het niet eenvoudig is om slechts één liedje af te spelen zonder dat de volgende automatisch komt? En waarom is het nu zo moeilijk om eenvoudig in te stellen dat ingevoerde CD's of gekochte muziek altijd in de juiste volgorde moet worden afgespeeld, en graag zonder verandering in pauzes of stille gedeeltes? Ik heb het nu over concerten, opera's en meer van dat serieuze gedoe. Die bestaan uit veel losse gedeeltes, en die moeten bij elkaar blijven zoals de uitvoerder dat op schijf heeft gezet. Punt. iTunes kent alleen 'nummers' (songs). Bij Apple lopen blijkbaar geen muziek loiefhebbers rond, anders had die mogelijkheid wel in iTunes gezeten. Vind ik.
Ik vind dat ik, na begonnen te zijn met OS 6 en met de meeste OS daar
na dagelijks gewerkt te hebben, een beetje inzicht heb in hoe de UI ontwikkelaars bij Apple zich geevolueerd hebben. Ik heb mij altijd heel erg thuis gevoeld in hun visie, veranderingen waren in de meeste gevallen verbeteringen. Maar iTunes is gemaakt door mensen die van muziek geen verstand hebben. Is mijn mening.