
Waarom werken AirTags nog steeds het best?
Apple heeft het eigen
Find My netwerk in de afgelopen jaren steeds verder verbeterd en is het voor steeds meer dingen gaan gebruiken, waaronder de eigen AirTag, die deze maand vier jaar geleden op de markt kwam en de functionaliteit enorm heeft uitgebreid.
Maar ook Google heeft iets vergelijkbaars, sinds 2013 bestaat ook
Google’s Find My Device netwerk, waarmee je vergelijkbare dingen kunt doen.

Waarom werken AirTags nog steeds het best?
Maar de vraag daarachter is of die twee eigenlijk even goed presteren, en dat heeft
The Verge nu getest. Het hele artikel is de moeite waard, maar hieronder alvast de conclusie:
Zelfs na 12 maanden is het redelijk onbetwistbaar dat Google's Find My Device-netwerk nog steeds niet zo goed is als Apple's Find My in het daadwerkelijk vinden van dingen. Het verschil is nu filosofisch, niet technologisch: Google lijkt geen precieze real-time tracking te willen bieden en heeft daarom zijn netwerk zo gebouwd dat het meer privé is, maar minder effectief.
Voor mensen die hun verloren devices willen opsporen, is dat een groot potentieel nadeel - Apple’s AirTag zal het vaak beter doen, en zelfs het netwerk van Tile is af en toe nauwkeuriger. Google’s grote gok is dat “goed genoeg” goed genoeg zal zijn, dat het vinden van verloren spullen meestal, vrij nauwkeurig en redelijk snel alles is wat mensen echt nodig hebben, en dat ze bereid zijn om die randgevallen op te geven in ruil voor een netwerk dat veiliger en meer privé is dan de concurrentie.
Mocht je je wenkbrauwen optrekken bij de constatering dat Google meer privé zou zijn dan Apple, dat baseert Dominic Preston van The Verge op het feit dat Google er op staat dat meerdere Android devices contact maken met een tracker voordat die gelokaliseerd wordt, omdat anders anders de locatie van dat ene device ook terug te leiden zou zijn.
Maar het is niet helemaal duidelijk waar die aanname op gebaseerd is, want als er daar een privacy-bezwaar zou zijn in Apple’s Find My dan hadden de privacy-waakhonden allang op hun achterste poten gestaan.
Daarbij staat er nog iets belangrijks over Android devices in het artikel, dat niet in de conclusie terugkomt maar wel de moeite van extra aandacht waard is:
Om het nog erger te maken, Bluetooth pings zijn intermitterend, niet constant, wat betekent dat een passerende Android-telefoon niet gegarandeerd met succes contact maakt, waardoor je nog meer mensen langs je verloren spullen moet laten gaan om een succesvolle locatie te krijgen.
Het bezwaar lijkt dus niet alleen dat er meerdere devices voorbij moeten komen, die moeten daar ook nog net maar zijn op het moment dat er een Bluetooth ping uitgezonden wordt.