[img=right]http://www.macfreak.nl/base/data/news/images/column.gif[/img]Dat we meer en meer van onze privacy aan bedrijven afgeven zullen de meeste van ons wel weten, maar zijn we er ook bewust van hoe ver dat gaat? Een aantal nieuwe ontwikkelingen en onthullingen drukken onze neus in ieder geval wat harder op de feiten.

Zo zei de CEO van Google Eric Schmidt recent dat we tussen het begin van de digitale revolutie en 2003 in totaal 5 exabytes aan informatie hebben verzameld, en diezelfde hoeveelheid komt er nu iedere twee dagen weer bij. En het tempo neemt alleen maar toe.

Er wordt dus heel veel data over ons allemaal verzameld en ironisch genoeg is het natuurlijk datzelfde Google die één van de grootste verzamelaars is. Als je wilt weten hoeveel data Google over jou verzameld dan kan je Google Alarm installeren, maar onderstaand filmpje maakt waarschijnlijk al genoeg duidelijk.




De volgende stap is, ook volgens Eric Schmidt, en die heeft er tenslotte verstand van, dat computers weten wat je zult gaan doen. Want alleen zoeken en vinden is niet genoeg, met de verzamelde data beginnen de systemen al steeds meer suggesties te geven. En volgens Schmidt zou je door die data te combineren met artificiële intelligentie op een gegeven moment ook kunnen voorspellen je daarna gaat doen. In de toekomst denkt de heer Schmidt dan ook dat kinderen als ze volwassen worden hun naam zouden moeten kunnen veranderen, want anders kan je je hele leven achtervolgd worden door wat je in je jeugd op het web hebt gezet.

En als je dacht dat je geheimen hebt op het web dan is het tijd om daar nog een keer over na te denken, want die geheimen worden bewaard en kunnen in de V.S. altijd in de handen van de overheid komen.



Toegegeven, daar moet je waarschijnlijk heel wat voor op je kerfstok hebben, maar het idee lijkt op zijn minst niet zo prettig.


Toen George Orwell het boek 1984 en Aldous Huxley Brave New World schreven, was het spookbeeld nog dat de overheid op gegeven moment onze levens zou gaan bepalen. Maar zelfs deze schrijvers hadden niet gedacht dat dat helemaal niet nodig zou zijn en dat we onszelf gewoon over zouden geven aan commerciële bedrijven.

En voordat iedereen denkt dat ik alleen Google in het verdomhoekje zet; Facebook, de site waarvan de voorwaarden langer zijn dan de grondwet van de V.S., die allerlei privégegevens doorgeeft en waarvan de oprichter de gebruikers ook maar idioten vindt, komt met een update voor het iOS waarmee ze ook kunnen zien waar je bent. Je kan je afvragen of dat zo'n goed idee is.

En als de bedrijven die al die data verzamelen zelf beginnen ons te waarschuwen voor de toekomst, dan begin je je onwillekeurig af te vragen of we wel zo blij moeten zijn dat die bedrijven ons steeds meer features bieden.

Ik geloof eerlijk gezegd  niet zo dat onze privacy minder is als, pak 'm beet 50 jaar geleden. Het grote verschil zit er volgens mij in dat we ons er nauwelijks van bewust zijn dat al onze gegevens, zoekopdrachten e.d. bewaard worden. 50 jaar geleden wist je dat als je wat uitvroot, de wijkagent of veldwachter eerder bij je ouders thuis was als jij kon rennen. Nu voeren we allerlei informatie in, en als we googlen op onze naam, staan we versteld van de informatie die we terugkrijgen...

Ik geloof dat er wel degelijk een verschil is met pakweg 50 jaar geleden.

We zien nu steeds vaker dat persoonlijke informatie in handen komt van commerciële bedrijven (in plaats van overheidsdiensten). Nu ben ik persoonlijk niet zo gediend van spam maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die gebaat zijn met de aanbiedingen van namaak Rolex horloges en generieke Viagra: waarschijnlijk kunnen zij haast niet wachten tot Google en Facebook hun persoonlijke informatie beschikbaar gaan stellen aan firma's die ook andere prachtige artikelen aan kunnen bieden.

