Morgen gaat de film nieuwe Jobs-film in première
Morgen gaat de film Jobs in première, de film van regisseur Danny Boyle en scenario schrijver Aaron Sorkin met hoofdrollen voor Michael Fassbender (Steve Jobs), Kate Winslet (Joanna Hoffman), Seth Rogen (Steve Wozniak) en Jeff Daniels (John Sculley).
Met andere woorden, dit is de eerste film over Steve Jobs met een groot budget en bijbehorende grote namen, in tegenstelling tot de
eerdere film over Steve Jobs uit 2013 met Ashton Kutcher in de hoofdrol.
Hoewel het schrijver Aaron Sorkin weer gelukt is om een erg creatieve invalshoek te kiezen, we zien Steve Jobs op drie sleutelmomenten, met als laatste het moment dat de iMac wordt onthuld in 1997, had hij duidelijk weinig boodschap aan of het allemaal wel of niet historisch correct is.
Het eerste probleem lijkt dat deze film gebaseerd is op de biografie van Walter Isaacson, waarvan veel mensen die later met Steve Jobs werkten al gezegd hebben dat het teveel het beeld achterliet van de licht ontvlambare Jobs uit zijn vroege jaren. Daarom is in deze film Jobs ook vooral te zien van zijn slechtste kant, dat verkoopt misschien goed, maar dat klopt niet met de werkelijkheid.
Want alleen maar snel aangebrand zijn en vooral koppig waren toch echt niet alleen de enige kanten van het karakter van Steve Jobs. Om zover te komen als hij binnen deze industrie deed, heb je toch echt meer kwaliteiten nodig.
Verder heeft Aaron Sorkin ervoor gekozen om een aantal dingen die hij interessant vond uit de biografie eruit te lichten en die te gebruiken, ook als die helemaal niet plaats kunnen hebben gevonden. Als je dat niet erg vindt is het een interessante film om te zien. Maar als je weet dat je zal gaan zitten ergeren aan dingen die nooit en te nimmer zo zijn gebeurd, dan is het beter waarschijnlijk een beter idee om deze film te laten lopen.
Een voorbeeld: we zien Woz niet alleen in het begin van de Macintosh, maar ook als Jobs het toneel op gaat in zijn NeXT-periode en bij de presentatie van de iMac in 1997. Dat Woz toen allang niet meer bij Apple werkte, nooit bij NeXT heeft gewerkt en zeker niet bij deze presentaties is geweest maakte kennelijk niet uit.
De film deed het trouwens erg goed tijdens het openingsweekend in de VS, maar meteen daarna was het ook bekeken. Regisseur Danny Boyle
vertelde trouwens erg openhartig bij de BBC dat hij daarvan baalde. Dat zegt natuurlijk niets over hoe deze film het bij ons zal doen, misschien wordt het in de lage landen wel een groot succes.
De review van NRC van Rick de Gier is in ieder geval al uit, en die is
hier te lezen.
Zoals Sorkin de oprichting van Facebook in The Social Network voorstelde als een veredelde schoolpleinruzie, zo geeft hij de geschiedenis van Apple iets Shakespeareaans. De vaak technische dialogen tussen Jobs en zijn collega's (mooi vertolkt door onder anderen Seth Rogen, Kate Winslet en Jeff Daniels) worden niet versimpeld voor het publiek, maar verliezen nooit hun menselijke subtekst. De film gaat niet over cijfers of computers, maar over ego, verlangen en teleurstelling.
Dat Steve Jobs geen gefilmd toneel is geworden, is te danken aan de dynamische regie van Danny Boyle, die met subtiele visuele vondsten komt (zoals de wisselende beeldkwaliteit van de verschillende delen). Toch heeft Boyle bekend van uitbundige films als Trainspotting en Slumdog Millionaire zich duidelijk ingehouden. Ook hij zal meteen hebben begrepen dat het nu eens de schrijver was, en niet de regisseur, die zijn stempel op de film zou drukken.
Gast
