Er is wel een patroon te herkennen, of beter: mogelijk kenmerken. Want een patroon zien in dingen die níet gebeuren, is natuurlijk een beetje kolder. Maar ik zie de volgende kenmerken terugkeren:
- het kan beslist geen enorm grote toko zijn;
- het zal geen bedrijf "in nood" of neergang zijn;
- het heeft geen publiekelijk bekende concurrenten;
- men verwacht geen "Exodus" van cruciaal personeel;
- de cultuur en sfeer moeten passen bij die van Apple;
- Apple moet vrijelijk kunnen omgaan met hun inkoop.
Ik kan me daarom ook niet voorstellen dat partijen zoals Adobe, Sony of Disney passen of aansluiten bij een bedrijf zoals Apple. Die hebben zóveel eigen cultuur, personeel, historische contacten en lopende contracten, die kan je niet zomaar als een boom uit de grond rukken en in je eigen tuin planten. Bedrijven zoals Sony en Adobe hebben ook 'takken' die niks met Apple's korte en lange termijn plannen te maken hebben. Wat moet Apple met een 'legacy' van duizenden Sony-producten (want die moet je nog lange tijd wel blijven supporten) ? Wat moet Apple met Adobe's talloze vage partners en dochters in de kantoorbranche ? En een bedrijf als Disney neem je ook niet zomaar even over, want onder hun intensieve contacten zitten vast veel bedrijven die Apple als concurrent beschouwen.
Ik zou het wel prettig vinden als bijv. Adobe en Apple elkaar weer eens wat meer opzochten om samen tot mooiere en sterkere software voor designers en creatieven te komen. Adobe laat zich op dat terrein naar mijn gevoel teveel door boekhouders, marketing-managers en bestaande gebruikers leiden, i.p.v. door nieuwe visies te ontwikkelen voor nieuwe media.
Apple heeft geen megalomane neigingen zijn zijn gewoon door hun successen groot geworden. Maar qua beleid en principes is het eigenlijk nog steeds dezelfde Apple van 30 en 10 jaar geleden. Daar ga je geen hele grote dosis 'vreemd bloed' in spuiten.