Alle mensen die altijd maar brullen 'dat zij niets te verbergen hebben' moeten er maar eens goed over na gaan denken of dit de toekomst is die hen voor ogen staat: een overvolle inbox met troep.

@zen: die wijkagent of veldwachter kon toen echter niet zien wat jij thuis uitvrat en dat kan nu wel, althans als je aan het internet gekoppeld zit. Bepaalde dingen, privé-zaken, kunnen nu veel makkelijker openbaar worden, al dan niet met je eigen toestemming.

En daarom is en blijft het advies: Zet zo min mogelijk persoonlijke informatie van je
op het internet,gebruik zoveel mogelijke openbare netwerken of netwerken van
anderen als je bepaalde sites wilt bezoeken,doe zo min mogelijk aan filesharing
met vreemden ( dus timmer je computer helemaal dicht) en doe niet mee met
hypes die men sociale netwerken toebedeelt. Ik heb het dan over Hyves,Facebook,
of Twitter (tenzij je de mensen ook echt persoonlijk kent) want uiteindelijk wegen
persoonlijke contacten (ontmoetingen e.d.)toch zwaarder dan dit soort netwerken.

Het draait, zoals met zoveel dingen in het leven, allemaal om (vrije) keuzes. Je hebt als brave burger de keuzevrijheid om wel- of niet- gegevens op het internet achter te laten (of het internet wel of niet te gebruiken, for that matter). We dumpen vandaag de dag allemaal data over onszelf (plaatjes, persoonsgegevens en al wat meer) op de vele sociale netwerksites, blogs en fora. En ja, Google verzamelt dat natuurlijk omdat Google als doel heeft het opzoeken van informatie op het internet. En gratis diensten zoals FaceBook, Hyves, Google, etc. verdienen hun geld met advertenties (geen advertentieinkomsten, geen dienst) en dus worden die gegevens ook op een slimme wijze gebruikt (zonder de privacy aan te tasten, want dat is nog steeds een gerucht dat nog niet bewezen is) om advertenties aan te bieden aan de hand van waar jij op zoekt.

Als je zo'n probleem hebt met die privacy, doe dan niet zo actief mee om alles maar achter je reet te laten slingeren op dat internet. En als je zo bang bent voor wat Google doet, gebruik dan andere zoekmachines die deze informatie niet opslaan. Er zijn er genoeg te vinden.

Voor de paranoïde types onder ons, ofwel die lui die al beginnen te gillen als een browser een cookie opslaat, zet in je browser zaken uit als Cookies, Javascript support, surf altijd via een anonieme proxy server of beter nog (voor de echt ernstige paranoïde typetjes onder ons) blijf helemaal maar weg van het internet. Dan kunnen ze überhaupt niets van je vinden.

Ik ben er een groot voorstander van dat onze privacy beschermd moet worden, maar primair ben je zelf voor verantwoordelijk voor wat je doet natuurlijk. Dus niet met een hamer bewust op je duim slaan en dan gaan klagen bij de fabrikant van de hamer omdat je een gebroken duim hebt. Snappie?!

Die Google Alarm tool gilt zich al helemaal suf als er een cookie opgeslagen wordt (wat nodig is om iets van interactie tussen server en client te kunnen bewerkstelligen (inlognamen, wat heb je voor het laatst gelezen, etc.). Dit is dus echt een voorbeeld van een tooltje dat nutteloos is en alleen maar dingen meet die door praktisch ALLE websites worden gedaan. Maar we noemen het dan wel Google Alert.

