gegroet

(Bewerkt door dick dale om 16:51, 17-12-2005)

Of ik nu naar 5.1 luister?? Ik weet ik niet.
Maar Bob Dylan klinkt als een klok, en dat zegt al heel wat  

gegroet!

Ooit is eens geprobeerd om met een nep-hoofd met gehoorgangen en microfoontjes daarin geluid op te nemen, maar dat luisterde zo nauw dat het nooit is doorgebroken. Het geluid op een koptelefoon verbeterde wel gigantisch.
Dat herinnerde ik me laatst op de fiets, 's avonds in het donker. Ik draaide een nummer met af en toe wat brekend glas (iets van de Nits). Ik dacht steeds dat iemand achter mij een fles kapotgooide. Ik maar omkijken.

Maar een koptelefoon met 5.1 geluid is onmogelijk. Het enige wat je doet is sommige geluidsdelen vetraagd of versneld weergeven, net uit fase, zeg maar. Daardoor krijg je een wat ruimtelijk idee.
Stereo is het beste, want je hebt maar twee oren die vast staan ten opzichte van de geluidsbronnen. . Met een koptelefoon kun je die illusie niet opwekken, met luidsprekers wel, omdat je dan je hoofd kunt draaien ten opzichte van de geluidsbronnen. Dan krijg je een 3D-effect.

Borgmonster om 0:46, 18-12-2005
Met een koptelefoon lijkt een geluid altijd van achteren te komen. Heel vreemd, maar het werkt gewoon zo.

Het is niet geheel on-topic: Dit heeft meer te maken met psychologie dan met techniek: Immers met een koptelefoon op spoort het geluid niet meer met wat wij zien. Als onze oren dan afgeleid worden door bijvoorbeeld brekend glas en wij zien dat niet in ons blikveld (vaak vóór ons) gebeuren, dan moet het dus aan de andere kant (vaak áchter) van ons zijn.

Met sirenes is dat ook zo lekker als je door Amsterdam fietst en je voelt je zó stom...