Een magazine draait nu om de gelegenheid van een redactie
en een uitgeverij, om naar een uitgave toe te werken die ook
als één bundel samenhangende onderwerpen wordt geboden.
Simpelweg, vanwege de fysieke (on)mogelijkheid om vanuit
een stuk informatie makkelijk naar andere te gaan springen.
Je kan in een papieren uitgave niet een artikel over iets lezen
en dan denken "goh, ik zou hier iets meer over willen weten".
De meeste digitale publicaties lijken nu nog teveel op papier
en gaan weinig verder dan wat men ooit met CD-ROMs deed:
dezelfde soort/massa informatie hooguit anders presenteren
(andere rangschikking, wat opschmuck door animatie).
Ik denk dat de meeste digitale publicaties eerder het concept
van websites zullen volgen, maar er dan op kunnen rekenen
dat lezers geduldiger/relaxter zijn (tune-out) i.p.v. de actieve
houding (tune-in) die men vaak heeft bij een portie surfen.
Omdat we nu eindelijk over een compact scherm beschikken,
dat informatie eindelijk lòs van de 'gewone computers' toont,
denk ik dat we sneller geneigd zijn dit aandachtiger te lezen.
Maar zodra we associaties (willen) leggen, kan dat nu wèl !
Een uitgever kan razendsnel 'custom' uitgaven samenstellen,
gebaseerd op jouw wensen, en niet een papieren bundeling.
Hergebruik van goeie informatie ligt meer voor de hand.
Websites toonden ca. 15 jaren voornamelijk vluchtige info,
snelle hapklare brokken, verwijzingen naar andere brokken.
Voor 'verdieping' namen we nog steeds een boek of blad.
Dat gaat drastisch veranderen !
Daarnaast doet een iPad ook gewoon alles wat we al deden
op computers en websites: hap-snap, tune-in, web-zappen.
Gast