Het wordt allemaal wat overtrokken, ietwat te sterk naar mijn smaak. Laten we alsjeblieft blijven relativeren en niet zomaar alles geloven wat er geschreven en beweert wordt. Laten we ook vooral de logische kant blijven inzien van het hoe en waarom data verzamelt wordt, en wat al die data over jou als persoon in vlees en bloed zegt (zolang je alleen maar zoekt). Helemaal niets namelijk. Jammer dat MacFreak (toch van oudsher een objectieve site) dit soort berichten ook klakkeloos overneemt.

Inderdaad geen leuk vooruitzicht. Nog zo'n weetje dat niet bekend is bij vele mensen. De iPhone maakt een screenshot van sommige applicaties die je open had en bewaart die ergens in een obscuur uithoekje van zijn geheugen, zonder dat je het weet.

iPhones store more information than users may realize, and some of it could be used against them if they're ever charged with a crime.
Law enforcement officials have long used phone records and, more recently, e-mails and text messages to help solve crimes. Now a field of forensic study is emerging that deals with iPhones specifically, targeting GPS data, browser history and other potentially incriminating information.
"Very, very few people have any idea how to actually remove data from their phone," says Sam Brothers, a cellphone forensic researcher with the U.S. Customs and Border Protection who teaches investigators how to retrieve iPhone data.

http://www.law.uh.edu/news/faculty-news/summer2010/0708Gershowitz.pdf

Sorry Big Al, maar ik ga niet met je akkoord.

De vrije keuze die je hebt wordt in vele gevallen onderdrukt door factoren zoals computer-analfabetisme in combinatie met groepsdruk. Vele mensen weten gewoon niet wat ze allemaal op het net achterlaten en worden door gehypte sociale druk gepushed om zoveel mogelijk info "vrijwillig" af te staan.

Het is allemaal makkelijk gezegd voor mensen die met computers en later ook het internet zijn opgegroeid, maar je moest eens weten hoeveel mensen niet weten waar ze mee bezig zijn.

Heel sterk argument KrizZaY!

Even de soorten angst die men heeft indelen:

1. Angst voor vergissingen.

De spookbeelden die men kan hebben over "wat als een Jack Bauer-achtig type een tikfout maakt en jou onterecht als verdachte uit het web plukt, opzoekt en aanpakt, terwijl je niks gedaan hebt" zijn natuurlijk gegrond, maar kunnen zich altijd en overal voordoen - ook zonder Internet.

2. Angst om voor schut te staan.

Het 'bekeken' gevoel dat men heeft omdat partijen al je digitale bewegingen monitoren, is natuurlijk ook terecht, maar is dat werkelijk zo eng ? Dacht je dat je de enige bent die websites met fijne vleeswaren bekijkt ? Degenen die dit monitoren zien iedereen, iedere dag, dingen doen die we allemaal liever niet aan de grote klok zouden willen hangen. Die massa biedt eigenlijk ook weer een vorm van anonimiteit.

Ik sprak een keer met een bewaker in de controle-kamer van een middelgroot treinstation en die zei "meneer, u wilt niet weten hoeveel mensen je iedere dag aan beha-bandjes ziet sjorren, hun klokkenspel ziet herschikken en in hun neus ziet peuteren. En je wil al helemaal niet weten waar ze die inhoud van hun neus laten... Niks menselijks is u vreemd. Maar wij letten op onverwachte bewegingen zoals mensen die zich plots omdraaien of mensen die lang op een ongewone plek blijven staan. En als we dan geen verklaring ervoor kunnen vinden is dat verdacht gedrag."

3. Angst voor malafide acties.

Een ouderwetse postbode kon vroeger ook alle ansichtkaarten lezen of zien bij wie de brievenbus uitpuilt en zo nagaan wie op vakantie was. Dus laten we de brievenbus leeg halen en hangen we ons adreslabel alleen vanaf de incheckbalie tot aan de bagageband aan de koffers. Maar als malafiden ècht erop uit zijn, dan komen ze er toch wel achter waar ze hun slag kunnen slaan.

