
Jony Ive en Laurene Powell Jobs vinden dat technologie beter moet
Recent kon je hier op MacFreak al lezen dat
OpenAI Jony Ive’s AI-startup ‘io’ heeft overgenomen en in een tweede nieuwsbericht werd
een heel erg klein tipje van de sluier opgelicht van de toekomstplannen hiervan (het zou om een soort iPod shuffle gaan, die om de nek gedragen wordt).
Steve Job’s weduwe Laurene Powell Jobs blijkt een investeerder achter Ive’s LoveFrom te zijn, zonder haar zou dat bedrijf waarschijnlijk niet hebben bestaan.
Dit zou trouwens de woorden van Ive zelf, die samen met Laurene Powell Jobs geïnterviewd is
door The Financial Times. Daarin zegt Jony Ive onder andere letterlijk “If it wasn't for Laurene there wouldn't be LoveFrom.”
In het interview vertellen ze onder andere hoe ze elkaar ontmoet hebben in de 90-er jaren in huis van de familie Jobs, maar ze hebben het vooral over hun visie dat technologie niet altijd een goede kracht is geweest.
Powell Jobs zegt bijvoorbeeld:
We now know, unambiguously, that there are dark uses for certain types of technology. You can only look at the studies being done on teenage girls and on anxiety in young people, and the rise of mental health needs, to understand that we've gone sideways.
Certainly, technology wasn't designed to have that result. But that is the sideways result.
De vertaling:
We weten nu ondubbelzinnig dat er duistere toepassingen zijn voor bepaalde soorten technologie. Je hoeft alleen maar te kijken naar de onderzoeken die worden gedaan naar tienermeisjes en naar angst bij jongeren, en de toename van psychische behoeften, om te begrijpen dat we op een zijspoor zijn beland.
De technologie is zeker niet ontworpen om dat resultaat te bereiken. Maar dat is het bijkomende resultaat.
Ook Ive is duidelijk niet blij met alles wat technologie ons brengt, en hij steeds daarbij ook hand in eigen boezem:
If you make something new, if you innovate, there will be consequences unforeseen, and some will be wonderful and some will be harmful. While some of the less positive consequences were unintentional, I still feel responsibility. And the manifestation of that is a determination to try and be useful.
Als je iets nieuws maakt, als je innoveert, zullen er onvoorziene gevolgen zijn, en sommige zullen geweldig zijn en andere zullen schadelijk zijn. Hoewel sommige van de minder positieve gevolgen onbedoeld waren, voel ik me nog steeds verantwoordelijk. En de manifestatie daarvan is een vastberadenheid om te proberen nuttig te zijn.
De toekomst zal uitwijzen of ‘io’ uiteindelijk al deze grote idealen weet waar te maken.