http://www.standaard.be/cnt/dmf20141203_01409631

(Bewerkt door Sylvester om 8:23, 6-12-2014)

Verderop in het patent gaat het nog een stapje verder en staat beschreven dat een toestel in vrije val kleine vleugeltjes zou kunnen openklappen om de impact te verzachten. Ook minieme gastankjes die stuwkracht uitoefenen om de val te vertragen, behoren tot de mogelijkheden.

Sylvester om 8:19, 6-12-2014

Hoe zwaar een voorwerp ook is, het zal even snel vallen. Het zal dus niet de houding van de iPhone in de lucht wijzigen.

Voor zover ik weet hebben katten geen motortjes van binnen, met verschuifbare gewichten...  

Newsflash: katten hebben geen verschuifbare gewichten maar wel draaibare gewRichten. Motortjes hebben ze ook maar die noemen we spieren. Door deze op een slimme wijze in te zetten kan een kat de gekste capriolen uithalen. Midden in een val een rotatie uitvoeren is voor de kat een koud kunstje. Luchtweerstand speelt ook een rol maar het begint toch echt bij hersenen, evenwichtsorgaan, spieren, gewrichten en verplaatsingen van die laatste categorie. De kat verplaatst dus in vrije val massa om weer op zijn pootjes terecht te komen.

Je uitspraak dat voorwerpen, hoe zwaar ze ook zijn, even snel zullen vallen, is alleen waar binnen een vacuum. In gewone omstandigheden op aarde is een kilo lood echt eerder beneden als een kilo veren als ze van dezelfde hoogte in vrije val geraken.

En als je een massa binnen een voorwerp verplaatst, verplaats je ook het zwaartepunt. De luchtweerstand heeft dan een iets andere uitwerking. Daardoor zal het voorwerp in vrije val anders roteren.

Kortom hoogste tijd om zowel je kennis van fysiologie, biologie en fysica bij te spijkeren.

(Bewerkt door neoman om 20:53, 6-12-2014)

Doe de test maar eens :
neem twee flessen cola. Eentje met een paar centimeter water erin, en één bijna vol.
Laat die vallen van een paar verdiepingen hoog.
Wedden dat beiden gelijk op de grond aankomen?!

http://www.willemwever.nl/uitzending-gemist/fragment/hoe-komen-katten-altijd-op-hun-pootjes-terecht

Dit zie ik een iPhone nog niet doen, of ze moeten er eentje van rubber maken.
Zoals ik al zei : het is het vervormen van het lichaam.

Ook een mens kan zich draaien bij vrije val, om dezelfde redenen : spieren die het lichaam kunnen vervormen.
Je kan je lichaam en ledematen bij elkaar trekken waardoor je in vrije en willekeurige val naar onder gaat. Van zodra je de ledematen spreidt, val je stabiel (doch bijna even snel!) naar beneden.

Trouwens, katten komen niet altijd op hun poten terecht. Als de val te kort is, hebben ze niet de tijd om zich te corrigeren.

Louter met het verplaatsen van een gewicht binnen een onvervormbaar geheel, kan je volgens mij niets veranderen aan de val.

(Bewerkt door Sylvester om 22:44, 6-12-2014)

Dan nu nog een experiment voor Sylvester. Stel ik heb twee cilinders met gelijke vorm en gelijke massa. De massa van de cilinders is echter niet gelijk verdeeld. In de ene cilinder is de massa geconcentreerd rond de as. In de andere cilinder zit de massa meer naar buiten toe.
De cilinders laat ik van een plank afrollen die onder een helling van 10 graden staat. Welke is het eerst beneden? Of zijn ze even snel?

Je tweede reactie is ook onjuist. De kat kan zich alleen omdraaien door massa te verplaatsen of te roteren (kop, poten, rug en staart) . Er is immers niets voor de kat om zich tegen af te zetten.
Dat geldt ook voor een mens. Met spieren worden ledematen verplaatst en daardoor wordt het zwaartepunt verplaatst. Daardoor kunnen we wandelen, een val breken en nog veel meer.

Wat jij maar niet lijkt te (willen of kunnen) begrijpen is dat het verplaatsen van massa binnen een object , in dit geval een iPhone, het zwaartepunt verandert en daardoor de rotatie tijdens de val verandert.

Gelukkig laat je in je laatste zin nog ruimte over voor twijfel. Dat is je redding.