5. Angst voor overheidscontrole.

Tja, stel je voor dat de overheid meteen kan zien wie een reisje naar de Bahama's boekt, terwijl je eigenlijk een uitkering hebt. Of dat ze kunnen nagaan dat je bepaalde websites hebt bekeken, vaak emails hebt gestuurd aan een voormalige TBS-er en dan opeens solliciteert bij een ministerie. Eigenlijk vind ik het prima dat instanties dergelijke verbanden proberen te leggen en daar conclusies uit trekken.

4. Angst voor commerciële aanwending.

Vroeger liep je een boekhandel binnen, dan kwam er (als het niet druk was) een verkoper op je af, die kende jou wellicht niet, dus moest je vertellen wat je leuk vond en dan begon zo'n type maar wat aan te prijzen. Tegenwoordig weten de Amazon-servers precies wat je leuk zult vinden en ze hebben vaak nog gelijk ook. Is dat "verkeerd" ? Wapper dan ook niet meer met je Bonuskaart bij de AH.


Eigenlijk ben ik nog het meeste bang dat spontaniteit en serendipiteit verloren kunnen gaan, zowel bij de aanbieder als de consument van informatie. Het "toevallig een boeiend tv-programma zien" of "zomaar dat boek gewoon kopen en lezen, omdat de kaft leuk is", dat zou wel eens kunnen verdwijnen. Maar van de andere kant, als mijn profiel steeds beter bekend en benut wordt, zou ik de hele dag boeiende dingen aangeraden kunnen krijgen. Dat zou mij veel tijd en teleurstellingen kunnen besparen.

Peter Villevoye om 10:24, 19-08-2010
Even de soorten angst die men heeft indelen:

1. Angst voor vergissingen.

Daarom is voorkomen beter dan genezenof later
met de gevolgen ervan te worden geconfronteerd.

2. Angst om voor schut te staan.

Als mens heb je het recht om in alle anonimiteit dat
te doen wat jij anoniem wilt doen en pottenkijkers
heb je daar niet bij nodig.
Zou jij het leuk vinden dat bij elk gesprek wat jij had,
waar dan ook, men kon meeluisteren en horen wat jij
te vertellen hebt? Alsjeblieft niet.

5. Angst voor overheidscontrole.

De overheidscontrole is al veel te ver gegaan na 9-11 en
ik heb het dan niet over controles op vliegvelden e.d. maar
het feit dat er sowieso een reden kan worden verzonnen
desnoods om iemand als verdacht aan te merken terwijl onze
bestaande wetgeving al voldoende houvast biedt inzake het
aanhouden van verdachte personen.

We worden al dagelijks teveel gecontroleerd d.m.v allerlei
camera's in straten en d.m.v.onze bank of pin transacties en
het vervelende is dat daardoor je als burger steeds meer 'bekeken'
voelt terwijl je er niet op zit te wachten.

Daardoor ga je dus alternatieve methodes ontwikkelen om zo min
mogelijk te worden bekeken door de overheid.

4. Angst voor commerciële aanwending.

Ik vind het vervelend als een winkel al weet wat ik wil hebben want
dat is hetzelfde als dat mensen zeggen dat sociale netwerken je zoveel
dichter bij elkaar brengt.
Alles heeft een addertje,en het soort winkel ook omdat de volgende stap
is dat je helemaal door hun kan worden aangestuurd inzake aankopen
op langer termijn en daar heb ik geen zin in.

Ik wil zelf kunnen bepalen hoe en wanneer ik iets koop of nodig heb en
ik wil niet dat een winkel dat voor mij bepaalt. AH is bijvoorbeeld daar
een goed voorbeeld van.

1 van de meest markante opmerkingen die ik laatst hoorde was dat
iemand zei op een vraag van iemand wat hij ging eten: Nou.. even
kijken wat AH als tip geeft Dat lijkt misschien wel allemaal leuk en
aardig maar je kan als mens zelf toch wel een beetje nadenken i.p.v
dat er voor jouw wordt gedacht? We zijn toch geen robots waar wij
alleen maar inspelen op hetgeen ons wordt voorgeschoteld?

