Toen een hondenliefhebber realiseerde dat de AirTag aan de halsband van zijn hond Sophie er niet meer was gebruikte hij de Zoek mijn-app om die AirTag een geluid af te laten spelen. Daardoor kwam hij er achter dat die helemaal niet ver was, het geluid kwam uit de buik Sassy, zijn andere hond.

AirTags zijn klein en rond, een handige vorm voor de meeste gevallen waarvoor ze gebruikt worden. Want het past makkelijk in een sleutelhanger en is makkelijk in bijvoorbeeld een auto te verbergen. Maar die kleine ronde vorm heeft dus ook nadelen, zeker in de buurt van honden, waarvan bekend is dat die niet altijd even kritisch zijn over wat ze naar binnen werken.



Het gaat trouwens goed met Sassy, hierboven rechts (en links is natuurlijk Sophie). Opvallend genoeg heeft de AirTag het verblijf in Sassy goed overleefd, alleen hebben haar tanden wat sporen erop achtergelaten. Inmiddels zit die nu in een nieuwe (stevigere) houder weer om de nek van Sophie.



Dierenartsen waarschuwen inmiddels voor het gebruik van AirTags rond honden, er verschijnen zelfs röntgenfoto’s online van AirTags die die door honden ingeslikt zijn.



Heb je zelf één of meerdere honden en gebruik je AirTags, dan is een goede bevestiging dus op zijn minst extra belangrijk en de moeite waard om dit nogmaals te controleren.



#AirTag

Zinloos. Airtag kan niet zo snel navigeren op tempo van de hond die beweeglijk is. En in een bos heb je er ook niks aan, want naburige Apple apparaten moeten signalen doorgeven. Beter is trainen met zgn. clicker.