Ik denk dat ik (we?) een denkfout maken. Het zwaartepunt wekt inderdaad een draaibeweging op, als het voorwerp ondersteund wordt.
Maar volgens mij kan je daar niets meer aan wijzigen als het voorwerp aan het vallen is.
Het zit dus zo :
in een val zijn er twee periodes :
1. Het moment van loslaten TOT het moment dat de wrijving gelijk is aan de zwaartekracht. Dit is de periode dat de valsnelheid gaat van 0 m/s totdat de valversnelling nul wordt.
2. Vanaf dat moment is de resulterende kracht gelijk aan nul en zal de valbeweging een constante snelheid hebben.

Je kan tussen punt 1 en 2 nog iets veranderen aan de positie, want dan heb je nog steeds een resulterende kracht die gelijk is aan de aantrekkingskracht, of aan het afnemen is naar nul.
Dit is de boot die ondersteund wordt door het water, of het vliegtuig door de lucht, waar men een lading naar de linkerkant duwt.
Zolang je nog in punt 1 zit, kan je iets wijzigen aan de val.
Van het moment dat de resulterende kracht nul is, of het moment dat de valsnelheid constant is, kan je niets meer wijzigen. Dan mag je schuiven zoveel je wil, het verandert niet.

Wat die kat en mens betreft : er is niets om je tegen af te zetten. En toch kan je vrij bewegen als je 'hangende' of 'vallende' bent. Je spieren zijn in je lichaam gehecht en trekken via de pezen aan de knoken. Hoe kan anders een vliegtuig het roer draaien? Interne krachten.

(Bewerkt door Sylvester om 7:25, 7-12-2014)

Misschien kan het volgende experiment je laatste twijfel wegnemen:

Ga met je rug tegen een muur aan staan. Zorg dat je hakken de muur raken, net als je rug en hoofd. Buk nu en probeer met je handen je tenen aan te raken.

Doe het maar even, Ik wacht wel op je...

.
.
.

OK, nu heb je dus aan den lijve ondervonden dat het verplaatsen van massa tot een rotatie kan leiden. Hetzelfde principe is in het toegekende patent beschreven voor een iPhone.

De doos is bij iedere val exact even zwaar. Maar omdat het zwaartepunt zich overduidelijk aan één zijde bevindt, zal de doos met een voorkeurs kant de grond raken.

Edit: typo

(Bewerkt door neoman om 7:39, 7-12-2014)

Maar uw tweede antwoord...
Het is jouw schuld dat ik naar mijn voeten heb gekregen van mijn vrouw.
Ik heb daarnet in de gang een doos (met een zwaar gewicht aan één kant) van het eerste verdiep laten vallen.
Zegt mijn vrouw : "wat doe je nu?"  

Hier zie ik dat de doos inderdaad draait. (opmerking : ik heb de test maar 2 x gedaan, 1 x kwam ze nagenoeg plat op de grond, één maal aan de kant van het zware voorwerp. Ik moest stoppen van mijn vrouw)
Nu hoor ik iedereen zeggen : jazeker, dat is toch normaal.
Leg me dat dan eens uit?

De natuurkunde wet zegt nu eenmaal dat ze beiden gelijk op de grond moeten komen.

Sylvester om 6:09, 7-12-2014
...
Laat dit schip in vrije val vallen, en je zal zien dat de plaats en gewicht van de lading plots niet meer ertoe doet.
Een object in een object kan invloed uitoefenen, zolang het niet aan het vallen is...

Wel als deze lading artificieel verplaatst wordt. Kijk maar eens naar een helicopter in vrije val waarvan de staartrotor is uitgevallen maar waarvan de hoofdrotor nog draait (daar zijn op youtube griezelige filmpjes van te vinden. Deze nog draaiende rotor oefent een beweging uit (contra-actie) op de hoofdmassa. Beiden bevinden zich in een substantie, in dit geval lucht.
Het zou anders zijn indien het voorwerp zich in het luchtledige bevindt, maar dan is er ook geen sprake van het fenomeen 'helicopter' want daar werkt zijn principe niet.

Sylvester om 7:22, 7-12-2014
Alle voorwerpen vallen even snel (ook in lucht, niet alleen in het luchtledige!) op voorwaarde dat ze dezelfde vorm hebben, zodat de luchtweerstand gelijke invloed heeft.
Dus een zwaar voorwerp valt even snel als een licht gewicht.

Sylvester om 8:37, 7-12-2014
Hier zie ik dat de doos inderdaad draait.
Leg me dat dan eens uit?
De natuurkunde wet zegt nu eenmaal dat ze beiden gelijk op de grond moeten komen.