Eigenlijk ben ik nog het meeste bang dat spontaniteit en serendipiteit
verloren kunnen gaan, zowel bij de aanbieder als de consument van
informatie. Het "toevallig een boeiend tv-programma zien" of "zomaar
dat boek gewoon kopen en lezen, omdat de kaft leuk is", dat zou wel
eens kunnen verdwijnen.

Gezien de steeds maar veranderde maatschappij heb ik die vrees al
tijden en daardoor ontwikkel ik steeds meer een aversie tegen bepaalde
zaken en een eigen manier van leven.

Maar van de andere kant, als mijn profiel steeds beter bekend en benut
wordt, zou ik de hele dag boeiende dingen aangeraden kunnen krijgen.
Dat zou mij veel tijd en teleurstellingen kunnen besparen.

he, jammer dat je toch bezwijkt met dit argument wan zojuist dacht ik
dat we op dezelde lijn zaten gezien je vorige reactie.

Ik denk dat mensheid altijd wel in staat zal zijn om te laveren tussen angst vs. vertrouwen, discretie vs. exhibitionisme, spontaniteit vs. voorgekauwde consumptie gedrag. Maar dat laveren is het gemiddelde van ons als totale maatschappij. Jouw en mijn mening (en ook die van meneer Schmidt) mogen daarin meetellen, elkaar beïnvloeden of misschien zelfs over een streep trekken. Want er is altijd plaats genoeg voor verschillen van mening, zeker in deze kwestie.

Ik volg dit soort discussies al een decennium of twee, en ik zie technologie alleen maar voortschrijden en mensen er steeds handiger en slimmer gebruik van maken. De trend is dus dat je de vernieuwingen niet tegenhoudt, hooguit reactief (niet pro-actief) erop kan toezien dat excessen worden ingedamd. Voorkomen is beter dan genezen, maar alleen als je weet of een fenomeen kwaadschiks of goedschiks uitpakt.

(Bewerkt door Peter Villevoye om 11:22, 19-08-2010)

Dit is nu al een paar keer naar voren gekomen in nieuwsberichten. Misschien kan MacFreak een artikel plaatsen met hoe we het zo veel mogelijk kunnen beperken.

Ik snap dat we zo min mogelijk persoonlijke info op internet moeten zetten, maar hoe kan google informatie halen alleen al op het moment dat we een site bezoeken? (zie filmpje) Is Google dan ook gelijk onbetrouwbaar? Moet ik m'n email-account al opheffen bij gmail? Moet ik m'n hyves verwijderen en facebook e.d. Dit zijn wel dingen die ik graag zou willen weten en hoe serieus het eigenlijk is..

Het roept allemaal nogal vragen bij me op, want het laatste wat ik zou willen is dat bedrijven zoveel  informatie hebben dat ze kunnen voorspellen wat ik ga doen..dat gaat me een beetje te ver.

Ik denk dat er meer mensen zijn die graag zoveel mogelijk willen voorkomen dat bedrijven teveel informatie over je krijgen.

Het bedrijf dat de website die je bezoekt exploiteert, heeft misschien een AdWord- of andersoortige toepassing in de website zitten, die contact legt met Google voor het via hun servers aanleveren van de advertentie of het bijhouden van een teller. Dat wil dat bedrijf - jij misschien niet, maar jij wil wel die website bekijken en dat bedrijf kan ook niet van de lucht bestaan en wil weten wie hun website bekijkt.

Wat noteert Google: datum en tijd, IP-nummer wellicht, en eventueel de website waar je vandaan kwam. Àls ze aan data-mining willen gaan doen en meneer Schmidt jou gaat 'screenen', dan kan hij a.h.v. je IP-nummer cross-referenties gaan maken en zo weten dat je af en toe je familie mailt (met gmail), je hebt aangemeld voor de gratis gele Zeeman-shorts (cool) en af en toe eens rondneust op De Telegraaf (dáár gaat je imago pas echt mee omlaag...)

