ik heb zojuist de MacOSX 10.2-doos zitten kekvoën, want ik wil de kaft bewaren voor in mijn grote Mac-Herinneringen Bedtijd Boek.
En nu we 't toch over MacOSX hebben:
jaaa, het is dus gebeurd, de Jaguar draait op mijn PoBo.
Eerste reactie: ik vond m'n scherm onder OS9 zo lekker groot en nu onder OSX zo verdomde klein. Alles is zo groot vanwege die enorme ikonen en teksten in alle panelen en balken. Maar ik dwing mezelf de hele week erin te werken (met de vertrouwde Classic plus onontbeerlijke Quickeys vaak ernaast), heb de knoppenbalk met z'n stomme poppenhuis en hartje al verbouwd en zoek me suf naar mijn desktop(s). Technisch vind het allemaal heel robuust en correct, maar je levert qua GUI dus flink wat scherm in (ik pulk ook overal aan de tekst-opties voor font-size en anti-aliasing). En de snelheid is in sommige acties best "lekker", maar in sommige dingen bij mij duidelijk trager (surfen en mail).
Verder vind ik het gebrek aan fatsoenlijke vensterranden of witmarges in die "sheets" niet bijdragen aan het overzicht als er veel dingen over elkaar heen liggen. Het wordt snel een brij van witte flappen met lukraak afgekapte letters. Maar dat is mijn stokpaardje.