Etnische Profilering en Schijnveiligheid ... Apple vs Google, of eigenlijk: Safari vs. Chrome
Apple staat bekend om zijn overtuigende advertenties die vaak inspelen op emoties en culturele nuances. De recente campagne waarin Safari wordt gepromoot ten koste van Chrome roept echter vragen op over de ethische implicaties en de werkelijke veiligheid van hun producten. Laten we deze campagne nader analyseren en de bedenkelijke aspecten blootleggen.
Muzikale Symboliek en Culturele Toespelingen
Een opvallend element in de campagne is de keuze van muziek. De fluitist Björn J:son Lindh’s stuk, "Billathi Askara", lijkt een duidelijke knipoog naar het Midden-Oosten en delen van Azië. Op 1 minuut en 4 seconden in de video horen we een gil die overgaat in de fluit, wat verwijst naar de Zaghrouta, een modulerende schreeuw uit het Midden-Oosten. Deze subtiele verwijzingen kunnen worden gezien als etnische profilering, waarbij specifieke culturele elementen worden gebruikt om een bepaald gevoel of associatie op te roepen.
T-Mobile’s Privacyproblemen
De advertentie eindigt met een verwijzing naar T-Mobile, een bedrijf dat recentelijk in opspraak is gekomen vanwege privacyproblemen. Dit roept vragen op over de betrouwbaarheid van de partners die Apple kiest, vooral gezien de privacyclaims die Apple zelf maakt. Meer informatie hierover kun je vinden in artikelen van
Phone Arena en
The Register.
Apple’s Omstreden Praktijken in China
Apple is geen vreemde als het aankomt op controverses, vooral niet als het gaat om hun operaties in China. In 2021 opende Apple een datacenter in Guiyang, dat gebruikt wordt door Chinese iPhone-gebruikers. Onder druk van de Chinese overheid heeft Apple de versleutelingsmechanismen aangepast aan de vereisten van de overheid. Dit datacenter is volledig in handen van Chinese overheid die fysieke toegang heeft tot de servers. Bovendien is AirDrop in China beperkt en zijn in 2017 diverse VPN-apps verwijderd uit de Chinese App Store. Deze acties laten zien hoe Apple zich buigt voor autoritaire regimes om toegang tot de markt te behouden. Er zijn overigens nog veel meer aanwijzingen, ook buiten China. Brazilië bijvoorbeeld.
Veiligheidsbezwaren en de Werkelijkheid
Apple’s veiligheidsclaims zijn niet ongegrond. Maar, Safari, heeft in het verleden problemen gehad met trackers, zoals gerapporteerd door
Cybersecurity News. Daarnaast was DNS over HTTPS niet standaard beschikbaar in Safari, terwijl Chrome deze optie wel biedt. Chrome heeft ook de mogelijkheid om wachtwoorden lokaal op te slaan, terwijl Safari de neiging vertoont om alles in iCloud te bewaren. Dit roept vragen op over de werkelijke veiligheid en controle die gebruikers hebben over hun data. En er zijn meer punten die in ieder geval een kritische vraag verdienen.
De Illusie van Veiligheid
Apple’s advertentie schetst een beeld van ultieme veiligheid, maar de werkelijkheid is vaak genuanceerder. De synchronisatie van tabs, leeslijsten, Siri-voorstellen, favorieten en wachtwoorden is nauw verweven met Apple’s cloud-omgeving. Dit “gemak” komt echter met een prijs, aangezien het een deel is van Apple’s nieuwe businessmodel dat zwaar leunt op diensten, AI en cloud. De vraag blijft in hoeverre deze diensten werkelijk veilig zijn, vooral gezien de honger van overheden naar informatie opgeslagen in de cloud.
Privaatrechtelijke verzoeken tot informatie daargelaten, maar de informatiehonger van overheden is gegroeid, en flink ook.
Transparantie en Machtsstrijd
Apple prijst zichzelf op zijn transparantie over overheidsverzoeken om toegang tot accounts of apparaten. Echter, ook Google en Microsoft zijn transparant hierover en publiceren rapporten. Het was natuurlijk Apple die hiermee alweer ruim 10 jaar terug de toon zette, maar er zijn ook gevallen waar Apple op zijn beurt leert van zijn concurrentie. Het goede nieuws is, dat inmiddels de meeste tech-bedrijven aan deze trend meedoen.
Deze transparantie laat zien dat Apple, net als andere techgiganten, een machtsstrijd voert in de markt van diensten en cloud, verpakt in de schijn van veiligheid. Je kunt de rapporten van Apple
hier, van Google
hier em van Microsoft
hier vinden.