(Bewerkt door Peter Villevoye om 11:40, 19-08-2010)

Peter Villevoye om 11:19, 19-08-2010
Ik denk dat mensheid altijd wel in staat zal zijn om te laveren tussen angst vs. vertrouwen, discretie vs. exhibitionisme, spontaniteit vs. voorgekauwde consumptie gedrag. Maar dat laveren is het gemiddelde van ons als totale maatschappij. Jouw en mijn mening (en ook die van meneer Schmidt) mogen daarin meetellen, elkaar beïnvloeden of misschien zelfs over een streep trekken. Want er is altijd plaats genoeg voor verschillen van mening, zeker in deze kwestie.

Beetje naïef om te denken dat we als 'mensheid' te beschouwen zijn als een democratisch geheel, waarin het mogelijk is elkaar te beïnvloeden en te corrigeren of zelfs een streep te trekken. Er zijn genoeg voorbeelden uit verleden en heden waar dat niet (meer) mogelijk was of is. Wat is het soms nog het verschil tussen vertrouwen of blind vertrouwen. Beïnvloeden dan wel indoctrineren.
Als het klimaat eenmaal rijp daarvoor is, is het een koud kunstje individuen dan wel groepen een wel heel vervelende rekening te presenteren. Wanneer we in dat klimaat terecht komen, kunnen we of willen we niet niet altijd weten. Er zijn genoeg halve garen die broeden op een dergelijke klimaatomslag.

Het probleem is juist vaak dat een bedrijf vaak géén gelijk heeft met betrekking tot de keuzes die ik maak gerelateerd aan producten waar ik 'dan ook wel interesse' in zou hebben.

In mijn favoriete boekwinkel krijg ik alleen suggesties voor andere boeken als ik daar om vraag, anders zou het mijn favoriete boekwinkel niet zijn. Ook na een jarenlange relatie met deze zaak komt men niet uit zichzelf met een boek naar mij toe aangezien ze weten dat ik daar geen prijs op stel.

Dat de technologie een bepaalde ontwikkeling mogelijk maakt en dat er mensen zijn die daar handig gebruik van kunnen maken is allemaal best begrijpelijk, maar het blijft belangrijk deze mogelijkheden in kaart te brengen en dan 'aan het volk' voor te leggen in hoeverre dit wenselijk is.

We zitten op dit moment nog steeds in een crisis, veroorzaakt door de ontwikkeling van nieuwe financiële producten waar de wenselijkheid in ieder geval achteraf toch zeer betwijfeld mag worden.
Juist op een gebied waarop de ontwikkelingen zo snel gaan als op internet is er behoefte aan reflectie, vooral omdat er een grote groep zich er totaal niet van bewust is wat er plaatsvindt.

Ik heb ook al een jarenlange relatie met mijn boekhandel, Amazon ! Ze geven mij prima en uiterst verleidelijke tips en adviezen, dus wat dat betreft kán het ook goed gaan...

Welnee, want je vraagt je kennelijk niet af welke boekjes je nu allemaal gemist hebt doordat je alleen op de adviezen van Amazon bent ingegaan. Je gaf eerder zelf al aan dat dit de doodsteek kan zijn voor zoiets als serendipiteit. Daar ben ik helemaal mee eens. Juist het toeval kan ervoor zorgen dat je plots geïnteresseerd bent in iets heel anders.

Daarnaast kan ik vandaag alles dat te maken heeft met UFO's en graancirkels interessant vinden, maar zie ik morgen in dat dit allemaal onzin is en wil ik er niets meer van weten. Ook mijn smaak en interesses veranderen in de loop der tijden (soms zelfs met de andere dag). Is deze wispelturigheid niet juist mensen eigen?

Wanneer ik vanuit een commerciële insteek beknot wordt in mijn menselijkheid denk ik dat men qua technologie toch nog behoorlijk tekort schiet. Ik heb dan ook geen enkele behoefte noch respect voor het 'gissen' naar mijn interesses. Ik zeg: opzouten!

tegen een vriend van me, die enorm bezig is met privacy bescherming, zeg ik altijd: "is dat dan zo erg dat iedereen weet wat je doet?"

