Het 'waarom' is feitelijk de motivatie, de intrinsieke drive. Als die motivatie aansluit bij die van een ander, herkend wordt, of sympathiek gevonden wordt, onstaat er vaak een band. Die band kun je gebruiken om bijvoorbeeld computers te verkopen.
Maar hetzelfde geldt ook in het dagelijks leven. Het verschil tussen mensen met echte, doorvoelde motivatie(s) en mensen met oppervlakkige motivatie(s) waarbij vaak slechts in de waan van de dag wordt gehandeld is vaak snel te herkennen. Je zou kunnen zeggen, het verschil tussen (pro-)actief en re-actief leven.
Die pro-actieve en re-actieve zienswijzen zie je ook in het bedrijfsleven uiteraard. Bedrijven die uitsluitend kijken naar waar het meeste geld te halen valt zijn vaak niet interessant en vaak ook zeer onethisch en/of onesthetisch bezig. Simpel voorbeeld: "Als mensen frikandellen willen vreten, dan gaan we die toch voor ze maken? Zo goedkoop mogelijk, en zeer lang houdbaar. Kan mij het schelen dat ze er op termijn ziek van worden, ze stoppen ze toch zelf naar binnen?" Helaas werkt een groot deel van de wereld (nog) zo...
Over het algemeen zal men geneigd zijn sterk gemotiveerde mensen/bedrijven bijzonder te vinden en hen daarin te honoreren. En al helemaal als ze ook nog in ethische en/of esthetische zin bovengemiddeld presteren. Honoreren door het uitspreken van waardering, maar vaak ook door zaken van ze te kopen. Een schilderij van een kunstenaar, wijn van een wijnmaker een auto van Volvo en een computer van Apple.
Gast