Sylvester om 13:26, 7-12-2014
steunt dat principe niet volledig op de wrijving van de lucht door de valbeweging ten opzichte van de bladen?

ivm de stromingsleer : beide voorwerpen hebben gelijke omvang. Dus hoe kan je nu een verschillende stroming hebben?

http://www.natuurkunde.nl/artikelen/view.do?supportId=939600
Hier is een kerstbal gebruikt. Niet bepaald een piepschuim bal, maar het scheelt toch niet veel :
http://www.natuurkunde.nl/artikelen/590/zware-en-lichte-voorwerpen-in-valbeweging-deel-2

(Bewerkt door Sylvester om 13:52, 7-12-2014)

Sylvester om 7:22, 7-12-2014

Vooral omdat iedereen uitgaat van het idee dat iets dat zwaarder is, sneller valt.
Kijk even naar de theorie :
Alle voorwerpen vallen even snel (ook in lucht, niet alleen in het luchtledige!) op voorwaarde dat ze dezelfde vorm hebben, zodat de luchtweerstand gelijke invloed heeft.
Dus een zwaar voorwerp valt even snel als een licht gewicht.

Hier zit de kern van jouw onbegrip. Het is al meerdere keren gezegd in dit draadje. Maar vooruit, nog maar een keer maar dan in andere woorden:

Alleen in het luchtledige vallen objecten in hetzelfde gravitatie veld even snel. Op aarde hebben we een atmosfeer en die veroorzaakt nu eenmaal wrijving. Hoe harder je gaat hoe meer wrijving.

Stel je hebt 2 ronde objecten met een diameter van 4 cm. Eén is een pingpong balletje van 2,7 gram (het gewicht van een officieel wedstrijdballetje) en het andere is een loden kogel met een gewicht van 378,67 gram. We laten beide objecten van een 100 m hoge toren vallen. Volgens de wet van Sylvester komen beide objecten gelijktijdig aan op de grond. Maar volgens de wetten van de fysica en gelukkig ook in de praktijk is dat niet zo. Hoe komt dat? Beide bollen zitten overduidelijk in hetzelfde gravitatieveld. Beide bollen hebben een identieke vorm en ondervinden dus een identieke wrijving. Waarom gaat de loden kogel dan toch harder dan de pingpong bal?

Dat heeft alles te maken met het verschil in massa van de twee bollen. Dezelfde wrijvingskracht zal op een bolletje met een massa van 2,7 gram een groter effect hebben dan op een kogel met een massa van 378,67 gram.

Het pingpong balletje zal daarom eerder dan de loden kogel een maximale snelheid bereiken. Doordat de loden kogel dit punt later bereikt zal zijn val snelheid dus hoger liggen.Vallende objecten bereiken door de steeds groter wordende wrijvingskrachten tijdens hun val altijd een maximale snelheid. Parachutisten zijn heel blij met dit natuurkundige principe. Zij bereiken de bodem altijd met een veilige constante snelheid. Zolang hun parachute maar op tijd open gaat.

Overigens wordt in het desbetreffende patent gesproken van een massa die binnen de iPhone in beweging wordt gezet en weer wordt gestopt. Dit kan eventueel een combinatie van rotatie en translatie zijn. Het starten en stoppen van deze massaverplaatsing zal ook een effect hebben op de rest van de massa van de iPhone. Dus naast de verandering in het zwaartepunt zal er ook sprake zijn van een verandering in de rotatie van de iPhone tijdens de val door de verplaatsing van de massa: actie = -reactie!

(Bewerkt door neoman om 14:35, 7-12-2014)

Ik bedoelde met stromingsleer het effect van wat, in de -leuke- link van jou, wrijvingskracht wordt genoemd.
Blijft altijd leuke materie, dit.

(Bewerkt door JGO om 18:10, 7-12-2014)

Dit staat ook in het artikel van die vallende kerstballen:

Als je goed naar de resultaten van loslaten en neerkomen kijkt weet je het al: we kunnen wrijving bij deze proef niet helemaal verwaarlozen. Als we de wrijving namelijk mogen verwaarlozen, dan hebben de zware en de lichte bal precies dezelfde versnelling. Als de lichte bal eerder vertrekt, dan moet deze dus ook als eerste aankomen. We zien aan de resultaten dat dit niet altijd het geval is. Van de negentien keer dat de lichte bal eerder vertrekt, komt deze bal maar vijftien keer als eerste beneden. In enkele gevallen haalt de zware bal de lichte bal in. De zware bal heeft dus een iets hogere versnelling dan de lichte. Dezware bal heeft minder last van de wrijving dan de lichte bal.