Ja: het is zo erg als iedereen weet wat je doet.

Stel: ik ben onderzoek aan het doen naar de huidige stand van zaken in de ultrarechtse politiek en ik bezoek websites van deze organisaties. Is het dan niet mogelijk dat een instantie die louter op mijn surfgedrag afgaat denkt dat ik een nazi ben en in kringen verkeer die zich onledig houden met het plannen van een gewelddadige coup?

...ik ben wel eens aan het zoeken geweest naar een oud programma om websites mee te maken gebaseerd op Netscape Navigator. Bij mijn eerste pogingen om VNU te vinden kwam ik toch echt op de website van de Nederlandse Volks Unie (slecht ontwerp trouwens).

Het hoeft dus echt niet alleen om persoonlijke zaken te gaan die je liever niet in het daglicht voor iedereen zichtbaar wil hebben.

Dus jij dacht dat als je die websites bezoekt, dat je dan meteen door instanties achter slot en grendel wordt gezet ? Wat heb jij weinig vertrouwen in het rechtssysteem... Tuurlijk, het kan op zijn minst verdacht worden gevonden, maar àls men een vlaggetje bij jouw naam zet en àls men bovendien actie onderneemt, dan kan jij er toch een goede verklaring voor geven ? En dan is de kous af.

Wat een zwart/wit-gedachten allemaal... Ook m.b.t. zo'n commerciële toepassing: alsof winkels zoals iTunes Music Store en Amazon er ook niet voor open staan om gewoon lekker te kijken wat ze in de virtuele aanbieding hebben. En vergeet niet: tijdens het zappen kom je per toeval iets leuks tegen, omdat het programma waar je naar keek kennelijk niet leuk was.

(Bewerkt door Peter Villevoye om 22:54, 19-08-2010)

Ach, ik chargeer en ik ben inderdaad een beetje zwart/wit.
Zo zap ik eigenlijk nooit: ik kijk zelfs helemaal geen TV meer aangezien ik er een hekel aan heb dat een programma constant wordt onderbroken door reclame. Geen probleem.

Wat ik echter wel meen is dat er te weinig wordt nagedacht over de problemen die privacy op het internet met zich mee brengen en dat ik blij zou zijn als daar meer duidelijkheid over is. Die duidelijkheid ontbreekt nu grotendeels en er is weinig discussie over.

We maken ons wel boos over zaken als DRM (dankzij de iTunes store vrijwel geheel verdwenen: de insluiting van mijn emailadres in een muziekbestand of programma vergelijk ik zelf altijd met een exlibris die ik vroeger in mijn boeken plakte), kankeren op een bedrijf als dat ons moeilijk maakt om een apparaat te ontsluiten voor niet goedgekeurde software (en nee: ik heb geen jailbreak op mijn iPod en zou niet weten waarom ik dat wel zou willen), liepen te juichen toen er een boete voor Microsoft kwam in het vorige decennium wegens 'machtsmisbruik', maar zijn totaal niet geïnteresseerd in dit soort zaken.

Ik heb vertrouwen in het Nederlandse rechtssysteem als een controlerende macht die eventuele excessen met betrekking tot de schending van de privacy kan corrigeren, maar het rechtssysteem kan en mag daar geen regels voor opstellen. Dat is de zaak van de politiek: aangezien wij in een democratie leven hebben wij de plicht om over dit soort vragen na te denken en daar een mening over te vormen.

Als je denkt dat het allemaal mee valt (en ach: ik vind het allemaal wel meevallen) probeer dan te bedenken welke drempel er voor jou persoonlijk overschreden zou moeten worden: waar de grens moet precies moet liggen. En ga dan eens met een volksvertegenwoordiger praten...

(Bewerkt door Eelco om 8:52, 20-08-2010)