Je moet er wel je spaarrekening voor plunderen, maar dan heb je ook wat:
review van deze Mac Studio

En hieronder de video en conclusie van die review.

Het is normaal al lastig om een Mac Studio te beoordelen, want hij biedt bepaalde zaken die geen enkele andere pc hem nadoet en draait natuurlijk op een ander OS dan elk ander systeem in deze prijsklasse. Apple maakt het me niet bepaald makkelijker door van de Mac Studio (2025) een configuratie uit te lenen die alleen voor de lucky few is weggelegd en alle schijn van vergelijkbaarheid met iets anders direct het raam uit gooit.

Die bizarre configuratie met 512GB ram laat wél goed zien wat Apple kan doen dat elke andere computerfabrikant niet kan doen. Bij Apples eigen soc is werk- en videogeheugen één grote bak, waardoor je bijvoorbeeld het volledige DeepSeek-taalmodel met 671 miljard parameters kunt draaien - wat zelfs op een RTX 5090 bij lange na niet kan. Dat kun je best kapotredeneren, want voor de prijs van deze Mac Studio kun je héél wat jaren een abonnement op je favoriete chatbot nemen, maar toch heeft het iets magisch dat dit systeem iets kan waarvoor normaal een server in een datacenter nodig is.

Misschien is dat wel het goede woord: magie. Voor veel kopers van een apparaat als dit zal de Mac Studio een soort magische doos zijn. De computer is razendsnel, heeft een heel scala aan rappe aansluitingen (6x Thunderbolt 5!), gebruikt weinig energie en laat zich nauwelijks horen.

Wie zich niet laat betoveren, ziet toch ook steken die Apple heeft laten vallen. De M4 Max is om duistere redenen niet voorzien van ondersteuning voor de UltraFusion-interposer waarmee Apple normaliter twee Max-chips samensmelt tot een Ultra. Daardoor heb je deze generatie de keuze uit een M4 Max of een M3 Ultra. Het vreemde resultaat is dat je met de duurste processoroptie rond de 20 procent aan singlethreaded prestaties misloopt en bijvoorbeeld ook de versnelde raytracingcores in de M4-chips. Thunderbolt 5 hadden de eerdere M3-socs trouwens ook niet, maar dat heeft Apple wel met terugwerkende kracht weten toe te voegen.

En ja, ik ga de inmiddels grijsgedraaide plaat gewoon weer een zwengel geven. Zelf upgraden of eenvoudig repareren is er nog altijd niet bij en de configuratieopties zijn en blijven peperduur.

De Mac Studio blijft daarmee een opvallend elegante, snelle, stille en zuinige machine - maar wel een machine waarop je alleen uitkomt met veeleisende gebruiksdoelen en een zeer fors, vermoedelijk veelal zakelijk budget.

De M3 Ultra mag dan nog de snelste machine zijn op GPU-gebied, de meerprijs die je betaalt voor een Mac die niet eens een M4 processor heeft en in single core significant de duimen moet afleggen tegen een M4 Max vind ik van het goede teveel.

Ik vind de M4 Max een veel betere koop, en zeker de 40 GPU die toch ook heel wat geheugen kan bevatten.

Ik vind de M4 Max een veel betere koop.

Is-tie ook zeker voor verreweg de meeste mensen.

Maar het power-lifting dat deze versie kan, dat is weer boven de macht van de M4 Max.