Etnische Profilering in de Advertentie
De advertentie van Apple, met Arabisch klinkende muziek, de Zaghrouta-roep (1 minuut en 4 seconden) die overgaat in de fluit, en de gemixte etniciteit van de personages, roept vragen op over mogelijke vooringenomenheid. Dit lijkt een gerichte en stereotype beeldvorming die bedenkelijk is. Het contrast met andere culturele muziekgenres, zoals hillbilly muziek of Franse chansons, die niet aanwezig zijn, versterkt dit gevoel van profilering.
Immers, het zijn Apple's, Google's en Microsoft's eigen rapporten die tonen dat de machtshonger van Amerika, Frankrijk, Duitsland, Engeland, Brazilië en China ongekend groot is. Duizenden informatieverzoeken worden ingediend en in redelijk wat gevallen ook toegekend. Ook bij Apple.
Daarbij is de browser slechts een klein stukje in de keten. Een stukje welk, gelet op Safari's geschiedenis, ook niet geheel vrij is van problemen met betrekking tot de beveiliging.
Een Schijnveiligheid en Ideologische Strijd
Apple’s Safari campagne biedt een vals gevoel van veiligheid, met een vleugje etnische en raciale vooringenomenheid. De realiteit is dat Apple, net als andere techbedrijven, deelneemt aan een wereldwijde machtsstrijd, waarbij de gebruikers vaak het gevoel hebben dat ze moeten kiezen tussen verschillende ideologieën. Of je nu een “Apple-gebruiker” bent of een “Microsoft-gebruiker”, het is duidelijk dat deze keuze meer betekent dan enkel een voorkeur voor technologie; het is een keuze voor een ideologie en een collectieve identiteit.
Het is belangrijk om kritisch te blijven en niet blindelings te vertrouwen op de beloften van grote techbedrijven. De nuances en ethische implicaties van hun praktijken verdienen onze aandacht en discussie.
En de DMA? Poogt enkel een zekere vorm van keuzevrijheid af te dwingen. Ook al voel je je grotendeels thuis bij, bijvoorbeeld Apple, moet er een zekere vrijheid bestaan om - bijvoorbeeld - eMail of Muziek probleemloos van een andere aanbieder te kunnen gebruiken. Ook lokaal ... als App. Zonder de verplichting te hebben om een Apple variant te MOETEN gebruiken, om één voorbeeld te geven.
Een andere kijk op Apple ...
Ik ben gek op Apple als aandeelhouder, mogelijk te begrijpen. Als gebruiker ben ik wat kritischer en ergens een "systeem agnost'. Maar als onderneming zijn er enige bedenkelijke acties Apple toe te schrijven, ook recent. Zo heeft Apple recent een overeenkomst gesloten met Taboola. Een bedrijf dat mede achter de Yahoo advertentie-engine zit.
https://mumbrella.com.au/taboola-gains-authorised-advertising-reseller-status-for-apple-840307Ook heeft Apple steeds vaker een bedenkelijke houding inzake Gaza en Israel ...
https://www.linkedin.com/posts/tariqraouf_well-folks-after-dedicating-12-years-of-activity-7216136049322778626-F88thttps://vm.tiktok.com/ZGenrSMHX/Gaat het eigenlijk wel om de DMA?En zoals gezegd, de DMA is slechts een klein instrument om de zaken enigszins "beheersbaar' te maken. Tenminste, een poging te wagen. Want onverlet wat je van alles hierboven vindt. Straks heb je de mogelijkheid je eigen nieuwsbronnen en Apps te verkiezen op je eigen telefoon. Het ware zwaktebod van een democratie is immers niet de keuzevrijheid, mensenrechten of meningsuiting; het zwaktebod is dat het populus meestal ofwel te veel met zijn eigen ik bezig is, danwel niet teneinde doorheeft wat goed voor hem (of haar) is.
En daarmee kom ik weer bij mijn eerder gestelde vraag: is de DMA nu eigenlijk wel het probleem, of ligt het probleem (inmiddels) veel dieper in onze samenleving en heeft het inmiddels het ondernemingsklimaat en vele kerninstituties besmet. Dusdanig dat zelfs een liberaal bedrijf als Apple, bedoeld of onbedoeld, profilerende beelden laat zien, terwijl het ware gevaar zich binnen de eigen gelederen bevindt.
En vergeet ook niet, zelfs op ons forum zijn afgelopen weken de spanningen diverse keren opgelopen met een "exit" van een forum lid ... Kortom, ik proef een zekere verscherping van de dialoog, verdwijnen van een zeker speelruimte voor een andere kijk en vooringenomenheid alsmede een groeiende "wij vs zij" rethoriek.
En dat sijpelt door ... Zelfs in de berichtgeving rondom de DMA, bedoeld of onbedoeld, niet anders dan in Apple's advertentie ... Bedoeld of onbedoeld ... Dat laat ik in het midden.